Επιστροφή στο χωριό. Ο απόλυτος τρόμος του..... κράτους και των καπιταλιστών της Παγκοσμιοποίησης ( ΝΤΠ )

 
Ο κόσμος έχει παγιδευτεί μέσα στις πόλεις και απελπισμένα ψάχνει διέξοδο απο την οικονομική κρίση . Δεν μπορεί όμως να δεί την πόρτα που οδηγεί έξω απο τον λαβύρινθο.Η πόρτα αυτή υπάρχει και δείχνει προς την ΥΠΑΙΘΡΟ.

Μας απέκοψαν απο την γή μας.

Μας φυλάκισαν στις πόλεις.

Υπήρξαν άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο ( κάποτε ! ) που έσπαγαν το κρεμμύδι με τη γροθιά και το έτρωγαν με τα φασόλια που οι ΙΔΙΟΙ είχαν καλλιεργήσει.

Ανθρωποι που χτυπούσαν σκορδαλιά με τα ΔΙΚΑ τους σκόρδα , απο τον κήπο τους , και αλάτι που είχαν μαζέψει απο τη θάλασσα.
Άνθρωποι που έψηναν στον φούρνο τους το ΔΙΚΟ τους ψωμί απο το ΔΙΚΟ τους σιτάρι.

Πόσοι απο εμάς έχουν φάει σκορδαλιά απο ΔΙΚΑ τους σκόρδα , πρασσόπιτα απο δικά τους πράσσα και κρεμμύδια απο τον κήπο τους ;

Ίσως ο ομιλών είναι απο τους λίγους τυχερούς που το 1973 έφαγε για τελευταία φορά σκορδαλιά απο τα δικά του σκόρδα.

Μετά , δυστυχώς , ΕΠΛΟΥΤΙΣΑΜΕΝ ( με δανεικά ) !

Δείτε τους πολίτες αυτής της χώρας , την γενιά της πολυκατοικίας . Του άσπρου ψωμιού . Του σούπερ μάρκετ .

Φοβάται το σκόρδο και το κρεμμύδι . Μυρίζουν !
Φοβάται το χωράφι και παρακαλά τον βουλευτή για θεσούλα στο Δημόσιο .
Φοβάται τον ιδρώτα ! Δεν μπορεί να ζήσει δίχως κλιματιστικό και αποσμητικό !

“Οι γενναίοι γεννιούνται στην ύπαιθρο . Στις πόλεις γεννιούνται οι δειλοί” ( αυτό το είπε Χάϊνριχ Χίμλερ – διοικητής των SS – αλλά φαντάζομαι το αντιλαμβάνεστε και μόνοι σας όταν βλέπετε αυτή τη νεολαία που μεγάλωσε στην πολυκατοικία και στην καφετέρια . δεν χρειαζόταν ο Χίμλερ να σας το πεί ) ) . Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι καπιταλιστές αλλά δεν το λένε στον κόσμο . Γι’ αυτό φροντίζουν να στοιβάξουν όσο το δυνατόν περισσότερους στις πόλεις.

Η αγάπη για την πατρίδα χαλκεύεται σε μικρή ηλικία όταν δένεσαι συναισθηματικά με τα ρυάκια , τα δέντρα , τις ράχες , το χωράφι σου . Ολοι αυτοί που σήμερα πουλιούνται στο τουρκικό προξενείο ή στην αμερικάνικη πρεσβεία πού μεγάλωσαν άραγε ;

Ζούμε στην κοινωνία των “μεσαζόντων” .Για να φθάσει το φαγητό απο τα χωράφια στις πόλεις χρειάζεται κάποιος μεσάζων ( χονδρέμπορος ). Για να φθάσει ο άνεργος της πόλης σε κάποια δουλειά χρειάζεται κάποιος μεσάζων (βουλευτής ) . Ούτε κάν οι θρησκευόμενοι δεν μπορούν πια να επικοινωνήσουν με τον Θεό τους απ’ ευθείας : Και εκεί χρειάζεται ένα ιερατείο να μεσολαβήσει !

Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός οτι όλοι αυτοί οι “μεσάζοντες” ήταν και είναι πάντοτε συνεργάτες και φίλοι καρδιακοί . Δεν θέλουν να ξαναγυρίσουμε στην ύπαιθρο διότι τότε κανείς δεν θα τους χρειάζεται . Ο καθένας θα παράγει και θα καταναλώνει το φαγητό του χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια κανενός . Η ανεργία θα είναι στο ναδίρ ( στο χαμηλότερο σημείο ) και η αξιοπρέπεια ζενίθ .

Πάνω απο το κεφάλι μας θα έχουμε μόνο τον ήλιο , τον άνεμο και τη βροχή . Απο αυτά τα τρία μόνο θα εξαρτάται η τροφή μας . Μόνο αν δεν φυσήξει άνεμος και δεν βρέξει μια χρονιά θα πεινάσουμε .

Τώρα στις πόλεις η τροφή μας εξαρτάται ΚΑΙ απο τον ήλιο ΚΑΙ απο την βροχή αλλά ΚΑΙ απο τις τιμές του πετρελαίου ΚΑΙ απο τα κέφια του εργοδότη μας .

“ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ” . Αυτό το είπε ο Όττο Στράσσερ, αλλά υποθέτω οτι και να μην το είχε πεί, ο καθένας σας το έχει αντιληφθεί ήδη.

Φαντασθείτε οτι με τις πρόσφατες βροχές άρχισαν να φυτρώνουν τα σιτάρια στα χωράφια . Με τον ανοιξιάτικο ήλιο θα μεγαλώσουν και θα δέσουν καρπό . Η γή μας θα βγάλει τροφή . Εμείς όμως στις πόλεις θα πεινάμε ! Γιατί ; Διότι η τροφή θα πουληθεί έξω για να πληρωθούν οι σπόροι της Μονσάντο , τα φυτοφάρμακα της Μπάγιερ και το πετρέλαιο των Αράβων ! Με έναν πρόχειρο υπολογισμό εκτιμώ ότι μόνο 4 εκατομμύρια κατοίκων της Ελλάδας τρέφονται απο την αγροτική παραγωγή μας . Οι υπόλοιποι ζούν με δανική τροφή ! Αυτή είναι η ουσία της οικονομικής κρίσης . Και κανείς δεν μας τα είπε αυτά έως τώρα .

 

The Secret Real Truth: Επιστροφή στο χωριό. Ο απόλυτος τρόμος του..... κρ...:

Καμία συμφωνία με όσους αμφισβητούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος - Ε. Καρακώστας

Ας ξεσηκωθούμε - Δεν είναι μνημόνιο. Είναι κατοχικό διάταγμα κατάλυσης του Συντάγματος, διάλυσης της Βουλής και παράδοσης της χώρας

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: Ας ξεσηκωθούμε - Δεν είναι μνημόνιο. Είναι κατοχικ...: Αυτό που έρχεται δεν είναι τέταρτο μνημόνιο. Είναι ένα κατοχικό διάταγμα με βάση το οποίο, καταλύεται το Σύνταγμα, καταργείται η Βουλή, κα...

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ !! - Όχι στην ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους - Δημήτρης Κουκούτσης

Η εκπληκτική φωτογραφία της NASA που ο ναός του Σουνίου «φωτίζει» τον Γαλαξία!

Η εκπληκτική φωτογραφία της NASA που ο ναός του Σουνίου «φωτίζει» τον Γαλαξία!
http://www.notioanatolika.gr/news/8406-i-ekpliktiki-fotografia-tis-nasa-pou-o-naos-tou-souniou-fotizei-ton-galaksia

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΟΥ - ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Α`... ( 379 μ.χ.)

 

