Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ: ΣΩΜΑ,ΨΥΧΗ,ΝΟΥΣ(ΔΑΙΜΩΝ)

ΚΑΝΕΚΛΙΚ >ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ: ΣΩΜΑ,ΨΥΧΗ,ΝΟΥΣ(ΔΑΙΜΩΝ): ΣΩΚΡΑΤΗΣ

ΠΛΑΤΩΝΟΣ - TIMAIOΣ (ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ)



ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Μου φαίνεται ότι θα ανταμειφθώ γενναιόδωρα και υπέροχα για τη φιλοξενία που σας πρόσφερα με τα λόγια μου. Μπορείς λοιπόν, Τίμαιε, να αρχίσεις αμέσως την ομιλία σου, αφού επικαλεστείς τους θεούς, όπως απαιτεί η συνήθεια.
ΤΙΜΑΙΟΣ: Όσο γι’ αυτό, Σωκράτη, όλοι το κάνουν, όσοι είναι έστω κι ελάχιστα συνετοί, δηλαδή επικαλούνται βέβαια τον θεό τη στιγμή που επιδιώκουν να κάνουν κάτι, είτε μικρό είναι αυτό είτε μεγάλο. Εμείς λοιπόν που σκοπεύουμε να μιλήσουμε για το σύμπαν και να πούμε πως δημιουργήθηκε ή αν είναι ακόμα αγέννητο, θα πρέπει, εκτός κι αν είμαστε εντελώς τρελοί, να ζητήσουμε βοήθεια από θεούς κι από θεές, και να ευχηθούμε πρώτα να είναι τα λόγια μας ευχάριστα σ’ εκείνους και στη συνέχεια σε μας τους ίδιους. Αυτή ας είναι η παράκλησή μας προς τους θεούς όσο για μας, ας τους παρακαλέσουμε να μας βοηθήσουν, ώστε εσείς μεν να καταλάβετε εύκολα αυτά που θα σας πω, εγώ δε να καταφέρω να σας εξηγήσω όσο πιο καθαρά μπορώ τις απόψεις μου σχετικά με το θέμα της συζήτησής μας.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να κάνουμε την εξής διάκριση. Τι είναι αυτό που υπάρχει πάντα και δεν γεννιέται ποτέ, και τι είναι εκείνο που γεννιέται συνεχώς αλλά δεν υπάρχει ποτέ; Το πρώτο μπορεί να γίνει αντιληπτό με τη σκέψη και με λογικούς συλλογισμούς, επειδή είναι αμετάβλητο. Το δεύτερο γίνεται αντιληπτό με τη δοξασία και με την αίσθηση, χωρίς λογικούς συλλογισμούς, αφού γεννιέται και χάνεται χωρίς ποτέ να υπάρχει πραγματικά. Άλλωστε, όλα γίνονται κατ’ ανάγκη από κάποια αιτία. Χωρίς αυτή είναι αδύνατο να δημιουργηθεί οτιδήποτε. Επομένως, όταν ο δημιουργός φτιάχνει κάτι και του δίνει σχήμα και λειτουργικότητα αποβλέποντας στο αιώνιο και αμετάβλητο κι έχοντας αυτό για πρότυπό του, τούτο αναγκαίως θα είναι καλό. Όταν όμως το φτιάχνει χρησιμοποιώντας για πρότυπο το γεννημένο, τότε το δημιούργημά του δεν θα είναι καλό. Επομένως, ολόκληρο τον ουρανό ή τον κόσμο ή οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μπορούσε να δεχτεί, ας τον ονομάζουμε έτσι. Πρέπει λοιπόν πρώτα να εξετάσουμε αυτό που οφείλουμε να έχουμε ως βάση από την αρχή, όταν κάνουμε το ίδιο για οποιοδήποτε πράγμα. Ποιο απ’ τα δύο, δηλαδή, υπήρχε πάντα χωρίς να γεννηθεί ποτέ ή δημιουργήθηκε κάποτε ξεκινώντας από κάποια αρχή. Γεννήθηκε· γιατί είναι ορατός, απτός και έχει σώμα. Όλα αυτά είναι αισθητά - και τα αισθητά πράγματα, που γίνονται αντιληπτά