Τρίτη 14 Ιουνίου 2016
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016
Η φιλοξενία στην αρχαία Ελλάδα - Όταν οι «αντιρατσιστές» ανατρέχουν στο παρελθόν...
Ένα
από τα συνήθη επιχειρήματα των επαγγελματιών «φιλάνθρωπων»,
«ανθρωπιστών» και «αντιρατσιστών», όταν θέλουν να καταδείξουν την
«ξενοφοβία» και τον «ρατσισμό» των σύγχρονων Ελλήνων, που επιμένουν να
αρνούνται την κατάληψη της Ελλάδος από τις ορδές των τριτοκοσμικών
λαθρομεταναστών, είναι αυτό που κάνει επίκληση του θεσμού της φιλοξενίας
στην αρχαία Ελλάδα.
Υποστηρίζουν λοιπόν, πως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν κατ' εξοχήν φιλόξενοι άνθρωποι κι ότι ο θεσμός της φιλοξενίας, πέραν του ότι αποτελούσε ηθικό χρέος, προστατεύονταν κι απ' τον Ξένιο Δία. Αυτό, σε πλήρη αντίθεση με τους «ρατσιστές» Νεοέλληνες, οι οποίοι αρνούνται -τι θράσος!- να «φιλοξενήσουν» μερικά εκατομμύρια λαθρομεταναστών.
Όμως, όπως και στην περίπτωση με την πετσοκομμένη ρήση του Ισοκράτη («Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας»), έτσι κι εδώ προβάλλεται η μισή αλήθεια -και η μισή αλήθεια είναι χειρότερη απ' το ψεύδος...
Πράγματι, ο θεσμός της φιλοξενίας στην αρχαία Ελλάδα, ήταν ιερός και προστατεύονταν από τον Ξένιο Δία. Υπήρχε μάλιστα και συγκεκριμένο τυπικό, κατά την υποδοχή, διαμονή και αναχώρηση του φιλοξενούμενου, ενώ υπήρχε και η «δημοσία ξενία», όπου την φιλοξενία αναλάμβανε η πόλη, παρέχοντας στους ξένους διαμονή και τροφή στους «ξενώνες» της. Κάπου εδώ, σταματά η αλήθεια των «αντιρατσιστών» και συνεχίζει το ψεύδος διά της αποσιωπήσεως της υπόλοιπης αλήθειας...
Ως ξένος, στην κλασική αρχαία Ελλάδα, κατά κανόνα εννοούνταν, όχι ο αλλοδαπός κι αλλόφυλος, αλλά ο Έλληνας που κατοικούσε σε άλλη πόλη. Οι αλλόφυλοι, προσδιορίζονταν με τον πασίγνωστο περιφρονητικό όρο «βάρβαροι». Αλλά κι όταν ακόμη προσδιορίζονταν ως ξένοι, ο όρος λάμβανε και πάλι την αρνητική σημασία του βάρβαρου, του εχθρού (π.χ. οι Σπαρτιάτες «ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους» [Ηρόδοτος, «Ιστορίαι - Καλλιόπη», 11]) και είναι επίσης γνωστό τι γνώμη είχαν οι αρχαίοι Έλληνες, για όσους δεν ανήκαν στη φυλή τους: «Πας μη Έλλην, βάρβαρος». Όπως δε αναφέρει κι ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός, Πολύβιος («Ιστορίαι», Θ'), οι Έλληνες πολεμούσαν «διαγωνιζόμενοι πρὸς τοὺς βαρβάρους ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀσφαλείας». Είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι οι αλλοεθνείς αποκλείονταν κι απ' τους Ολυμπιακούς Αγώνες («οὐ βαρβάρων ἀγωνιστέων εἶναι τὸν ἀγῶνα ἀλλὰ Ἑλλήνων» [Ηρόδοτος, «Ιστορίαι - Τερψιχόρη», 22]), όπου δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνον όσοι αποδείκνυαν ότι ήταν Έλληνες.
