Επίσκοπος Γάζας, Πορφύριος - Ο «άγιος» καταστροφέας μνημείων

Ο γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ποιμενάρχης της Γάζας, Πορφύριος (347–420), ζούσε για μια δεκαετία μια ζωή γεμάτη στερήσεις, πρώτα στη σκητική έρημο της Αιγύπτου, ύστερα στην Παλαιστίνη, έως ότου οι χριστιανοί της Γάζας παρακάλεσαν να τους δοθεί ένας ποιμένας «που να είναι ικανός να αντιμετωπίσει τους υπηρέτες των ειδώλων με έργα και με λόγια», όπως γράφει ο Μάρκος ο Διάκονος, ο βιογράφος του Πορφύριου. Έτσι, το 395 ο Πορφύριος έγινε επίσκοπος της Γάζας.
Η πόλη εξακολουθούσε να είναι εκείνη την εποχή -με την ανοχή του καθολικού αυτοκράτορα- ένα οχυρό της ειδωλολατρίας, διότι οι ειδωλολάτρες πολίτες της πλούσιας Γάζας πλήρωναν υψηλούς φόρους. Έτσι, ο Πορφύριος, αναλαμβάνοντας καθήκοντα, βρήκε εκεί οχτώ ναούς, ανάμεσά τους και το περίφημο Μαρνείο (ναός του Κρηταγενούς Διός), τον οποίο είχε ίσως ανεγείρει ο Αδριανός, με ένα πολυσύχναστο μαντείο.
Υπήρχαν συχνά συμπλοκές ανάμεσα σε ειδωλολάτρες και οπαδούς του επισκόπου -παρ' ότι όλοι κι όλοι οι χριστιανοί ήταν 80. Αλλά το έτος 395, ο ιεράρχης πρόλαβε ακριβώς προτού βρέξει, να παρακαλέσει τον Θεό για βροχή, και 78 άντρες, 35 γυναίκες, 9 αγοράκια και 5 κοριτσάκια προσηλυτίστηκαν. Αλλά, παρ' ότι στη διάρκεια του έτους προστέθηκαν και 35 αργοπορημένοι, η Γάζα δεν είχε και τώρα περισσότερους από πεντακόσιους χριστιανούς και έως το 398, καθώς φαίνεται, ούτε άλλον προσηλυτισμό, ούτε θαυματουργική βροχή ή κάτι παρόμοιο. Αλλά, εκείνη τη χρονιά ο Άγιος Πορφύριος κατάφερε μέσω του αυτοκράτορα Αρκάδιου να διατάξει κάποιον Ιλάριο, έναν υποβοηθό του μαγίστρου των οφικίων, να κλείσει επτά από τους οχτώ ειδωλολατρικούς ναούς, και πέρα από αυτό να σώσει μια διάσημη κυρία στο κρεβάτι της λεχώνας -η μητέρα μαζί με το βρέφος και άλλες 64 ψυχές προσηλυτίστηκαν στη μοναδική ψυχοσωτήρια θρησκεία. Αλλά κι αυτό δεν ήταν αρκετό, παρ' όλον τον κόπο. Και το κλείσιμο του Μαρνείου, του κύριου ιερού του Μάρνα («του Κυρίου μας»), το εμπόδισε ο χρηματισμός του Ιλάριου. Ακόμη κι όταν ο άγιος έκανε ενέργειες στην αυτοκρατορική αυλή υπέρ της βασιλείας του Θεού στη Γάζα, ακόμη κι όταν κατά την επιστροφή του έπεσε και διαλύθηκε ένα άγαλμα της Αφροδίτης και δέχτηκαν την ορθή πίστη άλλοι 32 άντρες και 7 γυναίκες (ωστόσο και οι πλούσιοι ειδωλολάτρες, προαισθανόμενοι κακά, άρχισαν να εγκαταλείπουν τη Γάζα), οι δείκτες προσηλυτισμού ήταν θλιβεροί.
Έτσι, ο Άγιος Πορφύριος ταξιδεύει την άνοιξη του 401 στην Κωνσταντινούπολη, συνοδευόμενος από τον μητροπολίτη του, τον αρχιεπίσκοπο της Καισάρειας. Εκεί, οι πνευματικοί κύριοι της Εκκλησίας απευθύνονται στον ίδιο τον Άγιο Χρυσόστομο και τον ενημερώνουν για την καταστροφή των «ειδωλολατρικών ναών» της Γάζας. Φυσικά αυτά τα ακούει ο πατριάρχης με «χαρά και εγκαρδιότητα». Στα κηρύγματά του δίδασκε μεν αγάπη και πραότητα: «Μπορείς να κάνεις θαύματα, μπορείς να ανασταίνεις νεκρούς, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις· ποτέ δεν θα σε θαυμάσουν οι ειδωλολάτρες περισσότερο, παρά μόνο όταν σε δουν να είσαι πράος και ευγενικός στις συναναστροφές σου... Διότι, τίποτα δεν κερδίζει τις καρδιές όσο η αγάπη». (Τους ίδιους τόνους γνωρίζουμε βέβαια μέχρι αηδίας από αμέτρητους άλλους άγιους ανθρώπους, π.χ. από τον Αυγουστίνο, ο οποίος ωστόσο διδάσκει και την εκδίκηση, τη δίωξη, τους βασανισμούς, ανάλογα με τις ανάγκες του). Στην πράξη όμως, ο Άγιος Χρυσόστομος μαζί με τον Άγιο Πορφύριο -μέσω του ευσεβούς αρχιθαλαμηπόλου Αμύντα- κερδίζει υπέρ του καταστροφικού έργου και την αυστηρά καθολική αυτοκράτειρα Ευδοξία, μια γυναίκα η οποία επηρεάζει την εσωτερική και θρησκευτική πολιτική, παίρνοντας και το χρυσάφι της. Αλλά, παρ' ότι το μοιράζουν επί τόπου στο παλάτι, ταμειακοί ενδοιασμοί, οι υψηλοί φόροι της Γάζας και οι συχνές δωρεές προς το δημόσιο ταμείο, κάνουν τον αυτοκράτορα να καθυστερεί την απόφασή του. Ύστερα όμως βάζουν τη γραπτή παράκληση για την καταστροφή των ναών στην αθώα ποδιά του νεογέννητου πρίγκιπα κατά τη βάπτισή του και τώρα ο Άγιος Πορφύριος κατάφερε να ισοπεδώσει οχτώ ολόκληρα χτίσματα ειδωλολατρικών θεών μέσα και έξω από τη πόλη.
Αυτό συνέβη με τη βοήθεια του στρατού και των ντόπιων χριστιανών. Σε δέκα ημέρες κατεδαφίστηκαν επτά ναοί, καταστράφηκαν είδωλα, οι θησαυροί των ναών κατασχέθηκαν. Μόνο το Μαρνείο πείσμωνε, προστατευόμενο ιδιαίτερα από τους ιερείς. Αλλά το νίκησαν με τη φωτιά και στη θέση του ανέγειραν μια εκκλησία, την Ευδοξιανή -κι αυτή με το χρυσάφι της αυτοκράτειρας, η οποία χάρισε και στον επίσκοπο της Καισάρειας χίλια χρυσά νομίσματα και άλλα δώρα, όπως επίσης έδωσε στο κάθε μέλος της επισκοπικής αποστολής εκατό χρυσά νομίσματα για τα ταξιδιωτικά έξοδά τους. Ο ευσεβής Πορφύριος, μετά την καταστροφή του Μαρνείου, έβαλε να πλακοστρώσουν τον χώρο μπροστά από τον ναό με τα μάρμαρα του αδύτου τα οποία θεωρούνταν ιερά, για να διαδηλώσει ιδιαίτερα τον θρίαμβο επί της ειδωλολατρίας, «ώστε εκείνα να μην ποδοπατιούνται μόνο από άνδρες, αλλά κι από γυναίκες, σκύλους, γουρούνια και άλλα ζώα», πράγμα που παρεμπιπτόντως μας υπενθυμίζει σε τι επίπεδο είχαν τοποθετήσει οι καθολικοί άγιοι τη γυναίκα, ανεξαιρέτως!
Αλλά, ο Άγιος Πορφύριος διέταξε να συντρίψουν και πολλά είδωλα σε σπίτια ιδιωτών και ταυτόχρονα να διοργανώσουν μια αστυνομική έφοδο για «βιβλία μαγείας» τα οποία έριξαν στη φωτιά. Ο ευσεβής επίσκοπος δεν δίστασε μάλιστα να κανονίσει και τους ναούς στα περίχωρα, όπως εικάζεται, χωρίς καν αυτοκρατορικό πληρεξούσιο.
Το «Θεολογικό και Εκκλησιαστικό Λεξικό» εξυμνεί ακόμη και τον 20ό αιώνα το «φλογερό ζήλο» του Αγίου Πορφύριου για την «εξάπλωση του Χριστιανισμού... Εκφράζοντας παράπονα στην Κωνσταντινούπολη δύο φορές (το 401 μάλιστα ο ίδιος αυτοπροσώπως) πέτυχε την αποστολή αυτοκρατορικών στρατευμάτων στη Γάζα, τα οποία κατέστρεψαν εκεί όλους τους ναούς των ειδωλολατρών». Και τον αγώνα του Πορφύριου εναντίον των μανιχαϊστών χαρακτηρίζει το λεξικό «αποτελεσματικό». Και κάπου-κάπου ο ευσεβής επίσκοπος όλο έκανε και κανένα θαυματάκι, αλλιώς δεν θα ήταν άγιος, όπως σε εκείνη την οπαδό του Μανιχαϊσμού την οποία σκότωσε με το σημάδι του σταυρού...

