Οι συνταγές και τα ήθη γύρω από τα τραπέζια της Αρχαίας Ελλάδας

Τα γλυκά των αρχαίων Ελλήνων
Οι πηγές από όπου έχουν αντληθεί οι περισσότερες πληροφορίες που έχουμε σχετικά με τις γαστριμαργικές συνήθειες, τις συνταγές και τα ήθη γύρω από τα τραπέζια της Αρχαίας Ελλάδας είναι δύο: οι Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου, Αλεξανδρινού βιολόγου, γαστρονόμου και ρήτορα που έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., και το έργο του Αρχέστρατου, Συρακούσιου ποιητή και φιλοσόφου του 4ου π.Χ. αιώνα, ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της δυτικής γαστρονομίας.
Συμφωνα λοιπόν με τις πηγές αυτές τα γλυκά των αρχαίων Ελλήνων ή αλλιώς νωγαλεύματα ήταν τα εξής:

ο σησαμούς (παστέλι από σουσάμι)
η μουστόπιτα (μουσταλευριά),
ο μηλοπλακούς (κυδώνι βρασμένο σε μέλι),
το λάγανον ή λαλλάγγι (είδος τηγανίτας)
ο κοπτοπλακούς (γλύκισμα με φύλλα ζύμης, αμύγδαλα, καρύδια και μέλι που μοιάζει να είναι πρόγονος του σημερινού μπακλαβά)
οι πλακούντες (πίτες με ζυμάρι, τυρί, μέλι, σουσάμι και καρυκεύματα)
η άμμιλος (τούρτα),
η μελιττούτα (μελόπιτα),
τα τήγανα (λουκουμάδες)
Επίσης, ιδιαίτερα δημοφιλή ήταν τα γλυκά του κουταλιού όπως τα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα – φρούτα συντηρημένα σε ζάχαρη.
Όπως φαίνεται πολλά από αυτά υπάρχουν και σήμερα και μάλιστα θεωρούνται ιδιαίτερης διατροφικής αξίας. Τι λέτε, μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να προσθέσουμε λίγη από την σοφία των αρχαίων προγόνων μας στη διατροφή μας;
https://zaxaroplasteia.com/%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AC-…/

Δήλεια Δέσποινα Τραμουντάνη

ΠΟΙΟΣ ΈΛΛΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΈΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;;