Η φιλοξενία λοιπόν, αφορούσε κατά βάση Έλληνες, ενώ δεν ήταν χωρίς όρους, περιορισμούς και υποχρεώσεις. Στην Σπάρτη μάλιστα, υπήρχε και νόμος περί «ξενηλασίας» (Ξενοφώντος «Λακεδαιμονίων Πολιτεία»), ενώ ο Ηρόδοτος («Ιστορίαι - Κλειώ», 65), αναφέρει ότι οι Σπαρτιάτες ήταν «ξείνοισι ἀπρόσμικτοι».
Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά των «αντιρατσιστών», οι αρχαίοι Έλληνες, όχι μόνο φιλόξενοι δεν ήταν έναντι των αλλοεθνών, αλλά «ρατσιστές» και «εθνίκια» του κερατά!
Υπάρχει όμως και συνέχεια...
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η φιλοξενία μπορούσε να αφορά και τους αλλοεθνείς, υπήρχε μια πολύ σημαντική παράμετρος, την οποία οι «ανθρωπιστές», παραβλέπουν: Η φιλοξενία δεν διαρκούσε επ' αόριστον και για οποιονδήποτε. Αφορούσε μόνο τους περαστικούς, τους ταξιδιώτες, τους αγγελιαφόρους, τους εμπόρους και γενικότερα τους προσωρινούς επισκέπτες. Όχι τους μετανάστες. Οι Έλληνες που επιθυμούσαν να μετεγκατασταθούν μόνιμα ή επ' αόριστον σε άλλη ελληνική πόλη-κράτος, δεν θεωρούνταν πλέον φιλοξενούμενοι, αλλά «μέτοικοι» -μέτοικοι θεωρούνταν επίσης και οι απελεύθεροι δούλοι. Στη Σπάρτη, ονομάζονταν «περίοικοι», καθώς δεν κατοικούσαν μέσα στην πόλη, αλλά σε πέριξ οικισμούς. Στην αρχαία Αθήνα, ο κάθε μέτοικος, ήταν υποχρεωμένος να επιλέγει έναν «προστάτη», δηλαδή κάποιον γηγενή εγγυητή, σε αντίθετη δε περίπτωση κινδύνευε να μηνυθεί, αντιμετωπίζοντας την δικαιοσύνη. Ως μέτοικοι, ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν ειδικό φόρο, το «μετοίκιον». Όσοι δε, δεν πλήρωναν το μετοίκιον, οδηγούνταν προσωρινά στη φυλακή κι αν δεν έβρισκαν χρήματα να πληρώσουν, απελαύνονταν. Οι μέτοικοι, παρ' ότι είχαν αρκετά δικαιώματα, εν τούτοις δεν επιτρέπονταν να κατέχουν θέσεις εξουσίας και να συμμετέχουν στις συνελεύσεις και τις αποφάσεις του δήμου.
Υποστηρίζουν λοιπόν, πως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν κατ' εξοχήν φιλόξενοι άνθρωποι κι ότι ο θεσμός της φιλοξενίας, πέραν του ότι αποτελούσε ηθικό χρέος, προστατεύονταν κι απ' τον Ξένιο Δία. Αυτό, σε πλήρη αντίθεση με τους «ρατσιστές» Νεοέλληνες, οι οποίοι αρνούνται -τι θράσος!- να «φιλοξενήσουν» μερικά εκατομμύρια λαθρομεταναστών.
Όμως, όπως και στην περίπτωση με την πετσοκομμένη ρήση του Ισοκράτη («Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας»), έτσι κι εδώ προβάλλεται η μισή αλήθεια -και η μισή αλήθεια είναι χειρότερη απ' το ψεύδος...
Πράγματι, ο θεσμός της φιλοξενίας στην αρχαία Ελλάδα, ήταν ιερός και προστατεύονταν από τον Ξένιο Δία. Υπήρχε μάλιστα και συγκεκριμένο τυπικό, κατά την υποδοχή, διαμονή και αναχώρηση του φιλοξενούμενου, ενώ υπήρχε και η «δημοσία ξενία», όπου την φιλοξενία αναλάμβανε η πόλη, παρέχοντας στους ξένους διαμονή και τροφή στους «ξενώνες» της. Κάπου εδώ, σταματά η αλήθεια των «αντιρατσιστών» και συνεχίζει το ψεύδος διά της αποσιωπήσεως της υπόλοιπης αλήθειας...