---

Πηγή: «Η εγκληματική ιστορία του Χριστιανισμού», τόμος Δ' (Κάρλχαϊντς Ντέσνερ)

Διαβάστε περισσότερα: Επίσκοπος Γάζας, Πορφύριος - Ο «άγιος» καταστροφέας μνημείων | Πάρε-Δώσε http://www.pare-dose.net/5279#ixzz3n41ARBKs

Πλάτων: Δικαιοσύνη και Φυσικό Δίκαιο

 

Σε μια προσπάθεια διερεύνησης της σχέσης που μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με το φυσικό δίκαιο, ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας επιχειρεί να συλλάβει την ουσία της δικαιοσύνης, με βάση την οντολογική θεμελίωση του δικαίου εκείνου, που ανταποκρίνεται στην φύση των πραγμάτων και το οποίο θα μπορούσε να αποκληθεί φυσικό, καθώς αναδύεται από την ίδια αυτή καθεαυτή την φύση του ανθρώπου.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον φιλοσοφικό του στοχασμό, η δικαιοσύνη πριν από όλα ενδημεί στην σφαίρα της αλήθειας και όχι της απλής δόξας. Αυτό σημαίνει ότι δεν τοποθετείται στην μια πλευρά της κοινωνίας ή της πολιτείας, ώστε να βρεθεί έτσι σε αντιπαράθεση με την άλλη. Πιο συγκεκριμένα, δεν εντάσσεται στην περιοχή της ουσίας, ώστε να έρχεται σε αντιπαράθεση με το κατά συμβεβηκός ή με το επουσιώδες, αλλά ούτε μονοσήμαντα στην πλευρά του νόμου προς αντιπαράθεση με την φύση. Αντιθέτως, στέκεται υπεράνω ενός τέτοιου διχοτομικού λόγου. Συνεπώς βρίσκεται πέραν όλων τούτων, σε ένα είδος επέκεινα όλων αυτών. Για τον Πλάτωνα, λοιπόν, βρίσκεται στην σφαίρα του Αγαθού, συλλαμβανομένη εντός του κόσμου των ιδεών, όπως ακριβώς η αρχή, η μέθοδος, το παράδειγμα και το μέτρο. Έτσι ακριβώς συλλαμβάνει και την δικαιοσύνη, μέσα στον εμπράγματο κόσμο των όντων, για να δύναται να είναι λειτουργική και η παρουσία του Αγαθού.