Το ίδιο έτος (415 μ.χ.) αυτοκρατορικό διάταγμα διατάζει να συλλαμβάνονται και να σταυρώνονται ή να καίγονται ζωντανοί όλοι οι παγανιστές ιερείς της Βορείου Αφρικής. Τον επόμενο χρόνο ο μοναχός Υπάτιος (Τι τραγική ειρωνεία να φέρει αυτό το θείο όνομα!), ο επονομαζόμενος “Η Σπάθα του Θεού”, περιοδεύει στη Βιθυνία και εντοπίζει κρυφούς λάτρες της αρχαίας θρησκείας, τους οποίους κατασφάζει ατιμωρητί με τη σπάθα του.
Το 423 εκδίδεται διάταγμα με το οποίο τιμωρείται με φυλάκιση και βασανιστήρια η εθνική λατρεία, η οποία χαρακτηρίζεται σα “λατρεία των δαιμόνων”. Το 429 καταστρέφεται ο Παρθενώνας και διώκονται οι οπαδοί της εθνικής θρησκείας. Ένας νέος νόμος του Θεοδοσίου απειλεί με θάνατο όλους τους αιρετικούς και εθνικούς της Αυτοκρατορίας και δέχεται σα μόνη άλλη θρησκεία τον Ιουδαϊσμό (“το αίμα νερό δε γίνεται”..). Διατάζεται επίσης ότι όταν μια χριστιανή παντρευτεί ένα εθνικό να θανατώνεται αμέσως σα μοιχαλίδα!
Πραγματικά, μπορείτε να καταλάβετε απ’ όλα αυτά τα ιστορικά, αλλά αποκρυπτόμενα από τον ευρύ κοινό στοιχεία, πώς κατέκτησε ο Χριστιανισμός τον Ελληνισμό, πώς τον εβίασε, πώς τον εξόντωσε κυριολεκτικά με την δολοφονική και εγκληματική “αρετή” του και την “αγάπη” του και ότι είναι στην πραγματικότητα η θρησκεία της Μωρίας του Μίσους και της Κακίας;
Ο ΓΙΟΥΠΤΡΑΔΑ Ή ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ
Κι ερχόμαστε τώρα σε έναν από τους μεγαλύτερους διώκτες του Ελληνισμού: τον ανθέλληνα σλαβοχριστιανό αυτοκράτορα Γιουπτράδα ή ελληνιστί Ιουστινιανό. Οι πρώτες καλές πράξεις του είναι τα διατάγματά του για θανάτωση με κατασπαραγμό από θηρία, θάνατο στην πυρά, σταύρωση ή ξέσκισμα με σιδερόνυχα όλων όσων καταγίνονται με τη μαγεία, τη μαντική, τη γοητεία και την ειδωλολατρία. Απαγορεύει επίσης να διδάσκουν οι εθνικοί (με άλλα λόγια οι μορφωμένοι και οι επιστήμονες. Και ποιοι τότε θα δίδασκαν; Οι παπάδες και τα τελώνια;). Προχωρώντας ακόμα πιο πέρα κλείνει το 529 μ.χ. την Ακαδημία των Αθηνών και δημεύει την περιουσία της. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι (Δαμάσκιος ο Σύριος, Σιμπλίκιος ο Κίλιξ, Ευλάμπιος ο Φρύζος, Πρισκιανός ο Λυδός, Ερμείας και Διογένης από την Φοινίκη και Ισίδωρος ο Γαζαίος) καταφεύγουν στην Αυλή τού Πέρση βασιλέα Χοσρόη που τους δίνει έδρες στο Πανεπιστήμιο του Jundishapur. Ακολούθως διατάσσεται η θανάτωση όλων όσων αρνούνται τη βάπτιση, εκτός πάλι των Ιουδαίων!
Το 528 καταργεί με διάταγμα τους εξόριστους στην Αντιόχεια Ολυμπιακούς αγώνες και το 542 αναθέτει καθήκοντα αυτοκρατορικού προσηλυτιστή στον μιασαλλόδοξο επίσκοπο της Εφέσου Ιωάννη Ασιακό, ο οποίος εκχριστιανίζει βίαια επί πολλές δεκαετίες τους εθνικούς της Φρυγίας, της Καρίας και της Λυδίας, κτίζοντας εκκλησίες και μοναστήρια πάνω στα συντρίμμια των εθνικών Ιερών. Ο ίδιος σκοτώνει την περίοδο 545-546 εκατοντάδες εθνικούς της Κωνσταντινουπόλεως σταυρώνοντάς τους , κόβοντάς τους σε κομμάτια ή πνίγοντάς τους δεμένους μέσα σε σακιά στη θάλασσα, ενώ τα έντερά τους περιφέρονται πολλές φορές σαν τρόπαιο στους δρόμους από το χριστιανικό όχλο. Πολλοί τότε ευγενείς εθνικοί αυτοκτονούν και οι χριστιανοί βεβηλώνουν τα πτώματά τους και τα πετάνε στους σκουπιδότοπους.. Ο ίδιος ο δαιμονικός επίσκοπος, το αρχιτελώνιο αυτό του Σατανά καυχάται ότι βάπτισε με τη βία 70.000 ειδωλολάτρες, οι οποίοι αλλαξοπίστησαν και απέρριψαν την ελληνικήν πλάνην, μετά από μεσαιωνικά βασανιστήρια, τα οποία επίσης περιγράφει!
Ιδού οι αρχιερείς της “θρησκείας της αγάπης”, οι “αντιπρόσωποι του Θεού επί της γης”, οι μεσολαβητές του, οι οποίοι διαμηνύουν το λόγο τους στους ανθρώπους! Θαυμάστε τους! Να είστε σίγουροι ότι αν είχαν και τώρα την ίδια δύναμη, τα ίδια ακριβώς θα έκαναν! Αν και δεν έχω κοιτάξει καθόλου το χριστιανικό αγιολόγιο για να δω εάν υπάρχει κανένας Άγιος Ιωάννης ο Ασιακός, οι πιο πολλές πιθανότητες είναι να υπάρχει! Και γιατί να μην υπάρχει; Οι άλλοι “άγιοι” που συναντήσαμε μέχρι τώρα, όπως π.χ. ο Άγιος Κύριλλος, ήταν καλύτεροι απ’ αυτόν; Εδώ, το είπαμε και το τονίσαμε, δεν μας ενδιαφέρουν τα μέσα, αλλά τα αποτελέσματα. Σκότωσε πολλούς εθνικούς και αιρετικούς; Γκρέμισε και ισοπέδωσε αρχαίους ναούς και ιερά; Βάπτισε πολλούς απίστους, Ε, τότε, ναι, είναι Άγιος και μάλιστα Τρισάγιος!
