Πέμπτη 11 Μαΐου 2017
Τετάρτη 10 Μαΐου 2017
Προς όλους τους κατοίκους της Ελληνικής ΓΗΣ - περί ορθόδοξης Παιδείας
Εικόνα από : http://terrapapers.com/?p=37107 - Έτσι επικράτησε ο χριστιανισμός..
Προς όλους τους κατοίκους της Ελληνικής ΓΗΣ,
Βρεθήκαμε τυχαία στην γνωστοποίηση για την ομιλία «περί ορθόδοξης Παιδείας και άθεα γράμματα που
σύμφωνα με όσα αναφέρονται θέλουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μια που
είμαστε μια καθαρή Ελληνική Οργάνωση. Θα πρέπει επί τέλους να γίνει
συνειδητό ότι η λεγόμενη ορθόδοξη παιδεία ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με την ελληνική παιδεία. Η ορθόδοξη παιδεία βιάζει την πνευματική, και
ψυχική υπόσταση κάθε νέου ανθρώπου. Η άλλοτε ελληνική παιδεία άφηνε
ελεύθερους αυτούς τους βασικούς παράγοντες ώστε να μπορούν να εξελιχθούν
φυσιολογικά, χωρίς άγχος και χωρίς «τρόμο θεού» όπως κάνει η ορθοδοξία.
Η ελληνική παιδεία δημιουργούσε θεομάχους και όχι δούλους. Τα παραδείγματα θεομαχιών δεν είναι λίγα στην ελληνική κοσμογονία. Ο Δίας τα βάζει με τον Κρόνο,
ο Ηρακλής με τον Απόλλωνα, ο Διομήδης με τον Άρη και ο Προμηθέας του
Αισχύλου με τον Δία. Δεν υποτάσσονται, δεν σκύβουν το κεφάλι αλλά απαιτούν από τον θεό ότι τους ανήκει.
Ο πραγματικός θεός δεν θέλει τα παιδιά του δούλους, αλλά ελεύθερους και ενάρετους.
Η ορθοδοξία αρχίζει το μήνυμα της υποταγής με την βάφτιση και τελειώνει με τον θάνατο. Η τακτική της εκκλησίας δεν συμβαδίζει με το ελληνικό πνεύμα. Οφείλουμε λοιπόν να ξεχωρίζουμε τα της εκκλησίας από τα του έθνους.
Η τοποθέτησή μου αυτή δεν προήλθε από το πουθενά, αλλά από τα γραπτά στοιχεία της ίδιας της ορθοδοξίας μερικά από τα οποία υποχρεούμαι να αναφέρω για πολλαπλή φορά, ώστε να μην θεωρηθώ κακόβουλος ή γραφικός.
Βάφτιση =πνευματικός και ψυχικός βιασμός
«Βαφτίζεται=χρίζεται ο δούλος του Κυρίου», σφραγίς δωρεάν….. Το 1ο σφράγισμα είναι έργο της ορθοδοξίας που κόπτεται για τα σημερινά σφραγίσματα της παγκοσμιοποίησης.
Στη βάφτιση, το ανήμπορο βρέφος χωρίς την θέλησή του, χρίζεται δούλος του Θεού Γιαχβέ, που είναι ο θεός της Αγίας Γραφής, ο θεός που κατασκεύασε μια ομάδα ανθρώπων με τις πλέον βάρβαρες πράξεις και ενέργειες.
Χρίζεται= αφιερώνεται= Ναζηραίος = αφιερωμένος στο θεό Γιαχβέ. Από ελεύθερος και αναμάρτητος Έλληνας
βουτιέται στην εβραϊκή κολυμπήθρα και βγαίνει ξεπλυμένος από κάθε
μεγαλοπρέπεια του Ελληνισμού και εμπλουτισμένος με όλα τα καλά της Εβραϊκής θρησκείας και με το νέο όνομα πλέον «Χριστιανός Ορθόδοξος», που σημαίνει σπέρμα του Αβραάμ και όχι του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.
Κεφάλαιο 3, εδάφιο 27 προς Γαλάτας
«Είστε δε τέκνα Χριστού, αφού βαφτιστήκατε»
Κεφάλαιο 3, εδάφιο 29 προς Γαλάτας
«Ει τέκνα Χριστού εστέ, τότε σπέρμα Αβραάμ εστέ και κληρονόμοι της ζωής όπως υποσχέθηκε ο θεός»
Γάμος «Αρραβωνίζεται ο δούλος του Κυρίου»
Θάνατος «Ανάπαυσον τον δούλο σου Κύριε εν κόλποις Αβραάμ»
Κεφάλαιο 3, εδάφιο 16 προς Γαλάτας
«Οι επαγγελίες δόθηκαν ως διαθήκη από το θεό Γιαχβέ στον Αβραάμ και στον απόγονό του. Αυτός ο απόγονος είναι ο Χριστός»
Κεφάλαιο 3, εδάφιο 16 προς Γαλάτας
«Ίσχυσε όμως ωσότου να έρθει ο απόγονος του Αβραάμ, για τον οποίο μιλούσε η υπόσχεση του θεού Γιαχβέ»
Κεφάλαιο 30, εδάφιο 22 Προς Γαλάτας
«Η υπόσχεση του θεού Γιαχβέ για σωτηρία δόθηκε σε όσους πιστέψουν στον απόγονο του Αβραάμ Ιησού Χριστό»
Από τα αναφερόμενα κεφάλαια και εδάφια της
Αγίας Γραφής, είναι πλέον ολοφάνερο, ότι Παλαιά και Καινή Διαθήκη, είναι
αλληλένδετα και αδιαχώριστα. Σε κανένα από τα εν λόγω κεφάλαια δεν
γίνεται λόγος για απόρριψη της Παλαιάς Διαθήκης. Αντίθετα αποδεικνύεται
το αδιαχώριστο και η απόλυτη συνοχή αμφοτέρων.
Αφού λοιπόν βαφτιστήκαμε και υιοθετήσαμε τη νέα καταγωγή μας «ως σπέρμα του Αβραάμ», αφιερωθήκαμε στον θεό Γιαχβέ και θάψαμε τους δικούς προγόνους που ποτέ πλέον δεν τους τιμάμε, αλλά ως «χριστιανοί ορθόδοξοι» υιοθετήσαμε τους
προπάτορες των Εβραίων, τους οποίους η ορθοδοξία υμνεί και δοξολογεί
επιβάλλοντας σε όλους μας να τους δεχτούμε ως δικούς μας προπάτορες.