Επίσης, ο Πλάτωνας τοποθετεί την δικαιοσύνη πάντοτε στην πρακτική σφαίρα, δηλαδή στο πεδίο της πράξης, συνάπτοντας την με την προοπτική της ευδαίμονος πόλης και του ευδαίμονος βίου των πολιτών. Στο ερώτημα, ωστόσο, πως δύναται αυτή η σφαίρα να υπερβαίνει την συμβατική λειτουργία του νόμου, όπως την εννοούσαν και την ερμήνευαν οι σοφιστές, δηλαδή ως την ανύψωση του ανθρώπινου υποκειμένου σε μέτρο όλων των πραγμάτων, ο Πλάτων θεωρεί ότι αυτό συμβαίνει με την αναγωγή της δικαιοσύνης στα οντολογικά της θεμέλια, αλλά συγχρόνως και με την αναγνώριση της φύσης ως οντολογικού τόπου του δικαίου.

Εντούτοις, αν και η έννοια της φύσεως δεν χρησιμοποιείται συχνά από τον φιλόσοφο, αλλά ούτε αποτελεί για εκείνον μια αυθύπαρκτη οντότητα, συνιστά τελικώς ένα αρχέτυπο τάξης, ισορροπίας και αρμονίας. Έτσι, διανοίγεται ενώπιον του ανθρώπου μια έννομη τάξη, που προϋποθέτει ένα πράττειν «κατά τον νόμο της φύσεως». Ωστόσο, εδώ ο Πλάτων δεν δίνει το σοφιστικό νόημα του κατά φύση ισχυρότερου, καθώς αναφέρεται στον άνθρωπο που διέρχεται μέσα από αυτόν τον νόμο της φύσης προς αναζήτηση του ιστορικού νόμου του δικαίου. Συνεπώς, σύμφωνα με την αναζήτηση αυτή, η δικαιοσύνη είναι σύμφυτη με το Είναι του Κόσμου, διεκδικώντας μια λειτουργική και αισθητή παρουσία μέσα στον κόσμο της Πόλεως, έχοντας ως υποσήμανση ορθοπραγίας το φυσικό δίκαιο.

Αυτή η ορθοπραγία, ή αλλιώς οικειοπραγία όπως την αποκαλούσε ο Πλάτων, επρόκειτο για μια φυσική αρμονία, καθώς συνυφαίνεται με την φύση των πραγμάτων και ιδιαίτερα με την αναγκαιότητα εναρμόνισης της κοινωνικής και της πολιτικής πράξης με την φύση του ανθρώπου. Κατά αυτό τον τρόπο, λοιπόν, καθίσταται εφικτή η άρση των από την φύση προερχομένων ανισοτήτων. Η άρση αυτή, ωστόσο, είναι δυνατόν να επιτευχθεί μονάχα διαμέσου της πολιτικής πράξεως, η οποία στηρίζεται στο θετικό δίκαιο. Σε ένα θετικό δίκαιο που ανάγει το οντολογικό του θεμέλιο στο φυσικό δίκαιο και το οποίο δεν μετατρέπει την φυσική ανισότητα σε μια απόλυτη νομική ανισότητα, όπως συμβαίνει με την σκέψη των σοφιστών, αλλά σε μια πολιτική ισότητα, βασισμένη στην αρχή: ίση μεταχείριση των ίσων και άνιση των άνισων, άνιση των άνισων με ένα πνεύμα ισότητας, που γεωμετρικά προσμετρά την κατάσταση ανισότητας, με σκοπό να την περιορίζει και να την αποδυναμώνει.

Συνεπώς, από την συγκεκριμένη φιλοσοφική θεώρηση του Πλάτωνα προκύπτει το συμπέρασμα πως εντός του αισθητού κόσμου δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ισότητα, παρά μόνο η δυνατότητα εφαρμογής του θετικού δικαίου. Μια δυνατότητα που, κατά τον φιλόσοφο, μπορεί να υλοποιηθεί στην πράξη, εισάγοντας το φυσικό δίκαιο μέσα στην πολιτική κοινότητα των ανθρώπων, ως το πρόπλασμα για την συγκρότηση του θετικού δικαίου και την εφαρμογή του επί ίσοις όροις για όλους.

http://www.antepithesi.gr/images/Logo.jpg 

Ένας έλληνας τους έκανε να χορεύουν Ζορμπά... - Όποιος το έχει ξαναδεί το ξαναβλέπει !!!! - ΕΛΛΑΔΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΖΕΙ ΠΑΝΤΟΥ !!!!

ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΨΩΜΙ - ...η Κυβέρνηση δρα σαν συμμορία για την λαϊκή κυριαρχία αδιαφορεί

Που πάει  η μεταμοντέρνα κοινωνία;

όταν οι θεσμοί έχουν γκρεμιστεί

η Κυβέρνηση δρα σαν συμμορία

για την λαϊκή κυριαρχία αδιαφορεί

η Δικαιοσύνη δούλα   στην  κομματοκρατία

και ο δικαστής αδικοπρακτεί;

Πολυεθνική εταιρεία η Εκκλησία

με  επιχείρηση κατασκευαστική

αξιοποιεί την κινητή και ακίνητη   περιουσία

τουρισμός-πρόνοια - φιλανθρωπία την απασχολεί

στα παρασκήνια κάνει και   πολιτική   παρουσία ιερή

Ουδόλως  την ενδιαφέρει του μνημονίου  η αθεΐα

και των πιστών η πνευματική διδασκαλία

πειθήνια στη νεοταξική  αρχή

χωρίς αρχές χωρίς αξία

για μια πολυπολιτισμική κοινωνία   σιωνιστική

μαζοπολτός οι λαοί

για να χτιστεί πάνω  στην δουλεία

η διεθνής δικτατορία η πλέον απεχθής

Όταν ισοπεδωθεί η αξιοκρατία

υπουργός παιδείας ξεπροβάλλει ο προπαγανδιστής

με βέτο  ο Οβριός  διώχνει υπουργό

πριν ακόμη   ορκιστεί

η χώρα    χρέους αποικία και υποτελής

αλητήρια η ολιγαρχία για του τόπου τα δεινά

παντελώς αδιαφορεί

θα περίμενε κανείς ο λαός να επαναστατήσει

έστω   να διαμαρτυρηθεί, όχι   ηττοπαθής.