Ως ξένος, στην κλασική αρχαία Ελλάδα, κατά κανόνα εννοούνταν, όχι ο αλλοδαπός κι αλλόφυλος, αλλά ο Έλληνας που κατοικούσε σε άλλη πόλη. Οι αλλόφυλοι, προσδιορίζονταν με τον πασίγνωστο περιφρονητικό όρο «βάρβαροι». Αλλά κι όταν ακόμη προσδιορίζονταν ως ξένοι, ο όρος λάμβανε και πάλι την αρνητική σημασία του βάρβαρου, του εχθρού (π.χ. οι Σπαρτιάτες «ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους» [Ηρόδοτος, «Ιστορίαι - Καλλιόπη», 11]) και είναι επίσης γνωστό τι γνώμη είχαν οι αρχαίοι Έλληνες, για όσους δεν ανήκαν στη φυλή τους: «Πας μη Έλλην, βάρβαρος». Όπως δε αναφέρει κι ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός, Πολύβιος («Ιστορίαι», Θ'), οι Έλληνες πολεμούσαν «διαγωνιζόμενοι πρὸς τοὺς βαρβάρους ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀσφαλείας». Είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι οι αλλοεθνείς αποκλείονταν κι απ' τους Ολυμπιακούς Αγώνες («οὐ βαρβάρων ἀγωνιστέων εἶναι τὸν ἀγῶνα ἀλλὰ Ἑλλήνων» [Ηρόδοτος, «Ιστορίαι - Τερψιχόρη», 22]), όπου δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνον όσοι αποδείκνυαν ότι ήταν Έλληνες.
Η φιλοξενία λοιπόν, αφορούσε κατά βάση Έλληνες, ενώ δεν ήταν χωρίς όρους, περιορισμούς και υποχρεώσεις. Στην Σπάρτη μάλιστα, υπήρχε και νόμος περί «ξενηλασίας» (Ξενοφώντος «Λακεδαιμονίων Πολιτεία»), ενώ ο Ηρόδοτος («Ιστορίαι - Κλειώ», 65), αναφέρει ότι οι Σπαρτιάτες ήταν «ξείνοισι ἀπρόσμικτοι».
Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά των «αντιρατσιστών», οι αρχαίοι Έλληνες, όχι μόνο φιλόξενοι δεν ήταν έναντι των αλλοεθνών, αλλά «ρατσιστές» και «εθνίκια» του κερατά!
Υπάρχει όμως και συνέχεια...
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η φιλοξενία μπορούσε να αφορά και τους αλλοεθνείς, υπήρχε μια πολύ σημαντική παράμετρος, την οποία οι «ανθρωπιστές», παραβλέπουν: Η φιλοξενία δεν διαρκούσε επ' αόριστον και για οποιονδήποτε. Αφορούσε μόνο τους περαστικούς, τους ταξιδιώτες, τους αγγελιαφόρους, τους εμπόρους και γενικότερα τους προσωρινούς επισκέπτες. Όχι τους μετανάστες. Οι Έλληνες που επιθυμούσαν να μετεγκατασταθούν μόνιμα ή επ' αόριστον σε άλλη ελληνική πόλη-κράτος, δεν θεωρούνταν πλέον φιλοξενούμενοι, αλλά «μέτοικοι» -μέτοικοι θεωρούνταν επίσης και οι απελεύθεροι δούλοι. Στη Σπάρτη, ονομάζονταν «περίοικοι», καθώς δεν κατοικούσαν μέσα στην πόλη, αλλά σε πέριξ οικισμούς. Στην αρχαία Αθήνα, ο κάθε μέτοικος, ήταν υποχρεωμένος να επιλέγει έναν «προστάτη», δηλαδή κάποιον γηγενή εγγυητή, σε αντίθετη δε περίπτωση κινδύνευε να μηνυθεί, αντιμετωπίζοντας την δικαιοσύνη. Ως μέτοικοι, ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν ειδικό φόρο, το «μετοίκιον». Όσοι δε, δεν πλήρωναν το μετοίκιον, οδηγούνταν προσωρινά στη φυλακή κι αν δεν έβρισκαν χρήματα να πληρώσουν, απελαύνονταν. Οι μέτοικοι, παρ' ότι είχαν αρκετά δικαιώματα, εν τούτοις δεν επιτρέπονταν να κατέχουν θέσεις εξουσίας και να συμμετέχουν στις συνελεύσεις και τις αποφάσεις του δήμου.