Πριν κάνω ένα μικρό σχόλιο θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω και ακόμα μερικά κεφάλαια από την Αγία Γραφή που μηνύουν ανεπιφύλακτα το αισχρό ποιόν του θεού που με αυτό η ορθοδοξία θέλει να γαλουχεί τους Έλληνες και όποιος δεν λατρεύει αυτό το φανταστικό τερατούργημα χαρακτηρίζεται από την ορθοδοξία «άθεος». Μην βιάζεται κάποιος μαυροντυμένος
να με κατηγορήσει για τον χαρακτηρισμό του «θεού» της Αγίας Γραφής. Εγώ
δεν τα έγραψα, ούτε τα φαντάστηκα. Τα αντέγραψα από τα δικά
σας γραπτά άγια έγγραφα. Τόσο ήταν το μυαλό σας και το μίσος σας κατά
των Ελλήνων που κατορθώσατε να κατασκευάσετε ένα τέτοιο τερατούργημα. Η
δικαιοσύνη θα έπρεπε προ πολλού να σας είχε δικάσει για όλα αυτά τα
εγκλήματα εναντίον των αθώων ανθρώπων.
Κεφάλαιο 9, εδάφιο 13 Ζαχαρίας
«Θα χρησιμοποιήσω
τους άνδρες του Ιούδα σαν τόξο μου, τους άνδρες του Εφραίμ για βέλη και
τους άνδρες της Σιών σαν ξίφος, που εγώ ο θεός σαν ήρωας το υψώνω
εναντίον των Ελλήνων»
Κεφάλαιο 9, Εδάφιο 15
«...Τα λιθάρια θα κοκκινίσουν απ’ το αίμα τους, όπως τα ραντιστήρια κι όπως τα κέρατα του θυσιαστηρίου»
Κεφάλαιο 25, εδάφιο 16-17 Ιεζεκιήλ
«Θα
εξολοθρεύσω τους Κρήτες, θα εξαφανίσω το υπόλοιπο του παραλιακού αυτού
λαού. Θα τους εκδικηθώ με αυστηρές τιμωρίες και τότε θα μάθουν ότι εγώ
είμαι ο Κύριος ο Θεός»
Κεφάλαιο 47, εδάφιο 3,4 Ιερεμίας
«Έρχεται η μέρα της
καταστροφής όλων των Φιλισταίων (Κρητών). Κανένας δεν θα μείνει για να
βοηθήσει την Τύρο και την Σιδώνα, γιατί ο Θεός θα καταστρέψει τους
Φιλισταίους, θα εξολοθρεύσει από της Κρήτης το νησί όσους θα έχουν
επιζήσει»
Κεφάλαιο 33, εδάφιο 26 Δευτερονόμιον
«Κανείς δεν είναι σαν το θεό σου Ισραήλ.. έδιωξε αυτός από μπροστά σου τον εχθρό και σου έδωσε την προσταγή ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΕ»
Κεφάλαιο 48, εδάφιο 10 Ιερεμίας
«Καταραμένος είναι εκείνος που με το ξίφος του θα αποφύγει να χύσει αίμα»
Κεφάλαιο 12, εδάφιο 11 Έξοδος
«Αυτή θα είναι
η γιορτή του «Πάσχα» για να τιμήσετε εμένα τον Θεό. Εσείς θα είσθε
ζωσμένοι, τη ζώνη σας με τα σανδάλια στα πόδια και με το ραβδί στο χέρι»
Εδάφιο 12 του ίδιου κεφαλαίου
«Κι εγώ (ο Θεός), τη
νύχτα εκείνη θα περάσω μέσα από την Αίγυπτο και θα θανατώσω κάθε
πρωτότοκο στη χώρα. Τα πρωτότοκα των ανθρώπων και τα πρωτογέννητα των
ζώων. Εγώ ο ίδιος ο Θεός θα εκτελέσω την απόφασή μου ενάντια σ’ όλους
τους Θεούς της Αιγύπτου
Κεφάλαιο 11, εδάφιο 5, Έξοδος
«Κάθε πρωτότοκος
γιος στη χώρα θα πεθάνει από τον πρωτότοκο του Φαραώ, το διάδοχο του
θρόνου, ως τον πρωτότοκο της δούλης που εργάζεται στους μύλους κι ως τα
πρωτογέννητα των ζώων. Θα γίνει τόσος μεγάλος θρήνος σ’ ολόκληρη την
Αίγυπτο, που όμοιός του δεν έγινε ποτέ στο παρελθόν, ούτε και πρόκειται να γίνει στο μέλλον»
Μετά
από όλες αυτές τις ωμές αλήθειες, το ποιόν του θεού, τα διδάγματα για
φόνους, για πνευματικούς βιασμούς, για μονολόγους, για καθαρά φασιστική
τακτική, δεν είναι δυνατόν να συμβάλετε θετικό στον τομέα της παιδείας
όπως δεν μπορέσατε να το κάνετε εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια. Και μια που
μιλάτε για μετάνοια καλά θα είναι να ζητήσετε
«άφεση αμαρτιών» από τον συνέταιρό σας τον θεό που εμπνευστήκατε να
δημιουργήσετε και να μας φέρετε. Οι Έλληνες σας τον χαρίζουν.
Ίσως στο επόμενο σας
ενημερώσω, πως έβλεπαν οι Έλληνες τον θεό και με τις αρχές δημιουργούσαν
και αναγόρευαν θεούς. Ασφαλώς και δεν βγήκε κανένας εκ καιόμενης βάτου
για να δηλώσει ότι είναι ο θεός του Ισραήλ όπως έπραξε αυτός που μας φορτώσατε.
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
Για την Ομάδα «Ε» Έψιλον
aristotelis kakogeorgiou <aristotelianmarathon@live.com>
Τρίτη 9 Μαΐου 2017
Δευτέρα 8 Μαΐου 2017
Η ελληνική γλώσσα αργοπεθαίνει και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στην πατρίδα μας όταν οι σημερινοί νέοι γίνουν οι αυριανοί γονείς κι αναλάβουν την τύχη της Ελλαδας.
