Έχουµε «ρίξει» πολλές φορές τα «τείχη» στην Ελλάδα, για να πανηγυρίσουµε µετάλλια και νίκες ολυµπιονικών στον αθλητισµό. Υπάρχουν όµως και κάτι άλλοι Έλληνες… «ολυµπιονίκες», που πετυχαίνουν νίκες και έπαθλα µε πολλαπλάσιο ανταγωνισµό, κατακτούν τη διεθνή αναγνώριση, αλλά µε την Ελλάδα (βλ. κράτος) αντίπαλο, αντί για σύµµαχο.
Σ’ αυτήν την κατηγορία «ολυµπιονικών» της επιχειρηµατικότητας και οι πλέον κατάλληλοι για να καταδείξουν αυτήν την… «αδικία» ανήκουν ο Μανώλης Αρβανίτης και ο γιός του Μιχάλης Αρβανίτης, που διατηρούν οικογενειακό τυροκοµείο λίγα χιλιόµετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη.
Πρώτο βραβείο ανάµεσα σε 2.500
Ένας ολόκληρος τοίχος είναι γεµάτος από έπαθλα σε διεθνείς διαγωνισµούς ποιότητας. Ο δε Μανώλης Αρβανίτης δείχνει µε υπερηφάνεια ένα παγκόσµιο χρυσό έπαθλο, το 1ο βραβείο που κατέκτησε το «Τυροκοµείο Αρβανίτη», σε παγκόσµιο διαγωνισµό, ανάµεσα σε 2.500 τυροκοµικές επιχειρήσεις το 2012 στο Wisconsin των ΗΠΑ.
«Όταν επιστρέφουν οι αθλητές µας µε χρυσά µετάλλια νικώντας 50 αντιπάλους, στην Ελλάδα γίνεται χαµός και οργανώνονται υποδοχές και καλώς γίνεται» λέει ο Μανώλης Αρβανίτης στην Karfitsa. «Είναι σηµαντική τόνωση ηθικού. Για σκεφτείτε όµως πόσο µεγάλη τόνωση ηθικού χρειάζεται εδώ και χρόνια η ελληνική επιχειρηµατικότητα και η ελληνική παραγωγή. Και πόσο …άγνωστα στο ευρύ κοινό, µένουν επιτεύγµατα σαν τα δικά µας και πολλών άλλων επιχειρήσεων από διάφορους κλάδους».
«Η Ελλάδα είναι ακατάλληλο τερέν για ολυµπιονίκες της επιχειρηµατικότητας, για διάφορους λόγους και όχι µόνο λόγω της οικονοµικής κρίσης», συµπληρώνει ο υιός, Μιχάλης Αρβανίτης. «Σε άλλες χώρες, τα κράτη υποστηρίζουν διακεκριµένες επιχειρήσεις και όχι µόνο τις υποστηρίζουν, αλλά επενδύουν σ’ αυτές, προβάλλοντας τις επιτυχίες τους, για να ενισχύσουν την εξωστρέφεια. Εδώ ένας Οργανισµός Προώθησης Εξαγωγών έκανε δουλειά βοηθώντας δυναµικές εταιρείες να συνάψουν συµφωνίες στο εξωτερικό. Πλέον είναι ανύπαρκτος. Και καταλήγουµε να παλεύουµε µόνοι µας, µε το κράτος ανασταλτικό παράγοντα, αντί για υποστηρικτή των προσπαθειών µας. Εµείς αγωνιζόµαστε σήµερα να κάνουµε επενδυτικές κινήσεις, που σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, θα τις είχαµε ολοκληρώσει πριν 5 χρόνια και θα είχαν ήδη µέγιστη απόδοση. Το τυροκοµείο που σχεδιάζαµε για το 2012, το ολοκληρώσαµε µόλις πέρσι. Και την προσπάθεια που ξεκινάµε τώρα για παραγωγή ποιοτικών ζωοτροφών για συνεργαζόµενους κτηνοτρόφους, θα την είχαµε επίσης ολοκληρώσει πολύ νωρίτερα». Αυτό φυσικά έχει την αντίστοιχη επίπτωση στην απασχόληση.