με τη δοξασία με τη βοήθεια των αισθήσεων, υποστηρίξαμε πως γεννιούνται και δημιουργούνται. Είπαμε επίσης ότι κάθε τι που γεννιέται προέρχεται κατ’ ανάγκη από κάποια αιτία. Είναι όμως δύσκολο να βρει κανείς τον δημιουργό και πατέρα του σύμπαντος, κι αν ακόμα τον βρει δεν θα μπορέσει να τον αποκαλύψει σε όλους. Τούτο λοιπόν πρέπει να εξετάσουμε πάλι σχετικά μ’ αυτό, σύμφωνα με το ποιο από τα δύο πρότυπα τον έφτιαξε ο δημιουργός του. Σύμφωνα με το αιώνιο και αμετάβλητο ή σύμφωνα με εκείνο που γεννήθηκε; Αν ο κόσμος γύρω μας είναι όμορφος και ο δημιουργός του αγαθός, τότε γίνεται φανερό ότι προς το αιώνιο απέβλεπε. Διαφορετικά, κάτι που ούτε να το πει κανείς επιτρέπεται, αν ο κόσμος δεν είναι καλός ούτε ο δημιουργός του αγαθός, τότε απέβλεπε προς κάτι που γεννήθηκε. Είναι όμως φανερό σε όλους ότι φτιάχτηκε σύμφωνα με το αιώνιο, επειδή ο κόσμος είναι ο ομορφότερος απ’ όλους όσους γεννήθηκαν κι ο δημιουργός του είναι η ανώτερη απ’ όλες τις αιτίες. Αφού λοιπόν φτιάχτηκε έτσι, σύμφωνα με τους λόγους μας, καταλαβαίνουμε ότι φτιάχτηκε σύμφωνα με το αμετάβλητο πρότυπο που γίνεται αντιληπτό από τη λογική και τη σκέψη. Αφού, επομένως, δεχόμαστε όλα αυτά, τότε αναγκαστικά αυτός ο κόσμος πρέπει να είναι εικόνα κάποιου άλλου.
Τώρα, σε σχέση με όλα τα θέματα, είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε από τη φυσική τους αρχή. Κατά συνέπεια, όταν ασχολούμαστε με μια εικόνα και με το πρότυπό της, πρέπει να βεβαιωνόμαστε ότι τα επιχειρήματά μας οφείλουν να ταιριάζουν με τα διάφορα πράγματα που εξηγούν. Όσα είναι μόνιμα, σταθερά και κατανοητά με τη βοήθεια της σκέψης, θα είναι και τα ίδια σταθερά και αμετάβλητα. Πρέπει λοιπόν να βασιστούμε σε σταθερούς και αμετάβλητους συλλογισμούς, που αποκλείεται ν’ αποδειχθούν λανθασμένοι, ώστε να μην υστερούν σε τίποτα. Έτσι οι συλλογισμοί που εξηγούν εκείνο που δημιουργήθηκε με πρότυπο το αιώνιο και αποτελεί εικόνα του, πρέπει να είναι πιθανοφανείς και ανάλογοι με τους πρώτους, αφού όποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στη γένεση και την ουσία η ίδια υπάρχει ανάμεσα στην πίστη και την αλήθεια. Μην απορήσεις λοιπόν, Σωκράτη, ενώ πολλοί έχουν πει πολλά σχετικά με τους θεούς και τη δημιουργία του σύμπαντος, αν δεν καταφέρουμε να διατυπώσουμε σωστούς και απόλυτα συνεπείς από κάθε άποψη συλλογισμούς. Αν όμως κάνουμε υπολογισμούς που δεν είναι κατώτεροι από άλλους, θα πρέπει να νιώσουμε ικανοποίηση, έχοντας κατά νου ότι τόσο εγώ που μιλάω όσο και εσείς που με κρίνετε είμαστε άνθρωποι. Αφού λοιπόν δεχτούμε κάποια πιθανή ερμηνεία γι’ αυτά τα θέματα δεν θα πρέπει να αναζητούμε τίποτα περισσότερο από αυτό.
"ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ"
 