Ένα ιστορικό κείμενο που
έρχεται από τα βάθη των αιώνων: Παρακαταθήκες του βασιλιά των Σέρβων
Στέφανου Νέμανια (13ος αι.) προς το γιό του για την σημασία της γλώσσας
στην επιβίωση ενός λαού. Όποιος το διαβάσει δεν το ξεχνά ποτέ!...
Ολοι ξέρουμε την σπουδαιότητα της γλώσσας στην διατήρηση της εθνικής συνείδησης και της ιστορικής συνέχειας ενός έθνους.
Στην σημερινή Ελλάδα εδώ και 40 περίπου χρόνια συντελείται ένα γλωσσικό έγκλημα με στόχο τον αφελληνισμό και την αποξένωση των νέων γενεών από τις ρίζες τους.
Η κατρακύλα άρχισε με την μεταπολίτευση από τον ανεκδιήγητο πρωθυπουργό Ράλλη ο οποίος διά νόμων κατάργησε σημαντικά γραμματικά στοιχεία της ελληνικής γλώσσας όπως το απαρέμφατο...., περισπωμένες, πνεύματα κ.α.!!!!
Κατόπιν ακολούθησε η επίσημη καθιέρωση του μονοτονικού και ο πόλεμος κατά της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.
Σήμερα βρισκόμαστε κάτω από τις παγκοσμιοποιημένες μασωνικές εντολές στους προσκυνημένους, ξενόδουλους και πολύ προσεκτικά επιλεγμένους συνήθως, υπουργούς Παιδείας, οι οποίοι έφθασαν σε ένα ντελίριο εσχάτης προδοσίας να καταργήσουν ακόμα και το ενοχλητικό "Εθνικής Παιδείας" από την επίσημη ονομασία του Υπουργείου σε μια άνευ προηγουμένου διάλυση και εξαφάνιση ουσιαστικά της ελληνικής γλώσσας.
Απόδειξη αποτελεί η καθίζηση πλέον των επιδόσεων του συνόλου των μαθητών στο υποβαθμισμένο μάθημα της Εκθεσης το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα ανθελληνικό αποδομητικό μάθημα που λεγεται "Γλώσσα"....
Συνέπεια όλων αυτών είναι η όλο και πιο ευρεία χρήση των λεγόμενων greekglish από τους νέους μας.
Η ελληνική γλώσσα αργοπεθαίνει και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στην πατρίδα μας όταν οι σημερινοί νέοι γίνουν οι αυριανοί γονείς κι αναλάβουν την τύχη της Ελλαδας.
Οι ευθύνες φυσικά μας βαραίνουν όλους.
Αν και το παράδειγμα που θα σας παραθέσω είναι απλοϊκό εν τούτοις δείχνει ήδη την παρακμή και την καταλυτική επίδραση της ξενομανίας στην σημερινή οικογένεια.
Ολοι έχουμε βρεθεί σε γιορτή γενεθλίων κάποιου μικρού παιδιού....
Και έχουμε γίνει μάρτυρες ενός παράδοξου κοινωνικού φαινομένου. Το γνωστό τραγουδάκι "Να ζήσεις......" έχει στις περισσότερες φορές αντικατασταθεί από το αντίστοιχο αγγλικό "Happy birthday...."!!!! Ενώ σε κάποιες περιπτώσεις απαγγέλονται απο τους παρευρισκομένους και τα δύο.....
Αυτό σημαίνει ότι το γλωσσικό (κι όχι μόνο) έγκλημα έχει ήδη συντελεστεί κι έχει επηρρεάσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Φυσικά σε αυτό έχει συντελέσει και η τηλεόραση με τα προδοτικά ξενόδουλα κανάλια.
Οπως και να έχει όμως το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στην εκπαίδευση.
Προτρέπω τους φίλους αναγνώστες μας να ανοίξουν ένα βιβλίο γραμματικής των παιδιών μας (ειδικά του δημοτικού) και να αρχίσουν να τρίβουν τα μάτια τους....
Υπάρχει μεγάλη προσπάθεια να εξαφανισθούν δίφθογγοι, να καταργηθούν διπλά γράμματα κ.α. ώστε να αλλάξει άρδην η ορθογραφία...
Οι Ελληνες είναι ο μοναδικός λαός στον κόσμο που μπορεί (ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνει και πολλά λόγω αγνώστων λέξεων) να διαβάσει όσα έγραφαν οι αρχαίοι του πρόγονοι πριν απο 2500 χρόνια!!!
Κι αυτό δεν είναι αποδεκτό από τους εχθρούς της Ελλάδας....
Πρέπει λοιπόν (κι εκεί έχουν επικεντρωθεί οι προσπάθειες) να χάσουν τα παιδιά μας την ικανότητα να μπορούν να διαβάζουν την αρχαία γλώσσα τους όπου την συναντούν...
Σκεφτείτε πόσο συγκλονιστικό είναι.
Σχεδόν οποιοσδήποτε Ελληνας είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι βρίσκεται μπροστά σε μια αρχαιοελληνική στήλη ή επιγραφή ακόμα κι αν την δεί σε αρχαιολογικό χώρο σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη!!!!
Φίλοι μου πρέπει να αντισταθούμε.
Πρέπει να επιβάλλουμε την ορθή χρήση της γλώσσας μας.
Πρέπει να απαιτήσουμε να επανέλθει η σχέση των παιδιών μας με τον πλούτο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας μας.
Πρέπει να σταματήσει να διδάσκεται το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών με τόσο απωθητικό τρόπο στα σχολεία μας...
Η γλώσσα μας είναι η πιο πλούσια στον κόσμο και ένα "όπλο" ευφυίας για τους Ελληνες σύμφωνα με μεγάλους ερευνητές.
Ο κίνδυνος πια είναι πολύ μεγάλος.
Παρακάτω σας παραθέτω ένα σπουδαίο κείμενο του Σέρβου Βασιλιά Στεφάνου Νεμάνια προς τον γιο του στο οποίο περιγράφει την σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής γλώσσας αναλοίωτης.
Θα δείτε στοιχεία που έχουν απόλυτη σχέση με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Ενα κείμενο λοιπόν ιστορικό αλλά και συνάμα διδακτικό.