Τον Ιούνιο του 1978 η Θεσσαλονίκη συγκλονίζεται από έναν ισχυρό σεισμό και από τα χιλιάδες κτίρια της πόλεως, ένα μόνον καταρρέει και αυτό βρίσκεται στην πλατεία Ιπποδρομίου. Το γεγονός αυτό αν και είναι συγκλονιστικό, ωστόσο δεν προκαλεί κατάπληξη στους αμύητους όσον αφορά την ιστορία της πόλης. Γι΄ αυτούς όμως που γνωρίζουν, είναι ένα ακόμη τραγικό συμβάν στην αλυσίδα των μακάβριων γεγονότων που στοιχειώνουν τον καταραμένο τούτο τόπο. Άς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στην θέση που βρισκόταν η πολυκατοικία που κατέρρευσε υπήρχε μια κατοικία πού ανήκε σε παλιά οικογένεια της Θεσσαλονίκης. Μόνη κληρονόμος μία υπέργηρο γυναίκα που τα χρόνια και οι συμφορές είχαν κλονίσει την ψυχική της υγεία. Την γυναίκα αυτή επισκεύθηκε ένας Πολιτικός Μηχανικός για να την πείσει να δώσει το σπίτι της αντιπαροχή. Συνηθισμένος στις αρνήσεις των υπέργηρων ιδιοκτητών, ο Πολιτικός Μηχανικός δεν σταμάτησε να την πιέζει. Ένα Χειμωνιάτικο απόγευμα την επισκεύθηκε για μία ακόμη φορά, με αποτέλεσμα οι αποκαλύψεις της να φέρουν στο φως την απόκρυφη ιστορία της Πλατείας. «Κατοικήσαμε το σπίτι αυτό πού για χρόνια ήταν κλειστό,» είπε η γηραιά κυρία «χωρίς να γνωρίζουμε την μοίρα των προηγούμενων ιδιοκτητών του. Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια και οι γονείς μου είχαν άλλα τρία παιδιά. Οι γείτονες πού γνώριζαν την ιστορία του, μας έβλεπαν με δυσπιστία και άλλες φορές με τρόμο. Οι γονείς μου όμως δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ήθελαν να πουν τα τρομαγμένα τους βλέμματα. Ένα βράδυ ένας αλαφροΐσκιωτος της γειτονιάς, κτύπησε την πόρτα μας. Ζήτησε να δεί τον πατέρα μας προσωπικώς. Στην συζήτηση εκείνη πού λίγα κατάλαβε ο πατέρας μου, ο άνδρας αυτός του παρέδωσε ένα μικρό βιβλιαράκι δέκα περίπου σελίδων, χωρίς συγγραφέα, με τίτλο: «Ο ΑΙΜΟΡΡΑΓΩΝ ΛΙΘΟΣ». Στο βιβλιαράκι αυτό περιγραφόταν η ιστορία μιας μαρμάρινης στήλης στην οποία ήταν γραμμένα 18.000 ονόματα. Η στήλη αυτή ορθωνόταν στο σημείο που αργότερα κτίστηκε το σπίτι μας. Μία φορά τον χρόνο η στήλη αιμορραγούσε και οι Θεσσαλονικείς πού ήταν οπαδοί αλλόκοτων δοξασιών συγκεντρώνονταν εκεί και έκαναν μία Τελετή για να εξιλεωθούν από το αίμα των νεκρών που ήταν αναγραμμένοι στην στήλη. Το βιβλιαράκι εκείνο έγραφε πως η στήλη ήταν τοποθετημένη στο κεντρικό σημείο του αρχαίου Ιπποδρόμου της Θεσσαλονίκης που έδωσε το όνομά του στην πλατεία. Όταν ο Θεοδόσιος κατέσφαξε τους 18.000 Θεσσαλονικείς, τα συσσωρευμένα πτώματα λένε πως κάλυψαν την στήλη αυτή και το αίμα τους πότισε βαθειά το μάρμαρο. Τρομοκρατημένοι οι εναπομείναντες Θεσσαλονικείς, θέλησαν να τιμήσουν τους νεκρούς εκείνους, δεν τολμούσαν όμως να το κάνουν. Κάθε φορά πού περνούσαν από το σημείο εκείνο έριχναν και μια μικρή πέτρα στην αρχή και αργότερα άφηναν ένα όστρακο, ένα σπασμένο κομμάτι αγγείου όπου είχαν χαράξει το όνομα του δικού τους νεκρού….