 
 
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ >ΠΛΑΤΩΝΟΣ - TIMAIOΣ (ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ)


Φρ.Νίτσε για την Ελευθερία

Νίτσε Η ελευθερία σου ανήκει 

  Η αξία ενός πράγματος μερικές φορές δεν έγκειται σε αυτό το οποίο κάποιος κερδίζει από αυτό, αλλά από αυτό το οποίο του κοστίζει. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Οι φιλελεύθεροι θεσμοί παύουν να είναι φιλελεύθεροι από την στιγμή που συλλαμβάνονται. Στην συνέχεια, δεν υπάρχουν χειρότεροι εχθροί της ελευθερίας από τους φιλελεύθερους θεσμούς. Τα αποτελέσματα τους γνωστά: Υπονομεύουν την θέληση για δύναμη, καθιστούν ίσα το βουνό με την πεδιάδα, κάτι που το αποκαλούν ηθική, κάνουν τους ανθρώπους μικρούς, δειλούς και ηδονιστές – καθε φορά είναι η λογική του κοπαδιού που θριαμβεύει μαζί τους. Φιλελευθερισμός, με άλλα λόγια: Αγελαιοποιήση!
Οι ίδιοι αυτοί θεσμοί παράγουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα όταν ακόμα δίδεται η μάχη για την κατοχύρωση τους. Τότε είναι που προωθούν την ελευθερία με πολύ δυνατό τρόπο. Σε κοντινότερη ανάλυση είναι ο πόλεμος που παράγει αυτά τα αποτελέσματα, ο πόλεμος για τους φιλελεύθερους θεσμούς, ο οποίος, όπως κάθε πόλεμος, επιτρέπει σε αντι-φιλελεύθερα ένστικτα να ξεδιπλωθούν. Και ο πόλεμος διδάσκει την ελευθερία. Γιατί τι άλλο είναι η ελευθερία; Το ότι κάποιος έχει την θέληση να λάβει υπευθυνότητα για τον εαυτό του. Το ότι κάποιος διατηρεί τις αποστάσεις τις οποίες μας χωρίζουν. Το ότι κάποιος γίνεται εντελώς αδιάφορος όσον αφορά τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τις κακουχίες ακόμα και προς την ζωή την ίδια. Το ότι κάποιος είναι έτοιμος να θυσιάσει ανθρώπους για έναν σκοπό, ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό. Η ελευθερία σημαίνει πως τα αρρενωπά ένστικτα τα οποία ορέγονται τον πόλεμο και στην νίκη,υπερνικούν άλλα ένστικτα, για παράδειγμα, αυτά της “απόλαυσης”. Το ανθρώπινο όν το οποίο είναι ελεύθερο, και ακόμα περισσότερο το πνεύμα το οποίο είναι ελεύθερο, φτύνει τον απεχθή τύπο της ευτυχίας που ονειρεύονται οι μαγαζάτορες, οι Χριστιανοί, οι αγελάδες, οι γυναίκες, οι Άγγλοι και οι λοιποί δημοκράτες. Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι ο πολεμιστής.

 Το 49 π.Χ, «ο κύβος ερρίφθη»

 Πως η ελευθερία προσμετράται στα άτομα και στους λαούς; Ανάλογα με τις αντιστάσεις τις οποίες πρέπει να υπερνικήσουν, ανάλογα με το βάσανο που απαιτείται να μείνουν στην κορυφή. Ο υψηλότερος τύπος του ελεύθερου ανδρός πρέπει να αναζητηθεί εκεί που η μέγιστες αντιστάσεις υπερνικούνται συνεχώς. Πέντε σκαλιά πριν την τυραννία, κοντά στο μεταίχμιο του κινδύνου της σκλαβιάς. Αυτό είναι αληθές από ψυχολογική σκοπιά, αν με τον όρο “τύραννος” εννοούμε σκοτεινά και τρομακτικά ορμέμφυτα που προκαλούν την μέγιστη καταπίεση και πειθαρχία ενάντια στον ίδιο τους τον εαυτό, το πιο όμορφο παράδειγμα: ο Ιούλιος Καίσαρ. Αυτο είναι αληθές και από πολιτική σκοπιά. Κάποιος πρέπει να ανατρέξει στην ιστορία για να το διαπιστώσει. Οι λαοί οι οποίοι είχαν κάποια αξία, κατέκτησαν κάποια αξία, δεν την κερδίσανε χάρη στους φιλελεύθερους θεσμούς. Ήταν ένας μεγάλος κίνδυνος που τους έκανε να κάνουν πράξεις που αξίζουν τον σεβασμό. Μόνο ο κίνδυνος μας εξοικειώνει με τις αρετές μας, τις αδυναμίες μας, την πανοπλία μας και το πνεύμα μας και μας καλεί να είμαστε δυνατοί. Πρώτη αρχή: Κάποιος πρέπει να είναι ισχυρός, γιατί αλλιώς δεν θα γίνει ποτέ.
Τα μεγάλα φυτώρια των ισχυρών στην Ιστορία, οι αριστοκρατικές κοινοπολιτείες της Ρώμης και της Βενετίας κατανοούσαν την έννοια της ελευθερίας όπως το κάνω και εγώ : σαν κάτι το οποίο έχει ή δεν έχει κάποιος, κάτι το οποίο κάποιος αποζητά και κάτι το οποίο κατακτά.