ΘΑΝΟΣ
Πρόσεξε, αγαπητό μου τέκνο, τη γλώσσα όπως την πατρίδα σου. Μια λέξη μπορεί να χαθεί, όπως μια πόλη, όπως η χώρα, όπως η ψυχή. Τι γίνεται όμως όταν ο λαός χάνει τη γλώσσα, τη χώρα, την ψυχή του;
Μην πιάνεις ξένη λέξη στο στόμα σου. Αν πιάσεις ξένη λέξη στο στόμα σου, να ξέρεις ότι δεν την κατέκτησες, αλλά ότι αποξενώθηκες από τον εαυτό σου. Καλύτερα είναι για σένα να χάσεις τη μεγαλύτερη και την ισχυρότερη πόλη της χώρας σου, παρά την πιο μικρή και την πιο άγνωστη λέξη της γλώσσας σου.
Οι χώρες και τα κράτη δεν κατακτιώνται μόνο με τα σπαθιά, αλλά και με τις γλώσσες. Να ξέρεις ότι ο εχθρός σ’ έχει τόσο περισσότερο κυριεύσει και κατακτήσει, όσο σου έχει σβήσει τις λέξεις και τις έχει εξαφανίσει.
Ένας λαός που έχει χάσει τις λέξεις του παύει να είναι λαός.
Υπάρχει, τέκνο μου, μια αρρώστια που ενσκήπτει στη γλώσσα, όπως μια επιδημία στο σώμα. Θυμάμαι τέτοιες επιδημίες και εφιάλτες της γλώσσας. Αυτό συμβαίνει συχνότατα στα χείλη του λαού, στις επαφές ενός λαού μ’ έναν άλλον, εκεί όπου η γλώσσα ενός λαού σβήνει εξ αιτίας της γλώσσας ενός άλλου λαού.
Δύο λαοί, αγαπημένε μου, μπορούν να υπάρχουν και να ζουν εν ειρήνη. Δύο γλώσσες όμως δεν μπορούν ποτέ να ειρηνεύσουν. Δύο λαοί μπορούν να ζήσουν με τη μεγαλύτερη ειρήνη και αγάπη, αλλά οι γλώσσες τους μόνο να μάχονται μεταξύ τους μπορούν. Όποτε δύο γλώσσες συναντιώνται και αναμειγνύονται, είναι σαν δυο στρατοί σε μάχη ζωής και θανάτου. Όσο σ’ αυτήν τη μάχη ακούγεται και η μία και η άλλη γλώσσα, η μάχη είναι ισόπαλη. Όταν αρχίζει όλο και περισσότερο και όλο πιο δυνατά ν’ ακούγεται μία από τις δύο, αυτή θα υπερισχύσει. Τελικά ακούγεται μονο μία. Η μάχη έχει ολoκληρωθεί. Έχει εξαφανιστεί μια γλώσσα, έχει εξαφανιστεί ένας λαός.
Μάθε, παιδί μου, ότι αυτή η μάχη ανάμεσα στις γλώσσες δεν διαρκεί μία μέρα ή δύο, όπως η μάχη ανάμεσα στους στρατούς, ούτε μία ή δύο χρονιές, όπως ο πόλεμος ανάμεσα στους λαούς, αλλά έναν αιώνα ή δύο, και ότι για τη γλώσσα είναι το ίδιο ένα μικρό μέτρο χρόνου, όπως για τον άνθρωπο μία ή δύο στιγμές. Γι’ αυτό, τέκνο μου, είναι καλύτερα να χάσεις όλες τις μάχες και τους πολέμους, παρά να χάσεις τη γλώσσα σου. Μετά από μια χαμένη γλώσσα δεν υπάρχει λαός.
Ο άνθρωπος μαθαίνει τη γλώσσα του σε μια χρονιά. Δεν την ξεχνάει όσο είναι ζωντανός. Ο λαός δεν την ξεχνάει όσο υπάρχει. Την ξένη γλώσσα ο άνθρωπος τη μαθαίνει επίσης σε μια χρονιά. Τόσο του επιτρέπεται ν’ απαρνηθεί τη γλώσσα του και ν’ αρπάξει την ξένη. Αγαπητό μου τέκνο, αυτό είναι τούτη η επιδημία και η καταστροφή της γλώσσας, όταν ένας-ένας οι άνθρωποι αρχίζουν ν’ απαρνούνται τη γλώσσα τους και ν’ αρπάζουν την ξένη, είτε τους είναι για καλύτερο, είτε εφιάλτης.
Κι εγώ, τέκνο μου, μεταχειρίστηκα στις εκστρατείες μου τη γλώσσα σαν το πιο επικίνδυνο όπλο. Κι εγώ άφησα επιδημίες κι εφιάλτες στις γλώσσες τους μπροστά από [; λέξη δυσανάγνωστη στο χειρόγραφο] μου. Κατά τις πολιορκίες και πολύ μετά έστειλα τσομπάνηδες, χωριάτες, τεχνίτες και νομάδες να πλημμυρίσουν τις πόλεις και τα χωριά τους σαν υπηρέτες, δούλοι, έμποροι, ληστές, πόρνοι και πόρνες. Οι πολέμαρχοί μου και οι [; λέξη δυσανάγνωστη στο χειρόγραφο] έφτασαν στο μισό της κατακτημένης χώρας και των πόλεων. Περισσότερο κατέκτησα τα βασίλεια με τη γλώσσα παρά με το ξίφος.
Πρόσεξε, τέκνο μου, τους αλλόγλωσσους. Έρχονται απαρατήρητοι, δεν ξέρεις πότε και πώς. Σου υποκλίνονται και σου κρύβονται σε κάθε βήμα. Κι επειδή δεν ξέρουν τη γλώσσα σου, σε κολακεύουν και σε καλοπιάνουν, όπως το κάνουν τα σκυλιά. Ποτέ μ’ αυτούς δεν ξέρεις τι σκέφτονται, ούτε μπορείς να ξέρεις, διότι συνήθως σιωπούν. Αυτοί είναι που έρχονται πρώτοι να ανιχνεύσουν πώς είναι η κατάσταση και προδίδουν στους άλλους, και να τους μπροστά σου να έρπουν μέσ’ στη νύχτα σε αδιάσπαστες σειρές, σα μυρμήγκια όταν βρίσκουν τροφή. Μια μέρα ξημερώνεις περικυκλωμένος από ένα σωρό αλλόγλωσσους απ’ όλες τις πλευρές.