Όταν αυτοκράτορας έγινε για λίγους μήνες ο Ευγένιος Φλάβιος στα 392, οι Θεσσαλονικείς αναθάρρησαν και χάραξαν τα ονόματα των σφαγιασθέντων πάνω στην στήλη εκείνη που αιμορραγούσε μια φορά τον χρόνο, την ημέρα εκείνης της σφαγής. Αυτό δεν άρεσε στους φανατικούς εχθρούς των Θεσσαλονικέων και με την πτώση του αυτοκράτορα γκρέμισαν την στήλη. Τα χρόνια πέρασαν, το ίδιο και οι αιώνες και στο σημείο εκείνο κτίστηκε το σπίτι μας. Λένε πως στα θεμέλια βρήκαν χιλιάδες όστρακα και μια σπασμένη στήλη και νόμισαν πως αν τα απομάκρυναν θα σταματούσαν τα φαινόμενα πού χαρακτήριζαν τον τόπο. Η οικογένεια πού έμενε στο σπίτι αυτό πρίν από εμάς ήταν πλούσια και ισχυρή, όλα τα μέλη της όμως χάθηκαν. Άλλος τρελάθηκε, άλλος δολοφονήθηκε κι άλλος αρρώστησε βαρειά. Το σπίτι ερήμωσε για χρόνια, ώσπου το κατοικήσαμε εμείς. Ένα βράδυ λίγο πρίν πέσουμε για ύπνο, άρχισε να αιμορραγεί ο τοίχος του κεντρικού δωματίου, να ακούγονται κραυγές και χλιμιντρίσματα αλόγων. Τρομοκρατημένοι βγήκαμε έξω και κοιμηθήκαμε στο σπίτι ενός συγγενή μας. Την άλλη ημέρα δεν είδαμε ούτε ένα από εκείνα τα σημάδια. Ο πατέρας μου όμως εκείνη την χρονιά αρρώστησε σοβαρά και σε λίγους μήνες πέθανε. Η μητέρα μου δεν άντεξε τον τρόμο και κλείστηκε σε ψυχιατρείο. Ο μεγάλος μου αδελφός δολοφονήθηκε σε μια συμπλοκή, ενώ τα άλλα δύο αδέλφια μου, άγνωστο πως, πνίγηκαν στην θάλασσα. Έβλεπα να έρχεται και η σειρά μου όταν ένας άγνωστος με πλησίασε και με συμβούλευσε την επόμενη χρονιά, την ίδια ημέρα να κάνω την τελετή που συνήθιζαν οι αρχαίοι Θεσσαλονικείς, για να εξευμενίσω τα πνεύματα των σφαγιασθέντων. Επειδή δεν γνώριζα τι ακριβώς να κάνω, την ημέρα εκείνη συγκεντρώθηκαν κάποιοι άγνωστοι στο σπίτι μου που έψαλαν ύμνους που δεν είχα ακούσει ποτέ. Με την τελετή αυτή προστατεύαμε έτσι κάθε χρόνο όχι μόνο το σπίτι μου αλλά και ολόκληρη την περιοχή του αρχαίου Ιπποδρόμου. Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν από δυνάμεις πού εμείς πια γνωρίζουμε καλά. Εάν πεθάνω και εγώ τότε κανείς δεν θα μπορεί να προστατεύσει τον τόπο. Μην κτίσεις στο σημείο αυτό γιατί είναι καταραμένο. Αν όμως κτίσεις δίδαξε στους κατοίκους να τιμούν τους νεκρούς προγόνους μας». Αυτά είπε η γριά αλλά κανένας δεν την άκουσε. 