Το 529 καταργείται η φιλοσοφική σχολή των Αθηνών και απαγορεύεται στους δασκάλους να διδάσκουν. Ο όρος Έλλην παίρνει πια το χαρακτηρισμό του "ανόσιου" και του "μυσαρού", καταργούνται τα πολιτικά του δικαιώματα και απαγορεύεται η στράτευσή του και η μεταβίβαση της περιουσίας του.
Το 532 γίνεται η περίφημη “Στάσις του Νίκα", η παρουσίαση της οποίας έχει παραποιηθεί ιστορικά.. Η ιπποδρομιακή φατρία των Πρασίνων είχε ταχθεί κατά του χριστιανισμού και επιζητούσε μια πιο λογική θρησκεία με την κατάργηση επίσης των σκληρών μέτρων του Ιουστινιανού κατά των Ελλήνων. Πήρε με το μέρος της τους Βενετούς, την άλλη ιπποδρομιακή φατρία, και απελευθέρωσαν μαζί τους κρατούμενους που είχαν στις φυλακές, τις οποίες στη συνεχεία τις πυρπόλησαν. Μετά έκαψαν την χαλκή πύλη του παλατιού και την Αγία Σοφία. Έκαναν όμως πολύ σοβαρά στρατηγικά λάθη και η στάσις τους πνίγηκε τελικά στο αίμα. Το μένος του Ιουστινιανού μετά από αυτό εναντίον των Ελλήνων φούντωσε περισσότερο και ξεκίνησε νέες αθρόες σφαγές και διωγμούς εναντίον τους, κλείνοντας μάλιστα όλες τις φιλοσοφικές σχολές. Όλοι οι νόμοι εναντίον των Ελλήνων ανανεώθηκαν με την προσάρτηση και της ποινής του θανάτου και την δήμευση των κτημάτων τους υπέρ του κράτους ή της εκκλησίας.
Το 546 μ.χ. φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται στην Κωνσταντινούπολη γραμματικοί, ρήτορες, νομικοί και γιατροί με την κατηγορία ότι είναι Έλληνες. Το 556 μ.χ. ο Ιουστινιανός στέλνει στην Αντιόχεια τον ιεροεξεταστή Αμάντιο που συλλαμβάνει, βασανίζει και θανατώνει τους τελευταίους εθνικούς της πόλης και καίει όλες τις ιδιωτικές βιβλιοθήκες. Το 562 δίνοντας μια αρχική διορία τριών μηνών για τη μεταστροφή τους στο χριστιανισμό, διατάσσει στη συνέχεια μαζικές συλλήψεις, διαπομπεύσεις, φυλακίσει, βασανιστήρια και εκτελέσεις Ελλήνων εθνικών στην Αθήνα, την Αντιόχεια, την Παλμύρα και την Κωνσταντινούπολη. Χιλιάδες επίσης βιβλία και πολλά ιδιωτικά αγάλματα καίγονται σε μεγάλες πυρές στην πλατεία του Κυνηγίου της Κωνσταντινούπολης. Οι συντεχνίες και οι οικογένειες καθίστανται αποκλειστικά υπεύθυνες για τις θρησκευτικές αντιλήψεις των μελών τους. Το ίδιο και οι αφέντες για τις αντιλήψεις των δούλων τους!
κ.λ.π. κ.λπ. σε μια συνεχή ατμόσφαιρα κακίας, μισαλλοδοξίας και βαρβαρότητας, μέχρι την τελική εξάλειψη του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής φιλοσοφίας. Τη θέση των Ελλήνων πήραν μετά οι αιρετικοί και οι μάγισσες και οι μεγάλες θρησκευτικές διαμάχες μεταξύ των ίδιων των τελωνίων που επιτέθηκαν με το ίδιο ασίγαστο μίσος το ένα εναντίον του άλλου οδηγώντας σε ποτάμια αίματος και σε Νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου τη Δυτική Ευρώπη, πάντα “για την αγάπη του Χριστού και της Αγίας αυτού Εκκλησίας”! Και ας μην ξεχνάμε τις σταυροφορίες “για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων¨ με τα πρωτοφανή εγκλήματα που δεν τα χωράει ανθρώπου νους. Αναφέρουμε π.χ. την αφήγηση του εφημερίου Raymond d'Aguiliers του Raymond de Saint-Gilles της Κομητείας της Τουλούζης για την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τους σταυροφόρους το 1099:
Μπορούσε να δει κανείς σωρούς κεφαλιών, χεριών, και ποδιών στους δρόμους της πόλης. Έπρεπε να περάσεις στο δρόμο σου πάνω από πτώματα ανθρώπων και αλόγων. Αλλά όλα αυτά είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτό που συνέβη στο ναό του Σολομώντα, ένα μέρος όπου ήταν συνήθεις οι θρησκευτικές τελετές. Τι συνέβη εκεί; Εάν πω την αλήθεια, δε θα με πιστέψτε .Αρκεί λοιπόν να πω ότι στο ναό και στη βεράντα του, οι άνθρωποι καβαλίκευαν βουτηγμένοι στο αίμα μέχρι τα γόνατα και τα χαλινάρια τους. Πράγματι, ήταν μια δίκαιη και θαυμάσια κρίση του Θεού ότι αυτό το μέρος πρέπει να γεμιστεί με το αίμα των απίστων, διότι είχε υποφέρει τόσο καιρό από τις βλασφημίες τους. Η πόλη γέμισε με αίμα και πτώματα …
Όχι, αυτός ο ιεράρχης δεν φρικιά με τα μεγάλα εγκλήματα της θρησκείας του, τα οποία ελλειμματικώς όπως λέει, περιγράφει. Αντίθετα τα δικαιολογεί, με την ίδια νοσηρότητα σκέψης και συναισθήματος που έχουν όλοι οι ομοίοι του!
Και τα χριστιανικά εγκλήματα συνεχίζονται όλους τους μετέπειτα αιώνες και ποτέ δεν σταματούν. Συνεχίζονται ακόμα και τη σύγχρονη εποχή! Ο Σατανάς δεν εγκατέλειψε ποτέ την Εκκλησία, παρόλο που περιορίστηκε με τον καιρό η δύναμή της. Τη χρησιμοποιεί ακόμα και σήμερα, έχει ακόμα πολλά να του προσφέρει!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ............