Γίνονται όλο πιο θορυβώδεις κι εκκωφαντικοί. Τώρα δεν παρακαλούν πια, ούτε ζητιανεύουν, αλλά απαιτούν και αρπάζουν. Κι εσύ μένεις στη δική σου χώρα, που είναι όμως πια ξένη. Δεν έχεις άλλη λύση από τους να τους διώξεις ή να φύγεις, ό,τι σου φαίνεται πιο εφικτό.
Σε μια χώρα που την κατακτούν έτσι οι αλλόγλωσσοι, δεν πρέπει να στείλει κανείς στρατό. Ο στρατός τους φτάνει εκεί να πάρει ό,τι κατέκτησε ήδη η γλώσσα.
Η γλώσσα είναι, τέκνο μου, ισχυρότερη από οποιαδήποτε έπαλξη. Όταν οι εχθροί σού γκρεμίζουν όλες τις επάλξεις και τα κάστρα, εσύ μην απελπίζεσαι, αλλά κοίτα και άκου τι γίνεται με τη γλώσσα. Αν η γλώσσα έχει παραμείνει ανέπαφη, μη φοβάσαι. Στείλε κατασκόπους και εμπόρους να πάνε βαθειά μέσ’ στα χωριά και τις πόλεις και ν’ ακούνε. Εκεί όπου αντηχεί η λέξη μας, εκεί όπου ακόμη ο λόγος και όπου ακόμη, σαν παλιό χρυσό νόμισμα, κυκλοφορεί η λέξη μας, μάθε, τέκνο μου, ανεπιφύλακτα ότι αυτό είναι ακόμη το κράτος μας, όποια και να ’ναι η κυβέρνησή του. Οι τσάροι αλλάζουν, τα κράτη καταρρέουν, αλλά η γλώσσα και ο λαός είναι αυτά που σου μένουν, κι έτσι το κατακτημένο μέρος της χώρας και του λαού αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει πάλι στη γλωσσική του κοιτίδα και στον λαό των προγόνων του.
Να θυμάσαι, τέκνο μου, ότι κάθε κατάκτηση και απώλεια δεν είναι τόσο επικίνδυνη για τον λαό, όσο είναι επικίνδυνη για τη γενιά. Αυτές μπορούν να βλάψουν μόνο μια γενιά, αλλά όχι ένα λαό. Ο λαός αντέχει περισσότερο στον χρόνο, τέκνο μου, από τη γενιά και από κάθε κράτος. Αργά ή γρήγορα ο λαός θα ενωθεί, όπως το νερό, μόλις το χωρίζουν τα φράγματα που το διασπούν. Και η γλώσσα, τέκνο μου, η γλώσσα είναι τούτο το νερό, πάντοτε ίδιο και από τις δυο πλευρές του φράγματος, που -σα γαλήνια και ισχυρή δύναμη που διαβρώνει τα φράγματα- θα ενώσει πάλι τον λαό σε μια πατριά και ένα κράτος.
(ευχαριστώ την φίλη Σαλογραία)
Ολοι ξέρουμε την σπουδαιότητα της γλώσσας στην διατήρηση της εθνικής συνείδησης και της ιστορικής συνέχειας ενός έθνους.
Στην σημερινή Ελλάδα εδώ και 40 περίπου χρόνια συντελείται ένα γλωσσικό έγκλημα με στόχο τον αφελληνισμό και την αποξένωση των νέων γενεών από τις ρίζες τους.
Η κατρακύλα άρχισε με την μεταπολίτευση από τον ανεκδιήγητο πρωθυπουργό Ράλλη ο οποίος διά νόμων κατάργησε σημαντικά γραμματικά στοιχεία της ελληνικής γλώσσας όπως το απαρέμφατο...., περισπωμένες, πνεύματα κ.α.!!!!
Κατόπιν ακολούθησε η επίσημη καθιέρωση του μονοτονικού και ο πόλεμος κατά της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.
Σήμερα βρισκόμαστε κάτω από τις παγκοσμιοποιημένες μασωνικές εντολές στους προσκυνημένους, ξενόδουλους και πολύ προσεκτικά επιλεγμένους συνήθως, υπουργούς Παιδείας, οι οποίοι έφθασαν σε ένα ντελίριο εσχάτης προδοσίας να καταργήσουν ακόμα και το ενοχλητικό "Εθνικής Παιδείας" από την επίσημη ονομασία του Υπουργείου σε μια άνευ προηγουμένου διάλυση και εξαφάνιση ουσιαστικά της ελληνικής γλώσσας.
Απόδειξη αποτελεί η καθίζηση πλέον των επιδόσεων του συνόλου των μαθητών στο υποβαθμισμένο μάθημα της Εκθεσης το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα ανθελληνικό αποδομητικό μάθημα που λεγεται "Γλώσσα"....
Συνέπεια όλων αυτών είναι η όλο και πιο ευρεία χρήση των λεγόμενων greekglish από τους νέους μας.
Η ελληνική γλώσσα αργοπεθαίνει και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στην πατρίδα μας όταν οι σημερινοί νέοι γίνουν οι αυριανοί γονείς κι αναλάβουν την τύχη της Ελλαδας.
Οι ευθύνες φυσικά μας βαραίνουν όλους.
Αν και το παράδειγμα που θα σας παραθέσω είναι απλοϊκό εν τούτοις δείχνει ήδη την παρακμή και την καταλυτική επίδραση της ξενομανίας στην σημερινή οικογένεια.
Ολοι έχουμε βρεθεί σε γιορτή γενεθλίων κάποιου μικρού παιδιού....
Και έχουμε γίνει μάρτυρες ενός παράδοξου κοινωνικού φαινομένου. Το γνωστό τραγουδάκι "Να ζήσεις......" έχει στις περισσότερες φορές αντικατασταθεί από το αντίστοιχο αγγλικό "Happy birthday...."!!!! Ενώ σε κάποιες περιπτώσεις απαγγέλονται απο τους παρευρισκομένους και τα δύο.....