Εκείνος  όλα τα  υπομένει

τα εγκρίνει με τον ψήφο της Κυριακής

συνηγορεί και  επαυξάνει  μεγαλύτερη ζητάει ποινή

ευκολόπιστος  ‘μαζόχας’ , όχι δεν είναι πλανημένος

εσκεμμένη η επιλογή

κι’ άλλα σκληρότερα μέτρα ζητάει

από την αμάθεια του  να εξαγνιστεί

η χώρα  στο μεταίχμιο έχει φθάσει  στην κρίσιμη καμπή

Δυο γάιδαροι μαλώνουν  σε ξένο αχυρώνα

για   σφαίρες επιρροής μαλώνουν και για την ‘κονόμα’

οι μεταναστευτικές ροές σωστό τσουνάμι

όπου φύγει –φύγει ο λαός  για να  προκάνει

το μαχαίρι του τζιχαντιστή  πριν του πάρει

το κεφάλι τη ζωή

Τον ΟΗΕ ολίγον τον ενδιαφέρει

αν τα πάνδεινα ο κοσμάκης υποφέρει

με Ανακωχή και Παγκόσμια Αμφικτυονία

ο πλανήτης  θα σωθεί

αν το Ελληνικό Πνεύμα η οικουμένη  ασπαστεί

Ολέθρια η κάθε χούντα

είτε  φανερή  είτε συγκαλυμμένη

γλυκύτατη η Δημοκρατία όταν δεν είναι φιμωμένη

μα πιο γλυκό για τη ζωή στο τραπέζι το ψωμί

κάποια  παιδάκια στον τόπο μας σήμερα υποφέρουν

Υπάρχει Ελπίς;

*Αμφικτύων

27/9/2015

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ 2014 001 - ΚΆΘΕ ΠΈΡΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΎΤΕΡΑ !!!

Βούρκωσε η Κωνσταντοπούλου στη βουλή - Παρουσίαση του έργου της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και των εξελίξεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο...

Ἡ εἰσβολὴ τῶν μεταλλαγμένων ἀπὸ τὴν Κερκόπορτα «ζειᾶ».