Manolis Dimitriou Volonakis

Το θησαυροφυλάκιο Σπόρων της Νορβηγίας - Οι μεγαλύτερες και πιο σύγχρονες αποθήκες φύλαξης σπόρων ....

Οι μεγαλύτερες και πιο σύγχρονες αποθήκες φύλαξης σπόρων είναι στη Νορβηγία

Στην αποθήκη της Αρκτικής μπορούν να αποθηκευθούν πάνω από 100 εκατομμύρια δείγματα σπόρων.
Το Διεθνές Svalbard Seed Vault (SISV) είναι επίσης γνωστό και ως «Θησαυροφυλάκιο για την επόμενη ημέρα της Κρίσεως (The doomsday vault) Έχει σχεδιαστεί για να διασώσει δείγματα όλων των ποικιλιών σπόρων, που γνωρίζει ο άνθρωπος.
Ο στόχος είναι να γίνει μια ΄Κιβωτός του Νώε΄, μια τεράστια αποθήκη, που θα περιέχει δείγματα των φυτών, που χρειάζονται για να επανεκκινηθεί η ανθρώπινη ζωή στη Γη, αν υπάρξει μια οικολογική καταστροφή, είτε από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες ενέργειες.
Η ΄Κιβωτός του Νώε΄ των σπόρων έχει κτιστεί στο Longyearbyen, μια μικρή πόλη ορυχείων στο νησί Spitsbergen, που ανήκει στο θαλάσσιο σύμπλεγμα της Νορβηγίας, περίπου 1.000 χιλ. από το Βόρειο Πόλο.
Η τοποθεσία επιλέχθηκε για τη σεισμική σταθερότητα του και έσκαψαν στο μόνιμο στρώμα του πάγου του εδάφους ώστε να διευκολυνθεί η συντήρηση των σπόρων.
Η αποθήκη Αρκτικός θόλος (The doomsday vault) είναι χτισμένη μέσα σε ένα παγωμένο βουνό.

Στο σύνολο της αποθήκης που περιέχει 3 τμήματα έχουν αποθηκευθεί πάνω από 100 εκατομμύρια σπόροι από όλο τον κόσμο. Οι σπόροι είναι αποθηκευμένοι στο βάθος του βουνού της Αρκτικής, συσκευασμένοι σε αλουμίνιο, που περιβάλλονται από τείχος πλάτους ενός μέτρου. Οι αποθήκες βρίσκονται στο βάθος ενός τούνελ 125 μέτρων. Ακόμη και αν αποτύχουν όλα τα συστήματα ψύξης, λένε οι επιστήμονες, η θερμοκρασία στα βουνά ποτέ δεν υπερβαίνει τη θερμοκρασία του παγώματος λόγω του μόνιμου παγωμένου υπεδάφους της περιοχής.

Μπαίνοντας στο θόλο, το πρώτο πράγμα που θα δείτε είναι έναν 125 μέτρων μακρύ διάδρομο (στοά), που οδηγεί στο καταφύγιο των τριών αποθηκών. Το εσωτερικό της εισόδου είναι ενισχυμένο με μια κυκλική δομή χάλυβα σχεδιασμένο για να αποφευχθεί ο κίνδυνος της κατάρρευσης της στοάς λόγω της διάβρωσης του βουνού στο οποίο χτίστηκαν οι αποθήκες. Στο τέλος της εισόδου (στοάς), είναι η αίθουσα ελέγχου όπου τεχνικοί καταγράφουν στους υπολογιστές κάθε δείγμα σπόρων που έρχεται στο καταφύγιο από όλες τις χώρες.

Οι τεχνικοί πρέπει να ταξινομούν κάθε δείγμα, προσδιορίζοντας το είδος, την προέλευση και την ηλικία. Όλες οι πληροφορίες αποτυπώνονται σε μια ιστοσελίδα της οποίας το περιεχόμενο διατίθεται ελεύθερα στην επιστημονική κοινότητα.

Τα δείγματα σπόρων εισάγονται σε συσκευασίες με τρεις στρώσεις αλουμινίου, που έχουν κλείσει ερμητικά για τη διατήρησή τους υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες.

Μόλις καταγραφούν, τα ερμητικά σφραγισμένα δείγματα σπόρων εισάγονται σε πλαστικά κιβώτια και τοποθετούνται σε μία από τις τρεις αποθήκες. Τα δείγματα διατηρούνται σε “μαύρα κουτιά” και θα κυκλοφορήσουν μόνο στην περίπτωση, που όλες οι πηγές σπόρου έχουν καταστραφεί ή εξαντληθεί.

Όσον αφορά τα μέτρα ασφαλείας, το σύστημα είναι εξοπλισμένο με θωρακισμένη πόρτα και μια περιφραγμένη περίμετρο, και που παρακολουθείται από τις νορβηγικές αρχές. Οι υπεύθυνοι αναφέρουν, επίσης την απομακρυσμένη τοποθεσία της εγκατάστασης, τους απίστευτα κρύους χειμώνες, τους όγκους του πάγου και ακόμα και τις πολικές αρκούδες που είναι επιθετικές προς τον άνθρωπο, σαν πρόσθετα μέτρα ασφαλείας.

Προς το παρόν, υπάρχουν περισσότερες από 1000 τράπεζες σπόρων παγκοσμίως. Ωστόσο, πολλοί από αυτούς, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, συνεχώς απειλούνται από τη λειψυδρία, τον κίνδυνο των σεισμών, πλημμυρών ή άλλων φυσικών καταστροφών, τις επιπτώσεις του πολέμου ή απλώς της κακής διαχείρισης, λόγω περιορισμένων πόρων.

Για την αντιμετώπιση όλων αυτών των κινδύνων, στις οποίες πρέπει να προστεθεί και η αυξανόμενη απειλή της κλιματικής αλλαγής ή η παγκόσμια καταστροφή που θα μπορούσε να προκαλέσει έναν πυρηνικό πόλεμο, η Νορβηγία έχει κατασκευάσει το ‘doomsday vault’ (Αποθήκη). “Ο στόχος μας εδώ είναι να κρατηθεί ένα αντίγραφο ασφαλείας των σπόρων από όλο τον κόσμο», εξηγεί ο Westengen. Έτσι, λόγω οποιαδήποτε καταστροφής, φυσικής ή ανθρώπινης, η βιοποικιλότητα των καλλιεργειών θα είναι ασφαλής. Η Αποθήκη είναι μια κρίσιμη στρατηγική για να εξασφαλίσει το μέλλον των καλλιεργειών που τροφοδοτούν όλους μας.”
Η διατήρηση των σπόρων στο θησαυροφυλάκιο (Αποθήκη) είναι μια δωρεάν υπηρεσία, και όλες οι χώρες στέλνουν τα δείγματά τους και που θα παραμείνουν για πάντα ιδιοκτήτες τους.
Περισσότερα στο http://www.ftiaxno.gr/2013/10/blog-post_31.html

Είμαστε η φωνή της αγωνίας του Ελληνισμού της Διασποράς - Χ. Παππάς - Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς σχετικά με την λειτουργία των ελληνικών σχολείων στην Ευρώπη και τον απολογισμό της επίσκεψης στην ελληνική κοινότητα του Παρισίου.

ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ - Ο εκκλησιασμός ήταν ένας τρόπος για να ελέγχονται ποίοι έχουν αποδεχθεί τον χριστιανισμό.

 

Οι βαπτίσεις τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού γίνονταν σε ενήλικες αλλά επειδή οι Έλληνες δεν αποδέχονταν τον Χριστιανισμό παρ’ ότι η παράβαση αυτή τιμωρείται με θάνατο, στους Βυζαντινούς χρόνους, ο Ιουστινιανός επινόησε τον νηπιοβαπτισμό. Έτσι καθιερώθηκε το βάπτισμα σε νηπιακή ηλικία καθώς και η υποχρέωση ότι το νήπιο θα ακολουθούσε την Χριστιανική πίστη. Αυτό το ανελάμβανε ένας ενήλικος χριστιανός, ο λεγόμενος «πνευματικός πατέρας» ή «ανάδοχος», ο οποίος πρώτα από όλα επέλεγε το όνομα, το οποίο ήταν χριστιανικό. Κατά την τελετή του βαπτίσματος απαγόρευαν στους γονείς να παρίστανται, και ούτε βέβαια να ορίζουν το όνομα, το οποίο το μάθαιναν μετά την τελετή από κάποιο πιτσιρίκι. Ο πνευματικός πατέρας παρακολουθούσε το νήπιο και την οικογένεια του αν τηρούνται αυτά που επιβάλλει η χριστιανική πίστη. Με αποτέλεσμα να γίνετε ο ρουφιάνος της οικογένειας, της οποίας η επιβίωση ήταν στα χέρια του. Ο υποχρεωτικός βαπτισμός —νηπίων και ενηλίκων— αλλά και ο εξαναγκασμός αλλόθρησκων και έτερων χριστιανικών ομάδων ώστε να εκχριστιανιστούν μέσω βαφτίσματος μαρτυρείται ήδη από τον 6ο αιώνα στον Ιουστινιάνειο Κώδικα που εκδόθηκε από τον Ιουστινιανό Α', όπου επαναλαμβάνεται για πολλοστή φορά, σχεδόν εναγωνίως, το ότι τάχα ο Χριστιανισμός είναι η «αληθινή πίστη» και καθυβρίζονται οι Έλληνες (οι μη χριστιανοί δηλαδή) ως «αλιτήριοι», ενώ για να μην ξεφεύγει κανείς και να εμπίπτουν όλοι στις διατάξεις, ως αποστάτες, είναι «νόμιμο» να τιμωρούνται με την θανατική ποινή:
«Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα μικρά παιδιά πρέπει να δέχονται το σωτήριο βάπτισμα αμέσως και χωρίς καμμία αναβολή, ώστε όπως και οι μεγαλύτεροι να μπορούν να εκκλησιάζονται και να κατηχούνται στις θείες γραφές και τους θείους κανόνες».
Έτσι θα μπορούν να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθοδόξων χριστιανών και δεν θα επιστρέψουν ξανά στην παλαιά πλάνη. Και όσων έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα και περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν τα προσχήματα εβαπτίσθησαν οι ίδιοι ή πρόκειται να βαπτισθούν, αφήνοντας όμως τις συζύγους τους και τα τέκνα τους ή τα άλλα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να στερηθούν όλων των πολιτικών δικαιωμάτων τους και να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει, αφού είναι φανερό ότι έτυχαν του αγίου βαπτίσματος δίχως να έχουν πίστη, και τα ίδια δε θα υφίστανται οι αλιτήριοι Έλληνες και οι Μανιχαίοι, τμήμα των οποίων είναι οι Βορβορίτες
Ο εκκλησιασμός ήταν ένας τρόπος για να ελέγχονται ποίοι έχουν αποδεχθεί τον χριστιανισμό.
Ο νηπιοβαπτισμός είναι παράνομος ως πρακτική και θα έπρεπε να καταργηθεί και να γίνεται κατόπιν επιλογής ενηλίκου ατόμου και όχι ενός «βιασθέντος» νηπίου.
Η δημιουργία ποιμνίου από την Εκκλησία κι από νεαρή ηλικία, χωρίς φυσικά το άτομο να έχει αποδεχτεί τον χριστιανισμό συνειδητά, έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με το Σύνταγμα (στην ουσία, καταργείται η θρησκευτική ελευθερία που μνημονεύεται, καθώς στην πραγματικότητα υπάρχει «πειθαναγκασμός» με αποτέλεσμα τον προσηλυτισμό ενός άβουλου πλάσματος), αλλά και με την εντολή του Ιησού: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί θα σωθεί, όποιος όμως απιστήσει, θα κατακριθεί» (Μάρκος 16:15-16). Ο ίδιος ο Χριστός, δεχόταν την βάπτιση και την κατήχηση μόνο ενηλίκων. Δηλαδή, πρώτα πιστεύουμε και μετά βαπτιζόμαστε.
Ο νηπιοβαπτισμός είναι απαράδεκτος γιατί αφαιρεί το δικαίωμα από τον άνθρωπο να διαλέξει τον δικό του θεό ή ένα φιλοσοφικό σύστημα που θα τον προστατεύει από τους θεούς και τις δεισιδαιμονίες που επινόησαν οι πρόγονοί του πριν χιλιάδες χρόνια.
Η ενέργεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί παράνομη γιατί παραβιάζει κάθε δεοντολογία περί ελευθερίας των ιδεών.
Οι ανοησίες, περί απαλλαγής του…προπατορικού αμαρτήματος, δεν μας αφορούν. Ανήκουν στη σφαίρα λογικής της εβραϊκής φιλολογίας και της θρησκευτικής παράκρουσης που ταλαιπωρούν κάθε αδαή πιστό.
Στο ελληνικό κράτος υπάρχει η επιλογή της μη βάπτισης, χωρίς όμως συνέπειες όπως παλιά (δεν μπορούσες να εγγραφείς σε σχολείο κ.ά.).