Αυτό σημαίνει ότι το γλωσσικό (κι όχι μόνο) έγκλημα έχει ήδη συντελεστεί κι έχει επηρρεάσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Φυσικά σε αυτό έχει συντελέσει και η τηλεόραση με τα προδοτικά ξενόδουλα κανάλια.
Οπως και να έχει όμως το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στην εκπαίδευση.
Προτρέπω τους φίλους αναγνώστες μας να ανοίξουν ένα βιβλίο γραμματικής των παιδιών μας (ειδικά του δημοτικού) και να αρχίσουν να τρίβουν τα μάτια τους....
Υπάρχει μεγάλη προσπάθεια να εξαφανισθούν δίφθογγοι, να καταργηθούν διπλά γράμματα κ.α. ώστε να αλλάξει άρδην η ορθογραφία...
Οι Ελληνες είναι ο μοναδικός λαός στον κόσμο που μπορεί (ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνει και πολλά λόγω αγνώστων λέξεων) να διαβάσει όσα έγραφαν οι αρχαίοι του πρόγονοι πριν απο 2500 χρόνια!!!
Κι αυτό δεν είναι αποδεκτό από τους εχθρούς της Ελλάδας....
Πρέπει λοιπόν (κι εκεί έχουν επικεντρωθεί οι προσπάθειες) να χάσουν τα παιδιά μας την ικανότητα να μπορούν να διαβάζουν την αρχαία γλώσσα τους όπου την συναντούν...
Σκεφτείτε πόσο συγκλονιστικό είναι.
Σχεδόν οποιοσδήποτε Ελληνας είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι βρίσκεται μπροστά σε μια αρχαιοελληνική στήλη ή επιγραφή ακόμα κι αν την δεί σε αρχαιολογικό χώρο σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη!!!!
Φίλοι μου πρέπει να αντισταθούμε.
Πρέπει να επιβάλλουμε την ορθή χρήση της γλώσσας μας.
Πρέπει να απαιτήσουμε να επανέλθει η σχέση των παιδιών μας με τον πλούτο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας μας.
Πρέπει να σταματήσει να διδάσκεται το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών με τόσο απωθητικό τρόπο στα σχολεία μας...
Η γλώσσα μας είναι η πιο πλούσια στον κόσμο και ένα "όπλο" ευφυίας για τους Ελληνες σύμφωνα με μεγάλους ερευνητές.
Ο κίνδυνος πια είναι πολύ μεγάλος.
Παρακάτω σας παραθέτω ένα σπουδαίο κείμενο του Σέρβου Βασιλιά Στεφάνου Νεμάνια προς τον γιο του στο οποίο περιγράφει την σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής γλώσσας αναλοίωτης.
Θα δείτε στοιχεία που έχουν απόλυτη σχέση με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Ενα κείμενο λοιπόν ιστορικό αλλά και συνάμα διδακτικό.
ΘΑΝΟΣ
Πρόσεξε, αγαπητό μου τέκνο, τη γλώσσα όπως την πατρίδα σου. Μια λέξη μπορεί να χαθεί, όπως μια πόλη, όπως η χώρα, όπως η ψυχή. Τι γίνεται όμως όταν ο λαός χάνει τη γλώσσα, τη χώρα, την ψυχή του;
Μην πιάνεις ξένη λέξη στο στόμα σου. Αν πιάσεις ξένη λέξη στο στόμα σου, να ξέρεις ότι δεν την κατέκτησες, αλλά ότι αποξενώθηκες από τον εαυτό σου. Καλύτερα είναι για σένα να χάσεις τη μεγαλύτερη και την ισχυρότερη πόλη της χώρας σου, παρά την πιο μικρή και την πιο άγνωστη λέξη της γλώσσας σου.
Οι χώρες και τα κράτη δεν κατακτιώνται μόνο με τα σπαθιά, αλλά και με τις γλώσσες. Να ξέρεις ότι ο εχθρός σ’ έχει τόσο περισσότερο κυριεύσει και κατακτήσει, όσο σου έχει σβήσει τις λέξεις και τις έχει εξαφανίσει.
Ένας λαός που έχει χάσει τις λέξεις του παύει να είναι λαός.
Υπάρχει, τέκνο μου, μια αρρώστια που ενσκήπτει στη γλώσσα, όπως μια επιδημία στο σώμα. Θυμάμαι τέτοιες επιδημίες και εφιάλτες της γλώσσας. Αυτό συμβαίνει συχνότατα στα χείλη του λαού, στις επαφές ενός λαού μ’ έναν άλλον, εκεί όπου η γλώσσα ενός λαού σβήνει εξ αιτίας της γλώσσας ενός άλλου λαού.
Δύο λαοί, αγαπημένε μου, μπορούν να υπάρχουν και να ζουν εν ειρήνη. Δύο γλώσσες όμως δεν μπορούν ποτέ να ειρηνεύσουν. Δύο λαοί μπορούν να ζήσουν με τη μεγαλύτερη ειρήνη και αγάπη, αλλά οι γλώσσες τους μόνο να μάχονται μεταξύ τους μπορούν. Όποτε δύο γλώσσες συναντιώνται και αναμειγνύονται, είναι σαν δυο στρατοί σε μάχη ζωής και θανάτου. Όσο σ’ αυτήν τη μάχη ακούγεται και η μία και η άλλη γλώσσα, η μάχη είναι ισόπαλη. Όταν αρχίζει όλο και περισσότερο και όλο πιο δυνατά ν’ ακούγεται μία από τις δύο, αυτή θα υπερισχύσει. Τελικά ακούγεται μονο μία. Η μάχη έχει ολoκληρωθεί. Έχει εξαφανιστεί μια γλώσσα, έχει εξαφανιστεί ένας λαός.
Μάθε, παιδί μου, ότι αυτή η μάχη ανάμεσα στις γλώσσες δεν διαρκεί μία μέρα ή δύο, όπως η μάχη ανάμεσα στους στρατούς, ούτε μία ή δύο χρονιές, όπως ο πόλεμος ανάμεσα στους λαούς, αλλά έναν αιώνα ή δύο, και ότι για τη γλώσσα είναι το ίδιο ένα μικρό μέτρο χρόνου, όπως για τον άνθρωπο μία ή δύο στιγμές. Γι’ αυτό, τέκνο μου, είναι καλύτερα να χάσεις όλες τις μάχες και τους πολέμους, παρά να χάσεις τη γλώσσα σου. Μετά από μια χαμένη γλώσσα δεν υπάρχει λαός.