Νόµος υπάρχει, διαδικασία… δεν υπάρχει
«Η δική µας εργοδοτική ικανότητα ενισχύθηκε εν µέσω κρίσης µε τις επενδύσεις που κάναµε για το νέο τυροκοµείο, περνώντας και από πολύ αυστηρά τεστ ευρωπαϊκών ελεγκτικών µηχανισµών», λέει ο Μιχάλης Αρβανίτης.
«Σήµερα απασχολούµε περίπου 50 εργαζόµενους που αυξάνονται µε εποχιακούς σε περιόδους αιχµής. Φανταστείτε πόσους ακόµα θα µπορούσαµε να απασχολούµε, αν δεν κόλλαγε η ανάπτυξη της επιχείρησης στην υπερφορολόγηση και στην ελληνική γραφειοκρατία. Σκεφτείτε, πως προσπαθούµε εδώ και πολύ καιρό να µπούµε στη διεθνή αγορά απαστερίωτων τυριών, που έχουν µεγάλη ζήτηση και τα αντίστοιχα κέρδη στο εξωτερικό. Και ενώ ο νόµος δεν εµποδίζει τη σχετική παραγωγή, αδυνατούµε να µπούµε σ’ αυτήν την αγορά, επειδή η ελληνική γραφειοκρατία δεν µας το επιτρέπει». Παρά τα εµπόδια, η µικρή οικογενειακή επιχείρηση µεγαλώνει. Και τα καταφέρνει όλο και καλύτερα, ιδιαίτερα στο εξωτερικό. Ποιο είναι το µυστικό;
«Βάζουµε σκοπό την ποιότητα και δεν κάνουµε τα πάντα για το κέρδος», εξηγεί ο Μανώλης Αρβανίτης. «Όταν ο πρώτος σου στόχος είναι να µεγιστοποιήσεις τα κέρδος, αργά ή γρήγορα θα κάνεις συµβιβασµούς. Θα φέρεις σκόνες από το εξωτερικό για να πάρεις γάλα που θα βαφτίσεις ελληνικό, θα συµβιβαστείς µε γάλα από ζώα που τρέφονται µε δεύτερης διαλογής ζωοτροφές, θα δεχτείς πολλά, που εµείς δε θέλουµε και δεν πρόκειται να δεχτούµε. Δε θέλω ιδιωτικό τζετ. Θέλω να ζω καλά εγώ και η οικογένειά µου και να ζουν καλά και οι εργαζόµενοί µου, χωρίς να απλώνω τα πόδια έξω από το πάπλωµα. Δε θα θυσιάσουµε το καλό όνοµα της επιχείρησης για έναν παχύτερο λογαριασµό στην τράπεζα γιατί αυτό θα είναι πρόσκαιρο και θα αποβεί µακροπρόθεσµα επιζήµιο. Η ποιότητα φέρνει τη διάρκεια», καταλήγει ο ίδιος. Εξαγωγές σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.
Αυτό βέβαια δε σηµαίνει ότι οι ορίζοντες είναι… στενοί. «Δουλεύουµε πολύ µε εξαγωγές», εξηγεί ο Μιχάλης Αρβανίτης. «Εξάγουµε µικρές ποσότητες σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. και όχι µόνο. Στην εσωτερική αγορά, για να είµαστε συνεπείς χωρίς να αναγκαστούµε να περιορίσουµε τα ποιοτικά µας κριτήρια, προτιµάµε να συνεργαζόµαστε µε µικρότερες αλυσίδες ή τοπικά καταστήµατα λιανικής πώλησης, παρά µε µεγάλες αλυσίδες σούπερ µάρκετ». Και χαριτολογώντας καταλήγει: «Στο κάτω-κάτω της γραφής όποιος θέλει το καλύτερο, αξίζει να το ψάξει και λίγο περισσότερο
http://www.karfitsa.gr/2017/04/19/to-turokomeio-pou-diakrithike/