Τρίτη 8 Απριλίου 2014

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ...

Αποτέλεσμα εικόνας για ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ...


ΟΥΔΕΙΣ πλέον καταφέρεται εναντίον της 21ης Απριλίου.
Στην επταετία 1967 – 1974 όταν, δηλαδή, την τύχη του Εθνους και ενός εκάστου πολίτου είχαν αναλάβει οι Στρατιωτικοί. Και κυρίως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, απέθανε ασθενής, φτωχός και καταφρονημένος στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Το γιατί ο ....
κάθε πολιτικός δεν αναφέρεται στην περίοδο αυτή – την περίφημη «επάρατο» - ας το αντικρύσουμε λοιπόν, ευθέως, χωρίς να κάνει η ματιά μας «κοιλιά». Χωρίς φόβο και πάθος.
Λοιπόν!.. Δεν αναφέρεται ΟΥΔΕΙΣ πολιτικός στα χρόνια εκείνα διότι:
1) η Ελλάς εγνώρισε ανάπτυξη που ΠΟΤΕ δεν είχε φαντασθεί, προηγουμένως ή επομένως ΟΥΔΕΙΣ!…
2) Η ηγεσία του Έθνους κατά την διάρκεια της Επταετίας παρέδωσε την χώρα στην «Μεταπολίτευση» χωρίς να χρωστάει ούτε μια δεκάρα στον κάθε ξένο τοκογλύφο, στον κάθε κερατά Εβραιομασόνο λωποδύτη.
3) Η Ανεργία ήταν κάτι το άγνωστο στην Ελληνική Κοινωνία.
4) Η Δικτατορία χάρισε τα δάνεια των εξαθλιωμένων αγροτών μας, έφτιαξε δρόμους σ ολη την Ελλαδα (εκεί που μέχρι τότε κολυμπούσαν στην λάσπη) και τους πρόσφερε σχεδόν δωρεάν αγροτικά μηχανήματα και στρέματα γης να καλλιεργούν,
5) αγόρασε για την ασφάλεια του Εθνους αεροπλάνα και υποβρύχια ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ,
6) προσέφερε 150.000 σπίτια σε Δημοσίους Υπαλλήλους με δάνεια που είχαν ελάχιστο τόκο και ΚΥΡΙΩΣ χωρίς «μίζες».
7) κατασκεύασε Νοσοκομεία, σχολεία, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες. Κατάργησε όλες τις λάμπες πετρελαίου και γέμισε στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο για παροχη ηλεκτρικου ρευματος στους πολιτες.
8) κατασκευασε εργοστάσια ενέργειας (ηλεκτρικης κ.τ.λ.) στην Πτολεμαΐδα, στους Φιλίππους κ.τ.λ.
9) μεγαλες υγιείς ελληνικες βιομηχανιες και εργοστασια δουλευαν ρολόι επι Χουντας με εκατομμυρια εσοδα για το κρατος και θεσεις εργασιας για τους ελληνες πολιτες: Ιζολα, Πίτσος, ΕΛΙΝΤΑ, Πειραική-Πατραική, Χρωπει, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΚΟ, Μινιόν, Εσκιμο, AΙΓΑΙΟΝ, Κοντογούρη, Pirelli, ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΕΣ (ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ, ΕΤΜΑ, ΛΑΝΑΡΑ, ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ, ΤΡΙΑ ΑΛΦΑ κ.τ.λ.) ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ (ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ, ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ κ.τ.λ.), ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, ΕΒΟ (Ελληνική βιομηχανία Όπλων), ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), βιομηχανίες λιπασμάτων, ζάχαρης, κονσερβοποιίας, καπνοβιομηχανίες (ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ, ΚΕΡΑΝΗΣ κ.τ.λ.), τσιμεντοβιομηχανίες (ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΧΑΛΥΨ κ.λ.π.), βιομηχανίες χάρτου (ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, SOFTEX κτλ), Εταιρίες εξαγωγής μεταλλευμάτων του ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗΣ κ.λ.π. για να ερθει μετα η "Δημοκρατια" του Ανδρεα Παπανδρεου και των υπολοίπων να τις κλεισουν μέσα σε μια νύχτα όλες αυτες τις τεράστιες ελληνικες βιομηχανίες-εργοστασια.