Ιωαννης Θεοδωροπουλος

Aκούστε τον τ.Πρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. ΒΑΣΙΛΗ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟ, (πατέρα της ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΧΑΡΑΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ) και ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ.

Χρεοκοπία εν λειτουργία... Ουσιαστικά πρόκειται για έναν αργό θάνατο.....

Χρεοκοπία εν λειτουργία...
Ουσιαστικά πρόκειται για έναν αργό θάνατο, ο οποίος θα έχει μεν την ίδια κατάληξη, την πτώχευση και την έξοδο από την Ευρωζώνη, αλλά συνηθίζεται από τους ανθρώπους – οι οποίοι μαθαίνουν σταδιακά να ζουν στη μιζέρια και στη σκλαβιά, συμβιβαζόμενοι με το ότι χάνουν ότι έχουν και δεν έχουν.
«Ο Ελληνισμός, για την ώρα τουλάχιστον, πέτυχε ως γένος, αλλά απέτυχε ως κράτος!
Η Ελλάδα πάσχει από μια μόνιμο, πλήρη, και κακοήθη ασυμφωνία μεταξύ του πνεύματος της εκάστοτε ηγεσίας της και του ήθους που χαρακτηρίζει τον βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό του ελληνικού λαού στο σύνολο του!
Πιο αναλυτικά, ο λαός αυτός κατά κανόνα εκλέγει την ηγεσία του.
Εν τούτοις, όταν αυτή αναλάβει την ευθύνη της εξουσίας (είτε την αριστοκρατία εκπροσωπεί, είτε την αστική τάξη, είτε το προλεταριάτο), κατά έναν μυστηριώδη τρόπο αποξενώνεται από τη βάση που την ανέδειξε και ενεργεί σαν να βρισκόταν σε κάποια άλλη χώρα.
Ένας από τους κυριότερους παράγοντες των παρεκκλίσεων της ηγεσίας από το ήθος του λαού μας, είναι η εκ του αφανούς και εκ των έξω προστατευτική κατεύθυνση.
Αποτέλεσμα και αυτό της απώλειας του έρματος, της παράδοσης.
Αντιλαμβάνομαι ότι στην εποχή μας η αλληλεξάρτηση των εθνοτήτων είναι τόση, που η πολιτική δεν μπορεί να αγνοήσει, ως έναν βαθμό, αυτό που θα λέγαμε γενικότερη σκοπιμότητα.
Όμως, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην προσαρμοστική πολιτική και στη δουλοπρέπεια!
Αυτό είναι το πιο ευαίσθητο σημείο του ελληνικού λαού, το «τιμιώτατόν» του.
Και αυτό του καταπατούν συνεχώς, κατά τον εξοργιστικότερο τρόπο, οι εκπρόσωποί του στην επίσημη διεθνή σκηνή.
Με αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε σε κάτι που θα μου επιτρέψετε να ονομάσω ψευδοφάνεια.
Έχουμε, δηλαδή, την τάση να παρουσιαζόμαστε διαρκώς διαφορετικοί από ότι πραγματικά είμαστε.
Και δεν υπάρχει ασφαλέστερος δρόμος προς την αποτυχία, είτε σαν άτομο σταδιοδρομείς είτε σαν σύνολο, από την έλλειψη της γνησιότητας» (Ο. Ελύτης, 15.06.58).
Όπως διαπιστώνεται από το μέρος της συνέντευξης του κ. Ελύτη που παραθέσαμε, τα προβλήματα της Ελλάδας και ο τρόπος αντιμετώπισης τους από την εκάστοτε ηγεσία της είναι διαχρονικά.
Παράδειγμα η σημερινή κυβέρνηση της χώρας η οποία, όχι μόνο δεν σεβάστηκε τη μη δουλοπρεπή επιλογή των Πολιτών στο δημοψήφισμα του 2015 που η ίδια δρομολόγησε και υποστήριξε αλλά, πολύ χειρότερα, το αντέστρεψε χωρίς να ρωτήσει κανέναν.
Εκτός αυτού υποχρέωσε αμέσως μετά την πλειοψηφία των βουλευτών να ψηφίσουν τη δανειακή σύμβαση/μνημόνια που οι Πολίτες απέρριψαν, με το πιστόλι στον κρόταφο – φέρνοντας τους δηλαδή προ τετελεσμένων γεγονότων.
Το εύλογο αποτέλεσμα ήταν να κατοχυρωθούν πλειοψηφικά όλα τα προηγούμενα μνημόνια και συμβάσεις – να δολοφονηθεί η τελευταία ελπίδα των Ελλήνων καθώς επίσης να σκλαβωθεί η Ελλάδα για τα επόμενα 99 χρόνια.
Η εκ των έξω τώρα «προστατευτική κατεύθυνση» της κυβέρνησης, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς επίσης των περισσοτέρων κομμάτων, δεν είναι πια αφανής – αφού το πολιτικό πρόγραμμα που ακολουθεί η Ελλάδα είναι τα διαδοχικά μνημόνια των ξένων, τα οποία είναι εμφανή.
Ασφαλώς δε θίγουν τα πιο ευαίσθητα σημεία των Ελλήνων: την αποστροφή τους στη δουλοπρέπεια και το «τιμιώτατον» τους.