 
Πρὸ μερικῶν μηνῶν, ἐγὼ καὶ κάποιοι φίλοι μου, ἤλθαμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ ΠΑΜ, γιὰ νὰ ἀγοράσουμε σπόρους ζειᾶς. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, νὰ ἀγοράσουμε σπόρους δικόκκου σιταριοῦ, εἰσαγωγῆς, ποὺ τελικῶς ἦταν ΦΑΡΟ ἤ ΝΤΙΝΚΕΛ. Ἔτσι πληροφορηθήκαμε ὅταν μετὰ ἀπὸ λίγες ἑβδομάδες ἔφθασαν οἱ σπόροι.
Ἔτσι πιστεύαμε γιὰ μῆνες… Ἄμ δέ…
Ἔτσι θὰ θέλαμε, ἀλλὰ ἔτσι δὲν ἦταν…
Τὸν Ἰανουάριο ὁ φίλος Ἄγγελος, ποὺ ἐπίσης εἶχε ἀγοράσῃ μαζύ μου τοὺς σπόρους, συνομίλησε μὲ τὸν Βιτάλη, ἀναφορικῶς μὲ τὸ θέμα τῆς διατηρήσεως τῶν σπόρων. Σὲ αὐτὴν τὴν συζήτησι ὁμολόγησε ὁ Βιτάλης πὼς ὄχι, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ κρατήσῃ ὁ φίλος μου σπόρους, διότι οἱ σπόροι εἶχαν ἀκτινοβοληθῇ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ξανακαλλιεργηθοῦν.
Μοῦ τηλεφωνεῖ λοιπὸν ἀμέσως ἀναστατωμένος ὁ Ἄγγελος καὶ μοῦ μεταφέρει τὶς πληροφορίες.
Τοῦ ἐξήγησα φυσικὰ πὼς ἕνας ἀκτινοβολημένος σπόρος ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ νὰ καρπίσῃ, ἀκόμη καὶ γιὰ μίαν μόνον φορά. Αὐτὸς ὅμως εἶχε ἕνα χωράφι γεμάτο φυτά. Συνεπῶς κάτι ἄλλο ἔτρεξε.
Τὸ θέμα δὲν ἔκλεισε ἐκεῖ.
Ἐπικοινώνησα μὲ τὸν Χρυσόστομο, ποὺ κατέχει τὸ θέμα τῶν σίτων, καλλίτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον στὴν χώρα μας, καὶ τοῦ μετέφερα τὶς ὑποψίες μου. Ὁ σπόρος, κατὰ τὰ τελικά μας συμπεράσματα, πρέπει νὰ ἦταν πειραγμένος. Δῆλα δὴ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ!!!
Καί πῶς νά τό ἀνακοινώσῃς αὐτό σέ τόσους καί τόσους συμπολῖτες σου πού πίστεψαν στόν καλό τόν σπόρο καί στόν πρωτογενῆ καί στόν ἀμόλυντο; Ἀφῆστε δὲ ποὺ δὲν εἴχαμε στοιχεῖα… Μόνον τὰ φυτὰ τοῦ Ἀγγέλου, ποὺ ναὶ μὲν μεγάλωναν φυσιολογικῶς, ἀλλὰ γνωρίζαμε ἤδη πὼς ὁ καρπός τους δὲν θὰ ἀπέδιδε σπόρο γιὰ ἀναπαραγωγή.
Κύλησαν οἱ μῆνες καὶ περιμέναμε νὰ διαπιστώσουμε τὸ ἐὰν θὰ προχωροῦσε αὐτὸ τὸ «παραμύθι τῆς ζειᾶς».
Βλέπετε, τὴν μεγάλη ζημιὰ τὴν ἔκαναν ὁ Ἀντωνόπουλος μὲ τὸν Ἁϋφαντῆ, ποὺ μίλησαν γιὰ ΖΥΜΑΡΙΚΑ ζειᾶς, ὄχι γιὰ σιτάρι ζειᾶς. (Κάτι σὰν τὸ μπύρα ΑΜΣΤΕΛ, μπύρα ΜΥΘΟΣ, μπύρα ΒΕΡΓΙΝΑ… Ἔ, ἔτσι καὶ μακαρόνια ΜΙΣΚΟ, μακαρόνια ΣΤΕΛΛΑ, μακαρόνια ΖΕΑ… Τίτλος εἶναι!!!)
Ποιά εἶναι ἡ διαφορά;Τὴν μάθαμε κι αὐτήν. Ἡ λέξις «ζειᾶ» εἶναι ἐμπορικὸς τίτλος γιὰ τὴν ἐπιχείρισι τῶν ζυμαρικῶν κι ὄχι γιὰ τὸν σπόρο ποὺ καλλιεργεῖ (καὶ δὲν διακινεῖ, διότι γνωρίζει πὼς ἐὰν διακινηθῆ ὁ σπόρος, τότε αὐτομάτως θὰ καταῤῥεύσῃ τὸ παραμύθι!!!)   ὁ Ἀντωνόπουλος. Ὁ σπόρος ποὺ καλλιεργεῖ  ὁ Ἀντωνόπουλος εἶναι ὁ σπόρος μίας ἐνδημικῆς ποικιλίας, μονοκόκκου σιταριοῦ, πρωτογενοῦς ὁπωσδήποτε, ἤ κοντὰ στὸν πρωτογενῆ, ἀλλὰ σὲ καμμία τῶν περιπτώσεων σπόρος ζειᾶς. Ὁ σπόρος ζειᾶς δὲν ὑφίσταται!!! Τέλος!!!
Διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς ὅμως, ἄς δοῦμε καὶ τὸ τὶ ἀκριβῶς ἀναφέρει τὸ ΠΕΛΙΤΙ, γιὰ τὴν ζειᾶ ἤ ζέα ἤ τέλος πάντων ὅπως τοὺς ἀρέσει…
Τί ἀναφέρει εἴπαμε; Τί; Ποῦ γράφει τί; Πότε τό ἔγραψε;Χμμμ… Γνωρίζουν ἀλλὰ στὴν σελίδα τους δὲν ἀναφέρουν κάτι. Οὔτε κἄν τὴν ὕπαρξίν της σὰν σπόρο. Οὔτε κἄν τοὺς ἐνδιαφέρει τὸ ἐὰν ὑπάρχῃ καὶ ποῦ…