  Όταν η πολυκατοικία κατέρρευσε ελάχιστοι γνώριζαν την ιστορία αυτή. Οι δύο – τρείς πού ήξεραν δεν άφησαν να κτιστεί στο ίδιο σημείο ένα κτίριο κατοικιών. Η ΚΑΤΑΡΑ ΟΜΩΣ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΣΤΕΙ ΑΝ ΟΛΟΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ.

Μετά τιμής
Όμηρος Ευστρατίου
Ιστορικός - Συγγραφέας

Περισσότερες φωτογραφίες στο:

http://ermionh.blogspot.gr/2013/04/blog-post_27.html

http://ermionh.blogspot.gr/2006/10/blog-post_116050610439487237.html

Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ ΔΡΑΚΟΣ - Τού Θεόδωρου Σωτηρόπουλου

Ο ανθέλληνας είναι γέννημα και θρέμμα μαζί μανιασμένου δράκου, ότι Ελληνικό και να δει μπροστά του θα το κατακάψει, έτσι είναι ο δράκος φίλε μου, ανθέλληνας για πάντα, δεν πτοείται, δεν αλλάζει, απεναντίας, όσο του δείχνεις πόσο βάρβαρος και πόσο εχθρός της χώρας είναι, τόσο μεγαλώνεις την ανθελληνική του επιθυμία.
Ο ανθέλληνας μεγαλώνει με ένα όραμα, με ένα σχέδιο, πως θα ματώσει ανθρώπους και χώματα, απλά περιμένει πότε η πατρίδα θα πέσει καταγής και τότε, με μιας θα πεταχτεί μέσα από τα σκουπίδια όπου ζει, για να μπήξει τα σάπια του δόντια στο ματωμένο και πεσμένο κορμί της, δηλητηριάζοντας με τα βακτηρίδια του στόματος του το αίμα της, μέχρι αυτό να πάθει σηψαιμία, για να τραβήξει κατόπιν με την μυρωδιά της τους γύπες και τα όρνεα, τα οποία εδώ και χρόνια κάνουν κύκλους επάνω από το μισοπεθαμένο της σώμα.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, παράσιτο, το οποίο ζει ανάμεσα στα υγιή κύτταρα και όταν βρει την κατάλληλη στιγμή, μετατρέπεται σε καρκίνωμα, που σιγά αλλά σταθερά, κατατρώει κάθε ελπίδα για ένα όμορφο αύριο.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ο αιώνιος εχθρός του Έλληνα, ο εφιάλτης του, ο πόνος του, ο φόβος του και η σκιά του συνάμα.
Έτσι είναι ο ανθέλληνας, αναζητά με αγωνία το χειρότερο ανθελληνικό κόμμα και τους χειρότερους ανθέλληνες πολιτικούς και κατόπιν, τρέχει με λαχτάρα στο παραβάν για να τους στηρίξει με την νόθο ψήφο του, βιάζοντας το κορμί της πατρίδος όσες φορές μπορεί, προκειμένου, κάποια στιγμή αυτό το πεσμένο και αφύλακτο κορμί, να κυοφορήσει τα μπάσταρδα του βιασμού του.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, χαίρεται όταν η χώρα ματώνει, χαίρεται όταν η χώρα πτωχεύει, χαίρεται όταν η πατρίδα αιμορραγεί και μέσα στην χαρά του, τοποθετεί το μπακιρένιο του κύπελλο κάτω από την πληγή για να γευτεί το αίμα της, αυτό το αίμα, με το οποίο αυτός και η γενιά του μεγάλωσαν και θέριεψαν, για να γίνουν εχθές, σήμερα και αύριο, αυτό που είναι τώρα, ανθέλληνες.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ανήμερο σαρκοβόρο θηρίο, που περιμένει την στιγμή να βγει στην αρένα για να φάει Ελληνικές σάρκες και ψυχές, μήπως και χορτάσει τον αιώνιο πόθο του για αίμα, για Ελληνικό αίμα.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, τρώει ψωμί από την χούφτα του Έλληνα και στο τέλος, δαγκώνει το χέρι που τον τάιζε.
Έτσι έχουν φίλε μου τα πράγματα, οι ανθέλληνες πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, είναι το κυρίαρχο συστατικό της πατρίδος μας, το πλεόνασμα που λέμε.
Έτσι είναι, όσο θα υπάρχουν Θερμοπύλες, άλλο τόσο θα υπάρχουν και ανθέλληνες, όσο θα υπάρχουν Λεωνίδες, άλλο τόσο θα υπάρχουν και εφιάλτες, οι οποίοι, με ζήλο και λαχτάρα θα οδηγούν τους βάρβαρους στα μονοπάτια, τα εδώ και δεκάδες χρόνια, Ελληνικά αφύλαχτα μονοπάτια.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ζει στην πατρίδα σου παριστάνοντας τον πατριώτη, μα όταν οι συνθήκες τον ευνοήσουν, τότε ξεπετάγεται από το πουθενά δημιουργώντας «κομματικούς συνασπισμούς», «ανεξάρτητες σημαίες», «οικολογικά κινήματα», και «ουράνια τόξα», με τα οποία, ζωγραφίζει στον καμβά του τον δικό σου θάνατο.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, νάρκη καλά κρυμμένη στον δρόμο σου, που με την πρώτη ευκαιρία, ενεργοποιείται για να ματώσει ανθρώπους και χώματα.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ένα τέρας στην σπηλιά που ο ίδιος δημιούργησες.
Κοιμήσου, ο εφιάλτης σου ξεκίνησε.

Θεόδωρος Σωτηρόπουλος