Όσον αφορά γενικότερα την πολιτική ηγεσία, αφού δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι παρουσιάζεται διαφορετικά από ότι πραγματικά είναι, οδηγεί τη χώρα προς την ολοκληρωτική αποτυχία – σύμφωνα πάντοτε με την άποψη του ποιητή.
Περαιτέρω, η Ελλάδα σήμερα βιώνει μία χρεοκοπία εν λειτουργία, όπως στο παράδειγμα μίας επιχείρησης που έχει πτωχεύσει μεν, αλλά διατηρείται από τους πιστωτές της – επειδή θεωρούν πως είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της, με τη σταδιακή πώληση των περιουσιακών της στοιχείων.
Εν προκειμένω, η διαδικασία αυτή δεν αφορά μόνο τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους αλλά, επίσης, των Πολιτών του – οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν, μέσω της αύξησης των φόρων και της μείωσης των εισοδημάτων τους.
Μπορεί δε να συσσωρεύονται στην αρχή μη εξυπηρετούμενα χρέη, περί τα 230 δις € ήδη, αλλά στη συνέχεια θα πληρωθούν με διάφορους τρόπους – με κατασχέσεις ακινήτων, με πλειστηριασμούς, με δημεύσεις καταθέσεων κοκ.
Ουσιαστικά πρόκειται για έναν αργό, βασανιστικό θάνατο, ο οποίος θα έχει μεν την ίδια κατάληξη, τη χρεοκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη, αλλά συνηθίζεται σιγά-σιγά από τους ανθρώπους – οι οποίοι μαθαίνουν σταδιακά να ζουν στη μιζέρια και στη σκλαβιά, μεταφορικά στη σπηλιά του Πλάτωνα, θεωρώντας πως είναι η μοναδική τους επιλογή για να επιβιώσουν.
Τα ζητούμενα τώρα από τους Έλληνες που δεν έχουν συνθηκολογήσει ακόμη, είναι τα εξής:
(α) η ανάκτηση της εθνικής τους κυριαρχίας, αφού αποστρέφονται τη δουλοπρέπεια
(β) μία εναλλακτική λύση στα μνημόνια και
(γ) η παραγωγή πλούτου, έτσι ώστε να ξεφύγει η χώρα από τη βαθιά οκταετή ύφεση και την κρίση – άρα ένα σχέδιο αναβίωσης της οικονομίας, προσαρμοσμένο στη νοοτροπία των Ελλήνων και στις δυνατότητες της Ελλάδας.
Όσον αφορά τα δύο πρώτα, οι ενέργειες που οφείλει να δρομολογήσει η Ελλάδα, εάν δεν θέλει να συμβιβαστεί με την «εν λειτουργία χρεοκοπία της», ούτε να ελπίζει στη βοήθεια των ξένων (= διαγραφή μέρους των χρεών της), αφού δεν είναι σωστό να εξαρτάται κανείς από τις αποφάσεις ή την ελεημοσύνη άλλων, έχουν περιγραφεί στην ανάλυση μας «Πάνω από όλα η Ελλάδα» – γνωρίζοντας όμως πως για να τα καταφέρει θα απαιτηθεί μια πολιτική ηγεσία που να έχει το σθένος και την προθυμία να δρομολογήσει τις απαιτούμενες ενέργειες, καθώς επίσης ένας λαός που όχι μόνο θα τη στηρίξει αλλά, κυρίως, θα προσπαθήσει συλλογικά να παράγει πλούτο.
Επιγραμματικά δε η δική μας θέση είναι η παρακάτω:
«Δεν υπάρχει σημαντικότερος πολιτικός σκοπός από την ανεξαρτησία ενός Έθνους – ενώ μόνο η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου κράτους μπορεί να εγγυηθεί πως οι Πολίτες του έχουν και μπορούν να έχουν δικαιώματα και ελευθερίες.
Εκτός αυτού δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το διεθνή εξευτελισμό που υφιστάμεθα, λόγω της πολιτικής της υποτέλειας και των υποκλίσεων των κυβερνήσεων μας – ενώ η κομματική σήψη και η διαφθορά συνεχίζονται, καταρρακώνοντας την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα θα πρέπει να πάψει να ασχολείται με τις αξιολογήσεις, να καταθέσει αμέσως αγωγή εναντίον των παράνομων δανειακών συμβάσεων στο ευρωπαϊκό δικαστήριο και να προβεί σε αναβολή πληρωμών έως ότου αποφασίσει – καταργώντας φυσικά τα μνημόνια, αλλά επιταχύνοντας τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η οικονομία της.
Έτσι θα αποδειχθεί εάν έχουν δίκιο όλοι όσοι νομικοί τις θεωρούν παράνομες, τεκμηριώνοντας σωστά την άποψη τους – ενώ ασφαλώς δεν είναι πια βιώσιμο ούτε το δημόσιο χρέος, ούτε το ιδιωτικό, ούτε τα πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούν οι δανειστές, δημεύοντας μέσω της φορολογίας και της πολιτικής λιτότητας τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων.