Κι αὐτὸ εἶναι τοὐλάχιστον …περίεργο. Δὲν γίνεται μία παρέα ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ, δῆλα δὴ μίαν παρέα ἀνθρώπων ποὺ ΕΙΝΑΙ ΕΡΑΣΤΕΣ τῆς τέχνης, μὲ τὴν ὁποίαν καταπιάστηκαν, νὰ μὴν γνωρίζουν κάτι γιὰ τὴν ζέα ἤ ζειὰ ἤ τέλος πάντων ὅπως τοὺς ἀρέσει.
Ὁ δὲ Ἀντωνόπουλος ἦταν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ξεκίνησε μὲ τοὺς ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, τὴν προσπάθεια γιὰ τὴν συγκέντρωσι τῶν πρωτογενῶν μας σπόρων. Τί ἀπέγινε στήν συνέχεια; Γιατί οἱ συνεργάτες του ἔπαψαν νά ἀσχολοῦνται μέ τήν ζέα, ἀλλά καί μέ τόν Ἀντωνόπουλο; Τί ἄλλαξε; Μάλωσαν ἤ μήπως συμβαίνει κάτι ἄλλο; Μήπως τελικῶς ἀκόμη ἀναζητοῦν τό ποιά εἶναι ἡ ζέα καί ποῦ κρύφτηκε; Μία ἔρευνα, ποὺ οὐσιαστικῶς ξεκίνησε ὁ Γαληνός, ἐδῶ καὶ σχεδὸν δύο χιλιάδες χρόνια, ἀλλά δέν ἔχει ἀποδόσῃ ἀκόμη καρπούς, μήπως ἐξακολουθεῖ σήμερα ἀπό τό ΠΕΛΙΤΙ;
Ἄλλο σημεῖον πολύ ἐνδιαφέρον;
Ἀναζητῆστε τὸ ποῦ, πῶς, γιατὶ ἔχει καταγραφῇ τὸ παραπάνω ὄνομα ζυμαρικοῦ στὴν Ἑλληνικὴ γραμματεία. Δὲν εἶναι καὶ τόσο δύσκολο. Μία ἀναζήτησις στὸ TLG εἶναι ἐφικτὴ γιὰ πολλοὺς ἀπὸ ἐμᾶς. Καὶ τότε τὰ ξαναλέμε…
Ἀλλὰ ἐπεὶ δὴ σήμερα τὸ θέμα μας δὲν εἶναι τὸ ἐὰν ὑπάρχῃ, ἤ ὄχι, τὸ ἐν λόγῳ σιτηρό, σὲ ποιὰν μορφή, σὲ ποιὰν ποσότητα καὶ σὲ ποιοῦ τὰ χέρια, ἄς ἐπιστρέψω στὰ τῶν μεταλλάξεων, ποὺ ἀναφέρω στὸν τίτλο. Σᾶς ἔγραψα παραπάνω γιὰ τὶς πληροφορίες ποὺ συγκεντρώσαμε, λίγο μὲ τὸ …σπασμένο τηλέφωνο, λίγο μὲ κάποιες ἔρευνες στὸ TLG, λίγο μὲ κάποιον ποδαρόδρομο, λίγο μὲ κάποιες ἀγορές, λίγο μὲ κάποιες καλλιέργειες…
Ὁ σπόρος ποὺ μᾶς ἔφερε τὸ ΠΑΜ, ἀπὸ Ἰταλία, ἤ ἀπὸ ὅπου στὰ κομμάτια μᾶς τὸν ἔφερε, ἦταν πειραγμένος.
Κι ἐδῶ ξεκινᾶ ἡ δική μας βλακεία καὶ ἀνεντιμότης.
Τό μάθαμε; Τί κάναμε γιά αὐτό;
Ἐγὼ πάντως δὲν ἔκανα κάτι.
Στὸ ἱστολόγιον εἶναι δὶς δημοσιευμένο τὸ κείμενον τοῦ Ἀϋφαντοῦ καὶ δὲν ἔκανα τὸν κόπο νὰ τὸ πειράξω.  (Ὄχι διότι δὲν ἤθελα ἀλλὰ διότι δὲν μποροῦσα ἀκόμη.)
Ὁμολογῶ πὼς ἀναζητοῦσα περισσότερα στοιχεῖα καὶ δὲν εἶχα ἡρεμήσῃ, τόσον καιρό, ἀλλὰ παρὰ ταὔτα, δὲν κατέβαζα ἤ δὲν διόρθωνα τὶς δημοσιεύσεις. (Κάτι ποὺ φυσικὰ ἔκανα μόλις τώρα!!!) Εἶναι πράγματι πολὺ δύσκολο νὰ κατηγορήσῃς κάποιον, ἤ κάποιους, γιὰ τὴν παραπληροφόρησι, δίχως σοβαρὰ στοιχεῖα στὰ χέρια σου.
Κι ἐρχόμαστε στὸν ῥόλο τοῦ Βιτάλη, τὸν ὁποῖον θὰ θεωρήσω, καλῇ τῇ πίστει, ἄνευ δόλου.
Πρὸ δέκα μηνῶν ἀνεκάλυψε πὼς ὁ σπόρος ποὺ μᾶς μοίρασε δὲν ἦταν πρωτογενής.
Τί ἔκανε; Ἔβγαλε μήπως κάποιαν ἀνακοίνωσι; Προσπάθησε μήπως νά ἐνημερώσῃ ὅλους αὐτούς πού τόν ἀγόρασαν καί τόν καλλιέργησαν; Ἤ μήπως χαμήλωσε τούς τόνους καί ψιθυριστά σχεδόν μᾶς πληροφοροῦσε γιά τήν ἀπάτη;
Καὶ καλά, ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα τί ἔπραξε; Βγῆκε νά ἀναζητήσῃ καλούς σπόρους ἤ μήπως ἐξακολούθησε τήν ἀπάτη;
Πρὶν προχωρήσω παρακάτω, γιὰ ὅσους δὲν τὸ ἔχουν διαβάσῃ, παρακαλῶ πολὺ νὰ  διαβάσουν προσεκτικὰ αὐτὸ τὸ κείμενον:

Ποιοί εἶναι οἱ ἐγκεκριμένοι σπόροι γιά νά γλυτώσουμε τό πρόστιμο;

Σὲ αὐτὸ τὸ κείμενον λοιπὸν ἀναφέρεται πὼς ἀπαγορεύεται ἡ διακίνησις μὴ ἐγκεκριμένων σπόρων. 
Ἡ διακίνησις τῶν σπόρων ποὺ δὲν εἶναι ἐγκεκριμένοι, τίθενται ἐκτὸς νόμου καὶ ὅποιος θὰ τοὺς διακινῇ ἁπλῶς θὰ διώκεται.
Ποιοί εἶναι οἱ μή ἐγκεκριμένοι σπόροι;
Μὰ φυσικὰ ΟΛΟΙ οἱ πρωτογενεῖς σπόροι, ποὺ δὲν ἔχουν ὑποστῇ μετάλλαξι ἤ γενετικὴ ἀλλοίωσι.
Τόσο ἁπλᾶ…
Τί σημαίνει αὐτό;
Αὐτὸ σημαίνει πὼς ἐὰν ἐμεῖς δὲν φᾶμε ἀπὸ τὰ σκατὰ ποὺ μᾶς ταΐζουν, τότε πολὺ ἁπλᾶ μᾶς θέτουν ἐκτὸς νόμου καὶ καθάρισαν μαζύ μας.
Καί τί κάνει ὁ Βιτάλης γιά νά ἐνισχύσῃ τήν ἀντίστασι κατά τοῦ κατακτητοῦ καί νά βοηθήσῃ στήν αὐτάρκεια τῶν Ἑλλήνων; Μᾶς μοιράζει σπόρους πρωτογενεῖς ἤ σπόρους γενετικά τροποποιημένους;
Γιὰ προσέξτε:
Μία χαρὰ οἱ Γερμανοὶ προστάτευσαν τὸν σπόρο σιταριοῦ TRITICUM, SPELTAL, ὅπως γράφει τὸ χαρτί, (ἄραγε γιατί;;;).
Δὲν βλέπω νὰ γράφῃ ὅμως κάπου ΖΕΑ.
Αὐτὸ τὸ TRITICUM τὸ εἶχαν οἱ ξένοι ἔως τώρα καὶ κάποιοι Ἕλληνες καλλιεργητές.
Κι αὐτό τό ΕΘΙΑΓΕ, τό ἰνστιτοῦτον σιτηρῶν, οὔτε κι αὐτὸ ἀναφέρει πουθενὰ τὴν ζέα.
Ῥέ μπᾶς καί εἶναι σπόρος φάντασμα;;;
Τὀ σχόλιον τῆς Μαριάννας γιά τό παραπάνω ἔντυπον.
Καὶ τὰ σχόλιά σας, μαζὺ μὲ ὅποιες σκέψεις σᾶς ἔρχονται, εὐπρόσδεκτα…
Ποῦ εἶναι ὅμως ἡ ζέα ἤ ζειά ἤ ζειᾶ; Ποῦ τήν χάσαμε; Τόσο μεγάλη ἀπάτη πιά ἦταν αὐτός ὁ Βενιζέλος;
Διότι ὁ Βενιζέλος ἀπάτη ἦταν, ἀλλὰ εὐτυχῶς γιὰ ἐμᾶς, ὄχι τόσο μεγάλη γιὰ νὰ μᾶς ἀφανίσῃ….
Ἐπανέρχομαι λοιπὸν στὸ ἐρώτημα.
Τί σκατά εἶναι αὐτά πού μᾶς φέρνει ὁ Βιτάλης καί τό ΠΑΜ;  Διότι τὸ παραπάνω ἔντυπον τὸ διακινεῖ ὡς ἀποδεικτικὸν γιὰ τὸ εἶδος τοῦ σπόρου ποὺ μᾶς φέρνει ἐκ νέου.
Θέλετε ἀπάντησι; Ἤ καταλάβατε; Ὁ Βιτάλης ἄνοιξε τὴν Κερκόπορτα γιὰ νὰ εἰσέλθουν ΝΟΜΙΜΩΣ κι ἄνευ δικῶν μας ἀντιῤῥήσεων τὰ μεταλλαγμένα στὴν χώρα μας. Ὁ σπόρος ποὺ κουβαλᾶ καὶ παρουσιάζει ὡς ζέα ἤ ζειᾶ ἤ τῆς κολοκυθιᾶς ὁ καλικάντζαρος, εἶναι προϊὸν ἐργαστηρίου.
Εἶναι γενετικὰ τροποποιημένος σπόρος, δῆλα δὴ μεταλλαγμένος σπόρος, ποὺ ὁπωσδήποτε δὲν εἶναι ζέα ἤ ζειᾶ ἤ τῆς κολοκυθιᾶς τὰ μάτια. Εἶναι ἀποτελεσμα ἐργαστηριακῆς ἐπεμβάσεως, εἶναι κατοχυρωμένος καὶ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ἐγκεκριμένος. Ἄρα εἶναι γιὰ τὰ σκουπίδια τους κι ὄχι γιὰ τὰ χωράφια μας… (Αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔμειναν φυσικά, διότι μὲ τόσα φωτοβολταϊκά, οὔτε χωράφια μᾶς ἔμειναν…)
 Καὶ γιὰ νὰ τὸ κλείνουμε, διότι τὸ ἀστεῖο παρατράβηξε.
Ζέα ἤ ζειᾶ ἤ τῆς κολοκυθιᾶς ὁ μπάρμπας δὲν ὑπάρχει. Ὄχι τοὐλάχιστον ὅπως πιστέψαμε πὼς ὑπάρχει.
Κερκόπορτα ἄνοιγαν γιὰ νὰ μᾶς κάνουν νὰ τοὺς παρακαλοῦμε γιὰ νὰ μᾶς φέρουν μεταλλαγμένα στὰ χωράφια μας.
Τὰ μοναδικὰ μονόκοκκα σποράκια, ποὺ πράγματι εἶναι μὲ λιγότερη γλουτένη, καὶ πράγματι εἶναι γιὰ ἐμᾶς καὶ τὰ χωράφια μας εἶναι τοῦ καπλουντζᾶ. Μόνον!!! Πάπαλα! Ἴσως καὶ κάποιες ἀκόμη, λιγοστές, ποικιλίες μαυραγανιοῦ.
Κατὰ τὰ ἄλλα μᾶς πρόδωσαν καὶ πάλι Ἕλληνες…
Καὶ πρέπει νὰ τὸ σταματήσουμε ἐμεῖς πάλι… ΕΜΕΙΣ!!!!
Φιλονόη

Υ.Γ. Κι ἐπεὶ δὴ τὰ βιολογικὰ τρόφιμα πρέπει νὰ προέρχονται ἀπὸ πρωτογενεῖς καλλιέργειες, δῆλα δὴ ἀπὸ μὴ γενετικὰ τροποποιημένους σπόρους, οὐσιαστικῶς ἡ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΒΙΤΑΛΗΣ καὶ τὸ ΠΑΜ θέτουν καὶ τὰ μεταλλαγμένα τρόφιμα στὴν κατηγορία τῶν βιολογικῶν. Ἄν καὶ ἡ πιστοποίησις δὲν ἀναφέρει κάπου πὼς ὁ σπόρος εἶναι βιολογικός, μὲ τὶς …ἀναβαθμίσεις τοῦ Βιτάλη μᾶς ξεσκίζουν!!! Κανονικότατα!!!

Κι ἐδῶ ἡ ἀνακοίνωσις τοῦ ΠΑΜ καὶ τοῦ Βιτάλη:

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ ΖΕΙΑ.

Στα 1.66 ευρώ/κιλό, έκλεισε η τιμή του αρχαίου σπόρου, Σπελτ/Ζειάς.Στα 1.66 ευρώ το κιλό, έκλεισε η τιμή του αρχαίου σπόρου, Σπελτ/Ζειάς, από Τράπεζα Σπόρων της Γερμανίας.