Κυριακή 12 Ιουνίου 2016
΄ΕΡΜΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ! ! - Μια ματιά στο μέλλον, διαβάζοντας Παλαμά
Ταξιδεύουμε λίγο μπροστά, στα μέλλοντα. Να δούμε τι καν’ η Ελλάδα μας, εκεί λίγο πέρα από του χρόνου τα δεσμά. Τόλμημα γερό, που τρόμο μπορεί να φέρει. Μα αξίζει να δούμε. Και να λοιπόν η πατρίδα μας! Αλλά, αγνώριστη η χώρα η παινεμένη. Δεν είν’ αυτή που ξέραμε. Συντρίμμια, συντρίμμια, παντού συντρίμμια και καπνός και φωτιά! Μια απέραντη φωτιά, ένα ρημαδιό, μια χαλασιά. Τίποτε όρθιο. Κι ο θρήνος διάχυτος πάνω στα μαύρα ερείπια, στα γκρεμισμένα, στα καμένα.
Ρωμαίικο, δεν είσαι πια για θαυμασμό αλλά για κλάμα.
Τι έπαθες στ’ αλήθεια; Ποιες αμαρτίες πληρώνεις; Σε ποιο γκρεμό κατρακύλησες; Ποιος δαίμονας ζήλεψε την δόξα της ομορφιάς σου; Ποια κακά στοιχειά σε ποια Βαβέλ δεμένη σε κρατάνε; Ποιος απελάτης σου ‘κοψε το δρόμο και σ’ έχει χειροπόδαρα δεμένη;
Που είν’ τα παλάτια, οι εκκλησιές, τα ιερά; Γκρεμίστηκαν …
Που είν’ οι ηγέτες, οι ταγοί, οι τρανοί σου; Λύγισαν…
Που είν’ οι διαβασμένοι, οι ιδεολόγοι, οι σπιρουνάτοι; Νύσταξαν…
Που είν’ οι σοφοί, οι συγγραφείς, οι ποιητές; Σώπασαν…
Που είν’ οι δάσκαλοι, οι καθηγητάδες, οι πρυτάνεις; Κρύφτηκαν…
Που είν’ ο στοχασμός, ο λόγος, η αλήθεια; Χάθηκαν…
Που είν’ η νέα η γενιά, τα βλαστάρια σου; Ξενιτεύτηκαν…
Που είν’ η ιδέα, οι επιστήμες; Μακριά από μας…
Που είν’ οι μεγαλόσχημοι, οι δεσποτάδες; Βυθισμένοι στο θρόνο τους…
Που είν’ οι λεφτάδες, οι ντοτόροι, οι αβοκάτοι; Μετρούν τ’ αργύρια…
Έρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη ….
Συ το καμάρι της Ανατολής και το ζήλεμα της Δύσης, συ του κόσμου η δασκάλα, η καπετάνισσα, ο αφρός, το θάμα, του πουλιού το γάλα, πως κατάντησες έτσι; Να ‘χουν στήσει χορό γύρω απ’ τα συντρίμμια σου κάθε λογής βάρβαροι κι αλλοεθνείς κι αλλόθρησκοι εχθροί σου;
Το άτι ακόμα μας πατά εκείνου του μισητού Μπραΐμη! Οι τρανοί μας τα γόνατά τους λυγίσαν και γίναν των ραγιάδων ραγιάδες. Παντού η βλαστήμια του άθεου και του άπατρι η ασέβεια. Και δεν μας φταίν’ ούτ’ ο Φράγκος, ούτ’ ο Τούρκος, ούτ’ ο Σλάβος.