Ο άνθρωπος μαθαίνει τη γλώσσα του σε μια χρονιά. Δεν την ξεχνάει όσο είναι ζωντανός. Ο λαός δεν την ξεχνάει όσο υπάρχει. Την ξένη γλώσσα ο άνθρωπος τη μαθαίνει επίσης σε μια χρονιά. Τόσο του επιτρέπεται ν’ απαρνηθεί τη γλώσσα του και ν’ αρπάξει την ξένη. Αγαπητό μου τέκνο, αυτό είναι τούτη η επιδημία και η καταστροφή της γλώσσας, όταν ένας-ένας οι άνθρωποι αρχίζουν ν’ απαρνούνται τη γλώσσα τους και ν’ αρπάζουν την ξένη, είτε τους είναι για καλύτερο, είτε εφιάλτης.
Κι εγώ, τέκνο μου, μεταχειρίστηκα στις εκστρατείες μου τη γλώσσα σαν το πιο επικίνδυνο όπλο. Κι εγώ άφησα επιδημίες κι εφιάλτες στις γλώσσες τους μπροστά από [; λέξη δυσανάγνωστη στο χειρόγραφο] μου. Κατά τις πολιορκίες και πολύ μετά έστειλα τσομπάνηδες, χωριάτες, τεχνίτες και νομάδες να πλημμυρίσουν τις πόλεις και τα χωριά τους σαν υπηρέτες, δούλοι, έμποροι, ληστές, πόρνοι και πόρνες. Οι πολέμαρχοί μου και οι [; λέξη δυσανάγνωστη στο χειρόγραφο] έφτασαν στο μισό της κατακτημένης χώρας και των πόλεων. Περισσότερο κατέκτησα τα βασίλεια με τη γλώσσα παρά με το ξίφος.
Πρόσεξε, τέκνο μου, τους αλλόγλωσσους. Έρχονται απαρατήρητοι, δεν ξέρεις πότε και πώς. Σου υποκλίνονται και σου κρύβονται σε κάθε βήμα. Κι επειδή δεν ξέρουν τη γλώσσα σου, σε κολακεύουν και σε καλοπιάνουν, όπως το κάνουν τα σκυλιά. Ποτέ μ’ αυτούς δεν ξέρεις τι σκέφτονται, ούτε μπορείς να ξέρεις, διότι συνήθως σιωπούν. Αυτοί είναι που έρχονται πρώτοι να ανιχνεύσουν πώς είναι η κατάσταση και προδίδουν στους άλλους, και να τους μπροστά σου να έρπουν μέσ’ στη νύχτα σε αδιάσπαστες σειρές, σα μυρμήγκια όταν βρίσκουν τροφή. Μια μέρα ξημερώνεις περικυκλωμένος από ένα σωρό αλλόγλωσσους απ’ όλες τις πλευρές.
Γίνονται όλο πιο θορυβώδεις κι εκκωφαντικοί. Τώρα δεν παρακαλούν πια, ούτε ζητιανεύουν, αλλά απαιτούν και αρπάζουν. Κι εσύ μένεις στη δική σου χώρα, που είναι όμως πια ξένη. Δεν έχεις άλλη λύση από τους να τους διώξεις ή να φύγεις, ό,τι σου φαίνεται πιο εφικτό.
Σε μια χώρα που την κατακτούν έτσι οι αλλόγλωσσοι, δεν πρέπει να στείλει κανείς στρατό. Ο στρατός τους φτάνει εκεί να πάρει ό,τι κατέκτησε ήδη η γλώσσα.
Η γλώσσα είναι, τέκνο μου, ισχυρότερη από οποιαδήποτε έπαλξη. Όταν οι εχθροί σού γκρεμίζουν όλες τις επάλξεις και τα κάστρα, εσύ μην απελπίζεσαι, αλλά κοίτα και άκου τι γίνεται με τη γλώσσα. Αν η γλώσσα έχει παραμείνει ανέπαφη, μη φοβάσαι. Στείλε κατασκόπους και εμπόρους να πάνε βαθειά μέσ’ στα χωριά και τις πόλεις και ν’ ακούνε. Εκεί όπου αντηχεί η λέξη μας, εκεί όπου ακόμη ο λόγος και όπου ακόμη, σαν παλιό χρυσό νόμισμα, κυκλοφορεί η λέξη μας, μάθε, τέκνο μου, ανεπιφύλακτα ότι αυτό είναι ακόμη το κράτος μας, όποια και να ’ναι η κυβέρνησή του. Οι τσάροι αλλάζουν, τα κράτη καταρρέουν, αλλά η γλώσσα και ο λαός είναι αυτά που σου μένουν, κι έτσι το κατακτημένο μέρος της χώρας και του λαού αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει πάλι στη γλωσσική του κοιτίδα και στον λαό των προγόνων του.
Να θυμάσαι, τέκνο μου, ότι κάθε κατάκτηση και απώλεια δεν είναι τόσο επικίνδυνη για τον λαό, όσο είναι επικίνδυνη για τη γενιά. Αυτές μπορούν να βλάψουν μόνο μια γενιά, αλλά όχι ένα λαό. Ο λαός αντέχει περισσότερο στον χρόνο, τέκνο μου, από τη γενιά και από κάθε κράτος. Αργά ή γρήγορα ο λαός θα ενωθεί, όπως το νερό, μόλις το χωρίζουν τα φράγματα που το διασπούν. Και η γλώσσα, τέκνο μου, η γλώσσα είναι τούτο το νερό, πάντοτε ίδιο και από τις δυο πλευρές του φράγματος, που -σα γαλήνια και ισχυρή δύναμη που διαβρώνει τα φράγματα- θα ενώσει πάλι τον λαό σε μια πατριά και ένα κράτος.
(ευχαριστώ την φίλη Σαλογραία)
Η ΠΥΞΙΔΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ! ! - Της ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ
Η ΠΥΞΙΔΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
Εγώ!!!Η χώρα των Θεών,των ένδοξων προγόνων!!