10) το 1973 πήγε να βγάλει από τη μέση τους Αμερικάνους απο τον Ελληνικό ορυκτό πλούτο και οι Αμερικάνοι τον ανατρέψαν βαζοντας τον Ιωαννιδη και μετα έστησαν το πολυτεχνείο... Πήγε να αντικαταστήσει το δολάριο με την Ελληνική δραχμή για τις αγοροπωλησίες πετρελαίου από τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Αν το πετύχενε θα ήμασταν η ποιο πλούσια χώρα της Ευρωπης και οχι μονο.
Και στις μερες μας ξεπουλησαν και ξεπουλανε σε ιδιωτες (κυριως ξενους) ολο τον πλουτο της χωρας μας που απεμεινε, οτι πιο κερδοφορο ειχε η χωρας μας (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ νερο, ΔΕΠΑ φυσικο αεριο, ΕΛΤΑ, TT, ΕΛΒΟ, ΔΩΔΩΝΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ, Μεταλευτικες-μεταλουργικες εταιρίες, Χρυσορυχεία, Ελληνικα πετρέλαια, λιμανια (Πειραιά, Θεσ/νίκη κ.τ.λ.), διόδια, Ελ.Βενιζελος, Ολυμπιακη, τραπεζες κ.τ.λ.) τα οποια είχαν εκατομυρια εσοδα καθε μηνα ασχετα αν τα κάναν ζημιογονα και τα καταχρεωσαν οι πολιτικοι μας λογω κακοδιαχείρησης και για να τα ξεπουλησουν στα αφεντικα τους.
Και άλλα πολλά..., ενώ, επι Χουντας να προσθεσουμε οτι υπήρχε απόλυτη ησυχία σε ό,τι αφορά το φαινόμενο της λαθρομεταναστεύσεως και της εγκληματικότητος που σήμερα οργιάζει. Κοιμόμασταν «με ανοικτές τις πόρτες» στην κυριολεξία.
Αυτή ήταν η πολιτεία της …«επαράτου» Επταετίας. Του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συνεργατών του. Και να σκεφθεί κανείς ότι ήσαν Στρατιωτικοί! Τουτέστιν, δεν εγνώριζαν και πολλά – πολλά περί Οικονομίας. Απλά, πολύ απλά ήσαν Πατριώτες και έντιμοι Ελληνες. Και επέτυχαν ΠΛΗΡΩΣ παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, τότε, είχαν επιβάλλει «εμπάργκο» πλείστες όσες χώρες, καθώς τα πολιτικά «μας» αρχοντόπουλα εφρόντιζαν για την δυσφήμιση της Πατρίδας τους δεόντως και αρκούντως.
Αυτά ήταν, τότε, τα έργα και ημέρες της «Χούντας» που παρέδωσε στους κυρίους της «Μεταπολίτευσης» ένα κράτος υγιές που δούλευε σαν ρολόι!… Για να το μεταβάλλουν, στην συνέχεια, αυτοί οι κύριοι στο καταχρεωμένο, ανυπόληπτο τερατούργημα που βλέπουμε, με οργή και θλίψη, όλοι σήμερα.
Αραγε έχει το κουράγιο κάποιος από τους αναρρίθμητους αναλυτάδες να τα πει αυτά σήμερα στον Ελληνικό Λαό; Ασφαλώς όχι!…
Πλην όμως, όλο και περισσότεροι πολίτες σιγοψιθυρίζουν: Πού είσαι Παπαδόπουλε!

Δημητριάδης Πέτρος: Η ομοφυλοφυλία στην Αρχαία Ελλάδα. - Δημητριάδης Πέτρος, Αρχαιολόγος, Νομικός. ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ» που διενεργούνται στην αίθουσα του βιβλιοπωλείου "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ", ΕΡΜΟΥ 61, ΤΗΛ. 2310.282782, 282427

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Όταν ορίζεις τις ζωές των ανθρώπων, θα πρέπει να το κάνεις σωστά. Έτσι λοιπόν, στα σχέδια των Ευρωπαίων ηγετών είναι εκτός όλων των άλλων, και το νερό. Το θέλουν δικό τους, όχι μόνο το της Ελλάδας, όχι, όλης της Ευρώπης. Ο στίχος λέει : «Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα» και δεν έχει άδικο...... Αν και έχει περάσει ένας χρόνος από την εκπομπή αυτή, τα σχέδια είναι σχέδια. Δείτε ένα οκτάλεπτο βίντεο από τη Γερμανία που μας δείχνει τα σχέδια των άλλων, για εμάς. - ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΜΜΕ ... | ANEΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