Δεν υπάρχουν πια αντρίκειοι στοχασμοί, χάθηκε η αλήθεια, τους στοχαστές και ποιητές τους καταβρόχθισε η λυσσασμένη σκύλα, το σύγχρονο πλυντήριο εγκεφάλων. Μακριά από μας ιδέα και επιστήμη, βάρβαροι σε ναούς τις προσκυνάνε! Απείραχτο το τέρας.
Και τάφοι, παντού τάφοι…
Μη νοιάζεστε, πετιέται ο Νίτσε: »Μόνο εκεί που είναι τάφοι εκεί είναι και ανάσταση». Και του απαντάμε: »Μα, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»! Γι’ αυτό και δεν ανασταίνεται, μας λέει. Γιατί στου Κακού τη σκάλα στο πιο βαθύ σκαλί ποτέ δεν φτάνει!
Έρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη, το γυαλί της φυλής εραγίστη, όλα πάνε, μια στάλα έχει μείνει: »Του Χριστού και της μάνας σου η πίστη»!
Άρθρο του Νίκου Ταμουρίδη,
Αντιστράτηγου (ε.α) – Επίτιμου Α’ Υπαρχηγού ΓΕΣ
Σάββατο 11 Ιουνίου 2016
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
KONTHΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Η πρώτη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΛΙΑΤΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ: Η τάξη της Μίεζας.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΜΟΥΣΙΚΗ ΧΑΡΗ ΧΑΛΚΙΤΗ “ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ”
''THE SPIRIT OF ALEXANDER THE GREAT ''
''THE SPIRIT OF ALEXANDER THE GREAT ''
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΜΠΙΛΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ: Οι σωματοφύλακες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΤΣΙΤΣΙΦΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ: Η λατρεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Μακεδονία.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ ΜΑΡΙΑ: Τα οικονομικά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΧΠΑΖΗΣ: Οι μηχανικοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Η ανάμνηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
1η Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση (Δ.Ε.Σ) στις 4 & 5 Ιουνίου 2016 στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης με τίτλο : "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ και θέμα : "ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 ΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
09.00 ΑΦΙΞΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ 09.45 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
11.00 ΕΝΑΡΞΗ ΟΜΙΛΗΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ
1. PEDRO OLALLA
2. OSMUD BOPEARACHI
3. ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ ΜΑΡΙΑ
4. ΛΙΑΝΤΙΝΗ - ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ
5. ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΧΠΑΖΗΣ
6.ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
09.00 ΑΦΙΞΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ 09.45 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
11.00 ΕΝΑΡΞΗ ΟΜΙΛΗΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ
1. PEDRO OLALLA
2. OSMUD BOPEARACHI
3. ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ ΜΑΡΙΑ
4. ΛΙΑΝΤΙΝΗ - ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ
5. ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΧΠΑΖΗΣ
6.ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΟΜΙΛΗΤΩΝ
14.00 ΧΟΡΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
19.00 ΔΕΞΙΩΣΗ ΛΑΦΘ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ
ΣΤΗ 1η Δ.Ε.Σ
.
ΣΤΗ 1η Δ.Ε.Σ
.