Η αύξηση από την περσινή τιμή, (1.50 ευρώ/κιλό), αιτιολογήθηκε από τους Γερμανούς, λόγω της «μικρής σοδειάς και της μεγάλης ζήτησης, του αρχαιότερου στον κόσμο αυτού Δημητριακού», που χρονολογείται σύμφωνα με την πιστοποίησή του, στην ηλικία των 12.000 ετών.Να επισημάνουμε εδώ, πως η τελική αυτή τιμή των 1,66 ευρώ/κιλό, συμπεριλαμβάνει την αγορά του σπόρου, τα μεταφορικά από την Κεντρική Γερμανία στην Ελλάδα, το ΦΠΑ, τα αποθηκευτικά, τα εργατικά, και τέλος τα διαχειριστικά έξοδα.Επίσης να υπενθυμίσουμε πως ο σπόρος αυτός, όντας πιστοποιημένος ως βιολογικός, επιδοτείται από τα προγράμματα της ΕΕ και στην Ελλάδα, σύμφωνα πάντα με το Υπουργείο Γεωργίας, για τους νέους καλλιεργητές με 160 ευρώ ανά στρέμμα, και για τους νυν καλλιεργητές, με 123 ευρώ ανά στρέμμα.Παρακαλούνται όλοι οι καλλιεργητές, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, οι οποίοι είτε δήλωσαν συμμετοχή στην προαγορά του σπόρου, είτε επιθυμούν να δηλώσουν προαγορά, να επικοινωνήσουν με τον Συνεταιρισμό Αλληλέγγυον, στο 21051414432105141443, για να ολοκληρώσουν το συντομότερο δυνατόν την παραγγελία τους. Έτσι ώστε, το πολύ μέχρι τέλη Οκτωβρίου, αρχές του Νοεμβρίου, ο σπόρος να έχει σπαρθεί.Παράλληλα, με στόχο τον συντονισμό της όλης προσπάθειας, αναχωρεί εκτάκτως για τη Γερμανία, ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού Αλληλέγγυον κ. Σταύρος Βιτάλης, όπου και θα συναντηθεί με τους επιτελείς της Τράπεζας Σπόρων. Ο Πρόεδρος του Αλληλέγγυον ακόμη, θα επισκεφθεί στη Γερμανία και την Τσεχία βιομηχανίες κατασκευής του μηχανήματος αποφλοίωσης της Ζειας, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι παραγωγοί, με την ιδιαιτερότητα αυτή, του αρχαίου Δημητριακού. Μια ιδιαιτερότητα, η οποία, την ίδια ώρα που αποτελεί το πλεονέκτημά της (ανθεκτικότητα στις ασθένειες, προφύλαξη του σπόρου από εξωγενείς παράγοντες, διατήρηση των υψηλών ποιοτικών χαρακτηριστικών του καρπού κλπ), υπήρξε και η «επίσημη» αιτιολογία για την κατάργηση της καλλιέργειας του αρχαίου αυτού Δημητριακού στην Ελλάδα, στα 1927/1930, από την Κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου.
«Την ώρα που οι ευρωπαϊκοί Λαοί, όπως οι Γερμανοί, οι Ελβετοί και οι Αυστριακοί, προσανατολίζουν «στο φουλ» την παραγωγή σιτηρών τους στο αρχαίο αυτό Δημητριακό, χαρακτηρίζοντάς το ως «φάρμακο» και «ψωμί του μέλλοντος», εμείς ως Έλληνες, στον τόπο αυτό που γεννήθηκε η Ζειά, πρέπει να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας, για να το επαναπατρίσουμε» δήλωσε ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού Αλληλέγγυον και του Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας Πατριωτικό Μέτωπο, όπως και ιδρυτής της Ελληνικής Τράπεζας Σπόρων, κ. Σταύρος Βιτάλης.
«Το όραμά μας που μετρά πια τρεις δεκαετίες, ήταν, είναι και παραμένει όρθιο και ζωντανό: Σε μερικά χρόνια, η ευλογημένη ελληνική γη, να σταματήσει την παραγωγή μεταλλαγμένων υβριδίων δημητριακών και φρουτολαχανικών. Να περιοριστεί τουλάχιστον η εισαγωγή άθλιας ποιότητας αλεύρων για το ψωμί του Λαού μας, και επιτέλους, η Ελλάδα, να γίνει ξανά η μήτρα εξαγωγών, κορυφαίας ποιότητας πρωτογενών αγροτικών προϊόντων. Πάντα φυσικά με κεντρικό σημείο αναφοράς τον εξαθλιωμένο Έλληνα αγρότη, στον οποίο πρέπει να του δοθούν τα κίνητρα εκείνα, που να του επιτρέψουν να παράγει «καθαρά» προϊόντα, με υψηλή τιμή στη διεθνή αγορά, και με στόχο πάντα να απολαμβάνει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο», υπογράμμισε ο Πρόεδρος του Κινήματος.

Να σημειώσουμε ακόμη πως οι παραγγελίες για προαγορά σπόρων του αρχαίου Δημητριακού, έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία, μια που έχουν ξεφύγει ακόμη και πάνω από τους 100 τόνους. Ένα αισιόδοξο μήνυμα που αποδεικνύει πως σε αυτόν τον τόπο, παρά την άγριά και καταστροφική του εκμετάλλευση από τους διεθνείς τοκογλύφους και την αριστεροδέξια κομματοκρατία που τους υπηρετεί, παραμένει ολοζώντανη «η Ελλάδα που πονά, η Ελλάδα που ελπίζει, η Ελλάδα που αντιστέκεται».
Έτσι λοιπόν και το Κίνημά μας, με τις μικρές του δυνάμεις, χωρίς καμία βοήθεια και στήριξη από πουθενά, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα από το Λαό, (και μάλιστα την ώρα που «μεσσίες και σωτήρες», αριστεροί, δεξιοί αλλά και περιθωριακοί καταθλιπτικοί παλαβιάρηδες, προσφέρουν στη πενόμενη ελληνική κοινωνία, «θεραπείαν δια πάσαν νόσον και δια πάσαν μαλακίαν»), αποδεικνύει με τη δράση και όχι με τα λόγια, ημερίδες, διημερίδες και φληναφήματα, πως ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.
 http://filonoi.gr/2011/11/02/zeia-3/