Η χώρα των τεράστιων,ασύγκριτων αγώνων!!
Η χώρα των λαμπρών σημαντικών επιστημόνων,
η χώρα συγγραφέων,ποιητών και τιμημένων γόνων!!
Εγώ!!Στο χάρτη τον παγκόσμιο τώρα στιγματισμένη!
Εγώ!!Ο ομφαλός της γης,αδύναμη και καταφρονεμένη!
Εγώ! Η μάνα του δικαίου ταπεινή κι ατιμασμένη!!
Να με πουλά,να μ΄αγοράζει ένα παρά η οικουμένη!!
Ποιοι είναι αυτοί οι ξένοι που την τύχη μου ορίζουν;
Πως ήρθαν;Ποιοι τους έφεραν για να με βασανίζουν;
Ποιοι είναι αυτοί που λοιδωρούν και τυραννούνε τα παιδιά μου;
Ποιος τους επέτρεψε να κόψουνε στα δύο την καρδιά μου;
Εγώ!!Η φωτεινή και απαραίτητη πυξίδα των λαών!
Να έχω τώρα για ηγέτες απολειφάδια αλλονών!
Ειναι παιδιά μου;Δεν τ'αναγνωρίζω!Δεν ανήκουνε στο φως!
Που εκπέμπει ο γαλάζιος μου καθάριος ουρανός!!
Αληθινά παιδιά μου αντιδράσετε!Ξυπνήστε!!
Γιατί ξεχάσατε που γεννηθήκατε,ποιοι είστε!
Πως επιτρέπετε τη μάνα σας να τηνε κομματιάζουν;
Με σβήνουνε απ'τον χάρτη και την μοίρα σας αλλάζουν!
Εγώ!!Είμαι εγώ που πότισα απ΄το αίμα σας την γη μου!
Εσείς!!Είστε εσείς που πάντα αγωνιζόσαστε μαζί μου!
Ξυπνείστε!!Η άμμος στην κλεψύδρα όπου να'ναι τελειώνει!
και στο μετέπειτα κανένας δεν με σώνει,δεν σας σώνει!!
Εγώ!!!Η χώρα των Θεών,των ένδοξων προγόνων!!
Η χώρα των τεράστιων,ασύγκριτων αγώνων!!
Η χώρα των λαμπρών σημαντικών επιστημόνων,
η χώρα συγγραφέων,ποιητών και τιμημένων γόνων!!
Εγώ!!Στο χάρτη τον παγκόσμιο τώρα στιγματισμένη!
Εγώ!!Ο ομφαλός της γης,αδύναμη και καταφρονεμένη!
Εγώ! Η μάνα του δικαίου ταπεινή κι ατιμασμένη!!
Να με πουλά,να μ΄αγοράζει ένα παρά η οικουμένη!!
Ποιοι είναι αυτοί οι ξένοι που την τύχη μου ορίζουν;
Πως ήρθαν;Ποιοι τους έφεραν για να με βασανίζουν;
Ποιοι είναι αυτοί που λοιδωρούν και τυραννούνε τα παιδιά μου;
Ποιος τους επέτρεψε να κόψουνε στα δύο την καρδιά μου;
Εγώ!!Η φωτεινή και απαραίτητη πυξίδα των λαών!
Να έχω τώρα για ηγέτες απολειφάδια αλλονών!
Ειναι παιδιά μου;Δεν τ'αναγνωρίζω!Δεν ανήκουνε στο φως!
Που εκπέμπει ο γαλάζιος μου καθάριος ουρανός!!
Αληθινά παιδιά μου αντιδράσετε!Ξυπνήστε!!
Γιατί ξεχάσατε που γεννηθήκατε,ποιοι είστε!
Πως επιτρέπετε τη μάνα σας να τηνε κομματιάζουν;
Με σβήνουνε απ'τον χάρτη και την μοίρα σας αλλάζουν!
Εγώ!!Είμαι εγώ που πότισα απ΄το αίμα σας την γη μου!
Εσείς!!Είστε εσείς που πάντα αγωνιζόσαστε μαζί μου!
Ξυπνείστε!!Η άμμος στην κλεψύδρα όπου να'ναι τελειώνει!
και στο μετέπειτα κανένας δεν με σώνει,δεν σας σώνει!!
Τριάδα Ζερβού Πανταζή
ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ !!!
Τους όρους και τις προϋποθέσεις για να γίνεις βουλευτής στην Αρχαία Ελλάδα, αλιεύσαμε στο Διαδίκτυο και αμέσως καταλάβαμε το μεγαλείο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και πόσο έντιμοι ήταν οι πρόγονοί μας.
Όχι σαν τους σύγχρονους εκπροσώπους του λαού που έφεραν την χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ιδού λοιπόν, το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον -5ο αιώνα, δηλαδή το Δίκαιον του Χρυσού Αιώνα και της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Οι νόμοι ήταν του Σόλωνα και προέβλεπαν πως εάν κάποιος πολίτης ήθελε να γίνει βουλευτής, ο Νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Αθηναίος πολίτης.
2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία (όμαιμον, ομότροπον, ομόθρησκον)
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος(Gay), και
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του, μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Οι νόμοι που εισήγοντο στην Εκκλησία του Δήμου για ψήφιση ήταν ονομαστικοί, δηλαδή έφεραν το όνομα του προτείνοντος. Εκείνος δε που πρότεινε κάποιον νόμο έπρεπε να είναι ΠΟΛΥ προσεκτικός. Όχι μόνον να έχει εξετάσει το εάν υπήρχε άλλος, προγενέστερος νόμος που ρύθμιζε το θέμα με τρόπο διαφορετικό (οπότε έπρεπε να τον αναφέρει), αλλά ήταν και ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ για τα αποτελέσματα του προτεινόμενου. Έτσι, εάν πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα. Αν μάλιστα δεν έφθανε ΟΛΗ η περιουσία του -μέχρι και τα σανδάλια του, που κατεγράφησαν-, τότε το ανεξόφλητο υπόλοιπο, υποχρεώνονταν να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος, που πρότεινε και ψηφίστηκε, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν:
AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ (ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΘΑΝΑΤΟΣ) !!!
Πηγή Εννέα Έτη Φωτός.-
Οδυσσέας Ανδρούτσος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)