5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ
10.00 ΑΦΙΞΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ
10.30 ΜΟΥΣΙΚΗ ΧΑΡΗ ΧΑΛΚΙΤΗ
“ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ”
''THE SPIRIT OF ALEXANDER THE GREAT ''
“ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ”
''THE SPIRIT OF ALEXANDER THE GREAT ''
11.00 ΕΝΑΡΞΗ ΟΜΙΛΗΤΩΝ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ
7. KONTHΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
8 . ΛΙΑΤΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
9. CORSO ANTONIO
10 . ΜΠΙΛΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
11. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΕΚΑΣ
12. ΔΗΜΟΣΘΕNΟΥΣ ΑΡΕΤΗ
13 . ΛΕΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟ
14 . ΤΣΙΤΣΙΦΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
8 . ΛΙΑΤΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
9. CORSO ANTONIO
10 . ΜΠΙΛΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
11. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΕΚΑΣ
12. ΔΗΜΟΣΘΕNΟΥΣ ΑΡΕΤΗ
13 . ΛΕΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟ
14 . ΤΣΙΤΣΙΦΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΟΜΙΛΗΤΩΝ
20.00 ΟΠΕΡΑ: ΦΙΛΙΠΠΟΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Στον λογαριασμό αυτό μπορείτε να βλέπετε τις ομιλίες όταν δεν σας αποστέλλω Ε-ΜΕΙΛ
Στον λογαριασμό αυτό μπορείτε να βλέπετε το πρόγραμμα όταν δεν σας αποστέλλω Ε-ΜΕΙΛ
Λιάτσα Δήμητρα: Για τα ΠΡΩΤΑ "ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΑ" στην Αρέθουσα της Θεσσαλονίκης.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΣΤΟΝ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 29 ΜΑΪΟΥ 2016 ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΕΘΟΥΣΑ.
Αρβανιτάκης Αναστάσιος – Φάλκος: Τί πρόστυχο βιβλίο είναι η Παλαιά Διαθήκη.
Πέμπτη
19 Μαΐου στις 8 το βράδυ, στο Ίδρυμα "ΥΔΡΙΑ" (Παπαμάρκου 28, Πλατεία
Άθωνος), οι "Φιλοσοφικές και Λογοτεχνικές Συζητήσεις και Αναζητήσεις"
αναλύουν το θέμα "Σώμα - Ψυχή".
Εισηγητής ο Τάσος Φάλκος- Αρβανιτάκης, Καθηγητής Φιλοσοφίας και λογοτέχνης.
Αρβανιτάκης Αναστάσιος – Φάλκος: "Σώμα - Ψυχή".
Πέμπτη
19 Μαΐου στις 8 το βράδυ, στο Ίδρυμα "ΥΔΡΙΑ" (Παπαμάρκου 28, Πλατεία
Άθωνος), οι "Φιλοσοφικές και Λογοτεχνικές Συζητήσεις και Αναζητήσεις"
αναλύουν το θέμα "Σώμα - Ψυχή".
Εισηγητής ο Τάσος Φάλκος- Αρβανιτάκης, Καθηγητής Φιλοσοφίας και λογοτέχνης.
Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Διαβάστε τι έλεγαν οι σοφοί πρόγονοι μας για τους έλληνες :
«Οι Έλληνες δεν προήρχοντο από το σπέρμα, αλλά αντιθέτως το σπέρμα προήλθε από αυτούς» (Αριστοτέλης: Μετά τα Φυσικά, 7,30).
«Απόγονοι των θεών και παιδιά των θεών» ονομάζονται οι Έλληνες.» (Πλάτωνας Τίμαιος 40β)
«Γεννήματα και θρέμματα θεών γεμάτοι αρετές» χαρακτηρίζονται οι Έλληνες». (Πλάτωνας Τίμαιος 24 d).
«Θεοί και άνθρωποι έχουν την ίδια καταγωγή». (Ησίοδος: Έργα και Ημέρες και Πίνδαρος Ωδή Νεμεονίκου).
«Είναι
φυτά τ’ ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό
Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά.» (Πλάτωνας Τίμαιος 23 d
– e).
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΥΘΟΥ.
Αἰέν ἀριστεύειν. https://www.youtube.com/watch?v=sZZMhvJSBsQ
Στον λογαριασμό αυτό μπορείτε να βλέπετε τις ομιλίες όταν δεν σας αποστέλλω Ε-ΜΕΙΛ
Λιάτσα Δήμητρα: Ο Υλισμός ακρωτηριάζει την Ελληνική φιλοσοφία.
eriunios@gmail.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)