Ταυτόχρονα η Ελλάδα οφείλει να καταθέσει αγωγή αποζημίωσης εναντίον των «θεσμών» ύψους 1 τρις €, όσο δηλαδή η ζημία που προκάλεσαν στην ελληνική οικονομία, μία δεύτερη εναντίον της ΕΚΤ για την παράνομη διακοπή της ρευστότητας το 2015 και το κλείσιμο των τραπεζών, καθώς επίσης μία τρίτη εναντίον της Γερμανίας – για τις πολεμικές επανορθώσεις που ασφαλώς δικαιούται.
Παράλληλα πρέπει να κατατεθούν αγωγές εναντίον όλων των βουλευτών και των ελληνικών κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια και το PSI, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν – καθώς επίσης να ζητηθεί από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, ενδεχομένως επίσης από τον Ο.Η.Ε., να αναιρεθούν οι δεσμεύσεις από το PSI, ως παράνομες και καταχρηστικές.
Εάν χαθεί το ευρωπαϊκό δικαστήριο, όσον αφορά τις δανειακές συμβάσεις κλπ., τότε θα πρέπει να προβεί σε αναβολή πληρωμών εντός του ευρώ, με την επίκληση της εθνικής της κυριαρχίας – ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις για τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους της, έτσι ώστε να καταστεί εφικτή μία αντίστοιχη του ιδιωτικού.
Παράλληλα να καταθέσει αίτηση εξόδου της από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, εθνικοποιώντας τις τράπεζες και εκδίδοντας εν πρώτοις ένα παράλληλο νόμισμα – για να αποφευχθούν οι συνήθεις εκβιασμοί της ΕΚΤ στο διετές χρονικό διάστημα που έχει θεσμοθετηθεί, για τις διαπραγματεύσεις εξόδου μίας χώρας από την ΕΕ.
Φυσικά όλα αυτά θα κόστιζαν στην Ελλάδα «αίμα, ιδρώτα και δάκρυα», αλλά η χώρα μας είναι πάμπλουτη από πολλές διαφορετικές πλευρές και μπορεί να τα καταφέρει, εάν λειτουργήσει συλλογικά – ενώ οι Έλληνες το οφείλουν απέναντι στην πατρίδα τους και στις επόμενες γενιές, από τις οποίες δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τους στερήσουν την ελευθερία, ξεπουλώντας ότι έχουν και δεν έχουν σε εξευτελιστικές τιμές, καθώς επίσης καταδικάζοντας τους σε σκλάβους χρέους, σε μία αποικία χρέους στο διηνεκές«.
Ολοκληρώνοντας, ειδικά όσον αφορά την πολιτική ηγεσία, τα βασικότερα χαρακτηριστικά της πρέπει να είναι τα εξής:
(α) Η γνησιότητα κατά τον Ελύτη, με την έννοια πως θα παρουσιάζεται όπως ακριβώς είναι – με τα ελαττώματα και τα προτερήματα της, χωρίς να κρύβει απολύτως τίποτα και
(β) Η δυνατότητα της να στηριχθεί από τους Πολίτες λέγοντας τους όμως την αλήθεια – δηλαδή πως μόνο εάν εργασθούν όλοι μαζί, μέρα και νύχτα, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις ανταμοιβής, θα μπορέσουν να παράγουν πλούτο, αφού η χώρα έχει πλέον ερημωθεί όσον αφορά τον παραγωγικό της ιστό, ενώ θαύματα δεν γίνονται.
Είναι βέβαια δύσκολο να πιστέψουν οι Έλληνες κάποια ηγεσία, ειδικά μετά της επανειλημμένες προδοσίες των τελευταίων ετών – όπου τα κόμματα άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν/κάνουν, ακολουθώντας τελικά την ίδια πολιτική της επαιτείας, της υποτέλειας και των υποκλίσεων, με τις ίδιες δηλώσεις μετάνοιας (= υποταγή στα μνημόνια των ξένων).
Ακόμη πιο δύσκολο είναι να υπάρξει μία ειλικρινής ηγεσία, γνήσια, η οποία να μην ισχυρίζεται πως έχει θεϊκές ικανότητες αλλά κοινή λογική, καθώς επίσης ελαττώματα όπως όλοι οι άνθρωποι – πρόθυμη όμως να σεβαστεί τις επιθυμίες των Πολιτών και να αγωνισθεί μαζί τους για να εκπληρωθούν.
Εν τούτοις, είναι η μοναδική δυνατότητα για να μπορέσει η Ελλάδα να ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία πληρώνοντας το βαρύ τίμημα που προϋποθέτει, καθώς επίσης για να παράγει πλούτο – όπου κάποιες σημερινές γενιές θα πρέπει να θυσιαστούν, εξοφλώντας τα λάθη τους, για να βιώσουν καλύτερες ημέρες οι επόμενες.

http://www.analyst.gr

Georgios Volotas